برخوردهای آماتوری در یک لیگ ظاهراً حرفه‌ای

دوات آنلاین-در فاصله فقط یک ماه تا شروع فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور 15 تیم از 16 تیم حاضر در صحنه سرمربیان خود را شناخته‌اند اما از یک سو حدود 50 درصد تیم‌ها تا همین 7 تا 10 روز پیش در زمینه تعیین کادر فنی خود مردد بودند و اگر دو تیم اصفهانی و تا حدی فولاد خوزستان را نادیده بگیریم، بقیه هیچ یک کار تدارک و دور جدید تمرینات‌شان را به‌موقع آغاز نکرده‌اند و حتی از سه تیم مستثنی شده از این قاعده نیز فولاد تیمی است که چون با یک سرمربی جدید (جواد نکونام) کار می‌کند به وقت بیشتری برای روی دور افتادن محتاج است. فرضیه مشخص بودن سرمربیان 15 تیم لیگ برتر در شرایطی محقق و قابل پذیرش می‌شود که انتصاب گابریل کالدرون آرژانتینی برای پرسپولیس را که تا عصر دیروز (یکشنبه 9 تیر) هنوز رسماً اعلام نشده بود قطعی بینگاریم و در غیر این صورت به رقم «14 از 16» می‌رسیم که برای لیگی که از 10 مرداد آغاز می‌شود، حد نصابی اسفبار است و خبر از برخورد سرسری و دقیقه نودی باشگاه‌ها با امری می‌دهد که بسیار خطیر است و کل سرنوشت یک فصل را مشخص می‌کند.

بهترین مربیان دنیا هم به حداقل 2.5 تا 3 ماه در «پیش فصل» برای رسیدن به هماهنگی‌های لازم با تیم خود و ترکیب آن نیاز دارند و این نیاز برای تیم‌هایی که تغییر مربی داده‌اند صد برابر بیشتر است ولی در میان تیم‌های لیگ نوزدهم شمار زیادی را می‌بینید که با مربیان جدید کار می‌کنند ولی تا همین اول و دوم تیر کارشان را با این مربیان استارت نزده بودند و برخی تازه از این هفته آغاز کرده‌اند که نفت مسجد سلیمان با مهدی تارتار، نساجی مازندران با رضا مهاجری، استقلال با آندره‌آ استراماچونی و در درجاتی پایین‌تر و غیر حساس‌تر ماشین‌سازی با رسول خطیبی در همین تعریف می‌گنجد و پارس جنوبی جم با فراز کمالوند نیز همین وضعیت را دارد.

در مورد پدیده هم باید گفت که شروعی دیرهنگام داشته زیرا یحیی گل محمدی تا همین 10 روز پیش تمامی اهتمام خود را روی انتقال به پرسپولیس گذاشته بود و فقط پس از ناکامی ‌در این راه رضایت داد به مشهد برگردد. سیاهه فوق مصطفی دنیزلی در تراکتورسازی را هم در بر ‌می‌گیرد زیرا 7 سال دوری او از لیگ ایران باعث شده با ‌وجود دو بار پیشینه حضور او در لیگ برتر وی در تبریز احساس یک تازه‌وارد را داشته باشد و تمرینات تیمش را در حالی کلید زد که مهره‌های نامدار تیمش مانند شجاعی و دژاگه تا پایان هفته پیش از تمرینات دوری می‌گزیدند و دژاگه ظاهراً هنوز به تبریز نرسیده است.

اوج برخورد‌های آماتوری با لیگ به‌ظاهر حرفه‌ای ما از جانب سران پرسپولیس مشاهده شده که با خیال خوش ابقای «برانکو»ی کوچ کرده تا 10، 12 روز پیش هیچ کاری را انجام نداده بودند و از آن پس هم فقط کلی سفر کرده و یک مشت نام‌های پرطمطراق اما نیمه بازنشسته و دور از دوران اوج را در صف نامزد‌های هدایت خود ردیف کرده و سرانجام به کالدرون رسیده‌اند که اگر همین امروز هم بیاید برای وفق یافتن با مشخصات و مکانیسم تیم تازه‌اش بسیار دیر خواهد بود. البته رکورد‌دار بی‌خیالی در این زمینه همچنان صنعت نفت است که پس از رفتن سرمربی پرتغالی‌اش به یک تیم عربی خاورمیانه هنوز جانشینش را رسماً معرفی نکرده و 30 روز تا شروع لیگ نه کادر فنی مشخصی ندارد و نه تکلیف تعدادی از بازیکنانش روشن است.

همه اینها در شرایطی شکل گرفته که مدیران و مجریان لیگ نیز متمرکز بر مسائل ایمنی و پرهیز از تکرار تنش‌های پیشین هستند و براساس هشدارهایی که دریافت داشته‌اند قسمت اعظم نیرو و کوشش‌شان معطوف بر برچیدن نشانه‌های تشنج و مقدمات برخورد تماشاگران روی سکوها و محو بحران‌ها است زیرا می‌دانند در صورت تکرار تشنج‌های گذشته و نابسامانی‌های مشاهده شده در فصل گذشته شاید چاره‌ای جز تعطیلی لیگ نماند.

وقتی مجریان خیالی آسوده برای ساماندهی امور اجرایی ندارند و کارهای سخت‌افزاری متعلق به باشگاه‌ها وقت آنها را به خود اختصاص داده و تیم‌ها نیز حتی در انجام بدوی‌ترین کارهای خود شامل به‌کارگیری کادرهای فنی و تمرین دادن به‌موقع بازیکنان مشکل ‌دارند و اکثر تیم‌ها به سبب بدهکاری‌های کلان از خط‌های قرمز اقتصادی عبور کرده‌اند، نمی‌توان لیگ پیش رو را چیزی به جز عامل تازه‌ای برای ازدیاد نقایص و بروز تنش‌ها تلقی کرد.

این شرایطی است که مماشات‌های مکرر مسوولان در قبال بدهکاری‌های عظیم تیم‌ها و تنبیه نشدن خاطیانی که به‌رغم به‌هم ریختن استادیوم‌ها و حاشیه ‌درست‌ کردن برای لیگ و باشگاه‌ها هرگز احکام کمیته‌های انضباطی و استیناف برای‌شان کافی تلقی نشد، کار را به‌نقطه خطیر فعلی کشانده و تصویر ناموزونی از لیگ نوزدهم را ترسیم کرده‌اند.

لیگی که در درجه اول نه از عوامل بیرونی بلکه از عوامل درونی و بخش‌های اجرایی و کادرهای تشکیلاتی خود ضربه می‌خورد و آماتورگری محض بر ارکان آن کم و بیش حکومت می‌کند.

منبع: ایران ورزشی- وصال روحانی