معرفی کامل فیلم دوئت؛ خلاصه داستان، بازیگران و نقد
فیلم دوئت را ببینیم یا نه؟ موضوع این فیلم چیست و آیا تجربه موفقی برای کارگردانش محسوب میشود؟
دوات آنلاین -فیلم دوئت یک فیلم اجتماعی خوش ساخت است که اولین تجربه کارگردانی نوید دانش محسوب میشود. بازیگران حرفهای در این فیلم حضور دارند و در مجموع دوئت به فیلمی قابل قبول تبدیل شده است.
تهیهکنندگی این فیلم برعهده احسان رسولاف است. او در فیلم آخرین داستان به کارگردانی اشکان رهگذر به عنوان تهیه کننده فعالیت داشته است. گرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدیش مانند فیلم بمب؛ یک عاشقانه، بیشتر نبود اما تجربه خوبی برای احسان رسول اف محسوب میشود.
نوید دانش را پیشتر با نویسنده بودن او میشناسند. او در سال 1394 با ساخت فیلم دوئت توانست تجربه دیگر برای خود رقم بزند. او در مورد نام فیلمش گفته بود: «دوئت در موسیقی یعنی همنوازی یا همنوایی ۲ نفره. ساختار روایی این فیلم نیز بر اساس موقعیتهای ۲ نفره پیدرپی شکل گرفته است. علاوه بر آن داستان این فیلم درباره قطعه عاشقانه ناتمامی است که از گذشته تا به امروز و آینده میان شخصیتهای اصلی برقرار بوده، هست و خواهد ماند.»
بازیگران فیلم دوئت
هدیه تهرانی، علی مصفا، نگار جواهریان، پانتهآ پناهیها،علیرضا آقاخانی، مرتضی فرشباف، مهسا طهماسبی از بازیگران فیلم دوئت هستند.
خلاصه داستان فیلم دوئت
نوید دانش در اولین فیلم بلند سینمایی توانسته نظر مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند. «دوئت» فیلمی شاید کند اما با موضوعی اجتماعی است که شاید روند کندش، مخاطب را اندکی آزار دهد اما تا آخر فیلم را خواهد دید. فیلمی که داستان ناتمام عشقهایی را روایت میکند که درگذشته شکل گرفتهاند.
آیا شده تا الان آدمهایی که با آنها تاریخ گذشتهای داشتهاید را دوباره ببینید؟ کسانی که به دلایل مختلف رابطهای که با آنها داشتید قطع شده است و حالا با طی گذر زمان باز روبهروی یکدیگر قرار بگیرید. فیلم دوئت چنین داستانی را روایت میکند. آدمهایی که در گذشته روابطی با هم داشتهاند که مدتهاست از آن میگذرد اما اتفاقات گذشته برای آنها حل نشده است. روابطی که هر کدام از انسانها در تنهایی خود بارها آن را مرور کردهاند، تغییر دادهاند، خشمگین یا ناراحت شدهاند و حالا بار دیگر روبهرو هم قرار گرفتهاند.
در خلاصه داستان فیلم دوئت آمده است: «مینو تصمیم میگیرد تا همسرش را به دیدار سپیده ببرد، زنی که گذشته مشترکی با او دارد تا آنچه از گذشته باقی مانده است را حل کند.» نقش مینو را هدیه تهرانی بازی کرده است و بازی خوب او مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است.
مینو همسر را به دیدار سپیده که نگار جواهریان نقش آن را بازی میکند، میبرد و حالا داستان فیلم آغاز میشود.
2 نقد بر فیلم دوئت
ایرنا زندگی نوشت: دوئت تجربه اول نوید دانش است. در یک کلام میتوان گفت برای کار اول یک فیلمساز، فیلم خوبی است اما اگر واقعبین باشیم، فیلم کاستیهای قابل توجهی دارد اما این کاستیها از جنسی نیستند که فیلم را به یک فیلم بد تبدیل کند.
منتقدان بر این باورند که فیلمنامه نقصهایی دارد اما اثر قابل قبولی است. نویسنده از جهت شخصیتپردازی آدمهای قصه و گذشتهشان ضعیف عمل کرده است.
از سویی عوامل پشت صحنه که تمامی از جمله کاربلدهای سینمای ایران هستند، توانسته بخشهایی از کاستیهای کارگردانی را جبران کند. حسین جعفریان مدیر فیلمبرداری، هایده صفی یاری تدوینگر، کیوان مقدم طراح صحنه و پیمان یزدانیان آهنگساز این فیلم توانستهاند به خوبی در خدمت روند فیلم باشند.
مشکل فیلم دوئت
مووی مگ نیز نوشت:... مشکل دوئت اینجاست که در فیلم شخصیتی ساخته نمی شود. سپیده با سکوت های بلند مدت و نگاه خیره به اطرافش، نه توان زنده نگه داشتن تعلیق را دارد و نه می تواند حرف مفیدی به تماشاگر بزند. مخاطب در طول تماشای فیلم متوجه نمی شود که رابطه او با حامد چگونه بوده؟ اینکه حامد از او به دلیل گذشته عذرخواهی می کند آیا دلیل مهمی داشته؟ چه چیز عامل جدایی این دو شده؟ آیا سپیده کماکان به حامد علاقه مند است؟ اگر نه، چرا با همسر خود صادق نیست؟ مجموعه رفتارهای عجیب سپیده نمی تواند این شخصیت را به درستی برای مخاطب تعریف کند و از این حیث، شخصیت سپیده برای تماشاگر گنگ است. ماجرای همسر سپیده نیز در نسخه بلند سینمایی به داستان اضافه شده است. همسری که به دنبال کشف حقیقت درباره سپیده است.
وضعیت همسر سپیده در فیلم به مراتب بغرنج تر است. همانطور که در طول قصه بیان می شود، سپیده در طول زندگی مشترک با همسرش رفتارهایی داشته که باعث شک و تردید مسعود به خوشحالی سپیده در طول زندگی مشترکشان شده است. با اینحال مسعود گویی به تازگی و به یکباره پس از سکوت سپیده در ماشین متوجه گذشته و احتمالا وجود فردی در زندگی اش شده است! حاصل این شک، رفت و آمدهای بی ثمر و مخفیانه به فروشگاه فرهنگی و محل کار حامد است بی آنکه دستاورد مهمی داشته باشد. در واقع می توان گفت بخش میانی فیلم کاملاً هدر رفته است و حضور خرده روایت های کاملا زائد، میانه داستان را به بدترین بخش فیلم تبدیل کرده است.
دوئت در فصل نهایی سعی می کند تا کمی موتور محرکه اش را به کار انداخته و جزئیات بیشتری در اختیار تماشاگر قرار دهد اما بلافاصله پس از شروع، به پایان می رسد! در سکانس پایانی ( خطر لو رفتن داستان ) زمانی که حامد به دنبال همسرش به منزل می رود، خانه ای را می بیند که آب در آن از دیوارهای پوسیده به داخل ریخته و خرابی به بار آورده است. کنایه از گذشته ای که به پایان نرسیده و حالا به زندگی کنونی افراد نیز صدمه وارد کرده است. شاید حضور حامد در کنار همسرش در سکانس پایانی نشان از شروعی دوباره برای آنها داشته باشد اما کارگردان قصه مسعود و سپیده را به حال خود رها می کند و هیچ نقطه پایانی برای آن در نظر نمی گیرد. قصه ای پر از حفره که حتی پایانی هم برای آن تصور نشده است!...
منابع: ایرنا زندگی- مووی مگ
12jav.net