نگاهی به 744 روز قهرمان پرسپولیس در لیگ برتر ایران

دوات آنلاین-پرسپولیس برانکو اولین قهرمانی‌اش را 14 اردیبهشت 96 به دست آورد و پنجشنبه برای سومین فصل متوالی قهرمان لیگ برتر شد. استمراری که نشانه عملکرد عالی مربی کروات و شاگردانش است. 744 روز قهرمان ایران تا امروز.

در هر عصری بازیکنانی هستند که همای سعادت روی شانه آنها می‌نشیند. مثل «بنجامین مندی» فرانسوی مدافع اغلب مصدوم منچسترسیتی! او در این سال فقط 22 بار بازی کرد ولی 6 جام به دست آورد. قهرمانی در جام‌جهانی با فرانسه، دو قهرمانی در جام اتحادیه، دو قهرمانی در لیگ برتر و قهرمانی در جام خیریه انگلیس! به عبارت دیگر او هر بار با سه بازی و نیم یک جام فتح کرده است!

در فوتبال ایران هواداران پرسپولیس و استقلال معتقد بودند که بازیکنانی مثل «ابراهیم میرزاپور، سیدمحمد علوی، جلال کاملی مفرد، ناجی بداوی و ستار زارع» پسران برانکو هستند. آنها را دوست دارد و همین دوست داشتن باعث شده تا روی بازیکنان با کیفیت قرمز و آبی چشم ببندد. او محافظه کارانه و ترسو بازی می‌کند و ...

روزی که «عادل فردوسی‌پور» بعد از بازی با آنگولا در جام‌جهانی 2006 گفت: «خداحافظ جام‌جهانی و شاید خداحافظ برانکو» کمتر کسی دلش برای او تنگ شد.

مردی جدی و کم حرف بود که انگار وظیفه داشت پرحرفی‌های «بلاژویچ» را جبران کند. گفتند به خاطر بدهی‌های مالیاتی فرار کرده و به ایران نیامده. در غیابش همه کاسه کوزه‌ها سر او شکست. گفتند او معلم بوده در حالی‌که برای «دانشگاه جام جهانی» باید «استاد» می‌بردیم. شایسته فوتبال ما نبود، برای شجاع بودن جگر نداشت... آن روزها حمله به برانکو شغل پاره وقت همه بود!

بازیکنان پرسپولیس از روی سکوی قهرمانی پایین آمدند و تونل افتخار درست کردند تا وقتی گوینده ورزشگاه اسم «برانکو ایوانکوویچ» را می‌خواند او را از میان تونل سرخی که ساخته‌اند گذر دهند. یک فاتح تمام عیار با رکوردهایی که بعید است به این زودی‌ها دست بخورد. مربی تیمی که در چهار سال اخیر پرسپولیسی‌ها را به هر آنچه که آرزویش را داشتند، رساند. هت‌تریک قهرمانی، حضور در فینال لیگ قهرمانان‌ آسیا، پیروزی در 5 دربی، رفتن به مرحله نهایی جام حذفی و ... همان که می‌گفتند «جگر» ندارد حالا جام‌ها را درو می‌کند.

این روزها تحسین کردن او به شغل پاره وقت همه تبدیل شده است. حتی آنها که دوگانه کی‌روش-برانکو را ساختند و ناکامی تیم ملی را هم گردن او انداختند، هواداران تیم‌های رقیب که چشم دیدن قرمز شدن جام را نداشتند، دو آتشه‌هایی که تحسین دیگری را خیانت می‌دانند هم نمی‌توانند ثبات، آرامش و مدیریت فنی او را انکار کنند. یک شطرنج‌باز تمام‌عیار که هر اتهامی به او وارد کردند حتی دلالی در خرید «ماریو بودیمیر» اما وقتی داور بازی پاس جنوبی جم و پرسپولیس سوت پایان را زد، او بود که می‌خندید.

در میان اختلالات مختلف شخصیتی، اختلالی به نام «منفعل-تهاجمی» وجود دارد که در آن فرد منفعل عمل می‌کند اما همه را مورد حمله قرار می‌دهد. فرد پس از ناکامی به جای پذیرش شکست و تلاش برای یافتن کاستی‌ها و تقویت خود، به دیگران شک دارد، به آنها حمله می‌کند، دست به حسادت می‌زند، پرخاش می‌کند و برای کسب امتیاز راه حل را تخریب دیگران می‌داند. نمونه این افراد را در فوتبال و سیاست بسیار داریم.

برانکو اما بعد از هر شکست، بیشتر در خودش فرو می‌رود و با بینشی کامل‌تر برمی‌گردد و یک جام تازه را به ویترین افتخارات پرسپولیس اضافه می‌کند و نسلی از بازیکنان را مثل «بنجامین مندی» به افتخار می‌رساند که بدون او ممکن نبود جامی ببرند. حالا هواداران هر تیم آرزو می‌کنند که یک برانکو داشتند. حتی اگر به این آرزو اعتراف نکنند!

منبع: ایران ورزشی- احسان محمدی