دوات آنلاین-غزل شماره 117 حافظ را بخوانید:
دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد/ که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد
سر ما فرونیاید به کمان ابروی کس/ که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد
ز بنفشه تاب دارم که ز زلف او زند دم/ تو سیاه کم بها بین که چه در دماغ دارد
به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله/ به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد
شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن/ مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد
من و شمع صبحگاهی سزد ار به هم بگرییم/ که بسوختیم و از ما بت ما فراغ دارد
سزدم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم/ طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد
سر درس عشق دارد دل دردمند حافظ/ که نه خاطر تماشا نه هوای باغ دارد
12jav.net