ماجرای خالکوبی مجسمه آزادی روی دست الهیار صیادمنش چیست
صیادمنش که فوتبالیست توانمند و آرامی است از ۱۷ سالگی و در نوجوانی به پول و شهرت رسیده و حالا شاید بخواهد به خاطر چیزهایی فراتر از توانمندی ورزشی اش دیده شود.
دوات آنلاین-هنوز زمان زیادی از گلزنی بازیکن 18 ساله تیم ملی در بازی با سوریه نگذشته بود که استوری او با انتقادهایی در فضای مجازی روبه رو شد. جوانترین گلزن تاریخ فوتبال ایران و جوان ترین لژیونر فوتبال کشور مان که به تازگی راهی فنرباغچه ترکیه شده است، مجسمه آزادی را روی دستش خالکوبی کرده و با ژستی افتخارآمیز، عکس این خالکوبی را در فضای مجازی منتشر کرده است. در این باره باید دانست که واژه «alienation» که در زبان فارسی از آن برای انتقال مفهومی به نام «از خودبیگانگی» استفاده میشود، نخستین بار از سوی هگل مطرح شد و مقصود او نداشتن خودآگاهی است.
وقتی شخصیت واقعی انسان زایل میشود
«از خودبیگانگی» حالتی است که در آن شخصیت واقعی انسانی زایل می شود و شخصیت بیگانهای (انسان یا شیء) در آن نفوذ و انسان «غیر» را «خود» احساس میکند. به دلیل اهمیت بافت فرهنگی (فرهنگ عبارت است از مجموعه تجلیات معنوی، هنری، تاریخی، ادبی، مذهبی و احساسی یک قوم که در طول تاریخ آن قوم فراهم آمده و شکل مشخصی گرفته است) در این موضوع، تاکنون نظریههای متعددی از سوی روان شناسان، فیلسوفان و جامعه شناسان در باب از خود بیگانگی، دلایل، انواع و آسیبشناسی آن مطرح شده که به نظر میرسد این بازیکن آینده دار تیم ملی کشورمان به آن دچار شده است. با این حال و از منظر روان شناختی میتوان دلایل زیادی را در شکلگیری از خودبیگانگی دخیل دانست اما بنده به ذکر دو نکته جامع بسنده میکنم.
نیاز به دیده شدن افراطی؛ سوغات شوم دنیای غرب
امروزه حس دیده شدن تبدیل به امتیازی ورای تصور برای قشر نوجوان و جوان شده است. فرد برای دیده شدن دست به هرکاری میزند؛ از پدیده خون بازی گرفته تا خودکشی! صیادمنش که فوتبالیست توانمند و آرامی است از ۱۷ سالگی و در نوجوانی به پول و شهرت رسیده و حالا شاید بخواهد به خاطر چیزهایی فراتر از توانمندی ورزشی اش دیده شود و این جاست که نقش مدیریت باشگاه ها، رسانه ها و دیگر عوامل اجتماعی پررنگ می شود.
خودکم بینی فرهنگی و خودباوری ضعیف
یه روز یه مشهدی ...، یه روز یه لره ...، یه روز یه ترکه ...، یه روز یه رشتی ... و ...، همه ما اینها را در جوک و لطیفههای کوچه بازاری شنیدهایم و شاید خودمان هم در نقل سینه به سینه آن سهیم بودیم اما هیچ وقت نگفتیم یه روز یه آلمانی ...، یه روز یه انگلیسی... و ... . چرا؟ چون از باور بعضی نوجوان و جوان ما، آنها خیلی سطح بالا و باهوش هستند، در صورتی که بر اساس یکی از نظامهای معتبر رتبه بندی هوش در جهان، سنگاپوریها، ژاپنیها و کره جنوبیها باهوشترین مردم کره زمین هستند. نقطه اشتراک همه ملیتهای اشاره شده شرقی بودن آنهاست اما تبلیغات بسیار قوی غرب از یک سو و خودباوری ضعیف ما، موجب ضعف در خودباوری بعضی جوانان ایرانی شده است که نباید بی توجه از کنارش گذشت.
منبع: خراسان/ حمید ذوالفقاری- دانشجوی دکترای تخصصی روان شناسی و عضو بنیاد ملی نخبگان
12jav.net