ناگفته های سعید پیردوست از همکاری با مهران مدیری و دنیای بازیگری

دوات آنلاین -هنرپیشه کهنه کاری که به تازگی بازی اش در «خائن کشی» به کارگردانی دوست دوران کودکی اش مسعود کیمیایی به پایان رسیده است، از خستگی و سرمای بازی در این فیلم می گوید. این خستگی را می توان در صدایش از آن سوی گوشی تلفن همراه در بدو ورود به 80 سالگی اش حس کرد. بینندگان سعید پیردوست را به واسطه بازی های خوبش در آثار ماندگار مهران مدیری از «شب های برره» و «پاورچین» گرفته تا «جایزه بزرگ»، «باغ مظفر»، «مرد هزار چهره» و «قهوه تلخ» می شناسند. بازی در فیلم «خائن کشی» و سریال «87 متر» بهانه ای شد تا خراسان با وی گفت و گو کند.

*بعد از فیلم «قاتل اهلی» با «خائن کشی» همکاری جدیدی با مسعود کیمیایی که رفیق دوران کودکی تان است، داشتید. از نخستین فیلمی که با او کار کردید چقدر تغییر کرده است؟

بله، سعادتی بود و یک هفته با مسعود کار کردم و بازی ام به پایان رسید. بر تجربیاتش افزوده شده است، منتهی سن که بالا می رود مسائلی همچون بیماری به وجود می آید. اندکی مریض احوال و شرایطش به گونه ای است که خیلی باید مراقبت کند ولی با وجود این به عشق ساخت فیلم تا غروب سر صحنه حاضر می شود. فیلم برداری در شهرک سینمایی به دلیل سرد شدن هوا خیلی سخت بود.

*در بدو ورود به 80 سالگی، وقتی به گذشته نگاه می کنید چه حسی دارید؟

بر تجربه هایم افزوده شده و شرایطم فرق کرده است. خدا کند فقط سلامتی باشد. آرزوی سلامتی برای همه مردم دارم چون ویروس منحوس کرونا همه زندگی مردم را مختل کرده و بهترین و عزیزترین دوستان ما را برده است.

*فکر کنم بازی تان در سریال «87 متر» کیانوش عیاری هم به پایان رسید.

در این سریال نقش پدر خانواده را بازی کردم، ان شاء ا... کار خوبی درآمده باشد، البته کار آقای عیاری که بد نمی شود. پیش از این هم تجربه خوب همکاری با کیانوش عیاری در سریال «هزاران چشم» را داشتم.

*با دوستان قدیمی تان مسعود کیمیایی، حسین گیل، فرامرز قریبیان و جلال الدین معیریان از دوران مدرسه تئاتر کار می کردید، به طور حتم علاقه به بازی از همان دوران در شما شکل گرفت.

دقیقاً همین طور است. در دوران دبیرستان با هم تئاتر کار می‌کردیم و همگی عشق به سینما داشتیم. منتهی شرایط زندگی من به گونه‌ای بود که باید کار می کردم و نمی توانستم سینما را دنبال کنم، مثلاً در فیلم «داش‌آکل» قرار بود نقشی داشته باشم ولی چون فیلم برداری در شیراز انجام می شد، نتوانستم در آن بازی کنم. نمی توانستم هر روز مرخصی بگیرم و سر صحنه بروم تا این که تصمیم گرفتم بین کار و سینما یکی را انتخاب کنم و از کمپانی ماک استعفا کردم و سینما را برگزیدم. در فیلم «بلوچ» در کنار آقای کیمیایی بودم و به او کمک می کردم تا این که به او گفتم نقشی در کارهایش برای من بگذارد.

*پس با بازی در فیلم «خاک» به طور حرفه ای وارد سینما شدید.

همین طور است. او نقش کوتاهی در این فیلم به من داد و بعد از آن هم در فیلم های بعدی مسعود کیمیایی همچون «گوزن ها»، «غزل»، «سفر سنگ» و دیگر فیلم هایش بازی کردم تا امروز که در «خائن کشی» همکاری ما ادامه دارد.

*همان گونه که اشاره کردید در آن مقطع همه با هم رفیق بودند.

همین طور است. در واقع همه گویی یک روح در چند بدن بودیم و با هم کار می‌کردیم و همدل و همفکر بودیم. من به مسائل و باندبازی فکر نمی‌کنم. شخصیت من جایگاه خاص خودش را دارد. حدود ۱۳ سال با مهران مدیری کار کردم چون برایم نقش داشت و پارتی بازی نکرد. الان به من پیشنهاد بازی نمی دهد. شاید نقشی برایم ندارد، نمی‌توانم خودم را به او تحمیل کنم.

بازی در سریال کارآگاه علوی

*بازی در تلویزیون را با سریال کارآگاه علوی شروع کردید؟

بله. چون با احمد نجفی رفاقت داشتم مرا به حسن هدایت، کارگردان سریال، معرفی کرد. وقتی سر صحنه رفتم کارگردان پیشنهاد بازی در نقش «یاور پرنده»، رئیس کلانتری را به من داد، خوشم آمد و پذیرفتم. نقش بسیار خوبی بود و روی آن کار کردم و در بین مردم جا افتاد و می توان گفت نقش پروپا قرص و استواری بود. حسن هدایت برای «کارآگاه علوی 2» هم نقشی را برایم در نظر گرفت اما شرایط به گونه‌ای شد که نتوانستم بازی کنم.

*شما تجربه چند دهه بازی در سینما و تلویزیون را دارید. بازی در کدام یک را ترجیح می دهید؟

حدود پنج دهه است در این حرفه فعالیت می کنم. به یاد دارم در سریال «نقطه چین» حدود یک سال و نیم فیلم برداری داشتیم. در سینما زمان کمتری می گذاری و جایگاه محکم تری داری ولی ارتباط تلویزیون با مردم زیاد است. با بازی در سریال های «نقطه چین»، «پاورچین» و «شب های برره» دیده شدم، مردم خیلی به من لطف دارند و هنوز هم هر جا که می روم با بازی در نقش هایم مرا می شناسند. در سریال «پاورچین» نقش رئیس اداره را داشتم که دو کارمندم پاچه‌خواری ام را می‌کردند و برای مردم جالب و جذاب بود و دیده شد.

*چه شد از فضای بازی در فیلم های مسعود کیمیایی تغییر ژانر دادید و به سمت بازی در سریال های طنز مدیری گرایش پیدا کردید؟

به گفته مسعود کیمیایی و دوستانم، من در آن مقطع آدم شیرینی بودم، البته در فیلم های ایشان هم به نوعی نقشم طنز بود مثلاً در فیلم «ردپای گرگ» نقش مرد کور چاقوفروش به نوعی طنز بود.

آشنایی با مهران مدیری

*آشنایی تان با مهران مدیری از کجا شروع شد؟

سر فیلم «توکیو بدون توقف» با مدیری آشنا شدم و از من تست گرفت و گفت من نقش یک پولدار ولی خیلی قالتاق را می خواهم که بعد از یک هفته نقشی را که طراحی کرده بودم، توضیح دادم و مهران خوشش آمد و این نقطه آغاز آشنایی ما بود. در سریال «پاورچین» مهران به من گفت نقشی برای تو ندارم اما نقش رئیس اداره ای را دارم که هر از گاهی وارد قصه می‌شود و به او گفتم کوتاهی نقش برایم اهمیتی ندارد، مهم این است که با گروه شما همراه باشم برای همین ابتدا دیالوگ های کوتاهی برایم می نوشتند و بازی می‌کردم. پیمان قاسم خانی خیلی به من لطف کرد و به نقشم پر و بال داد تا در بین مردم جا افتاد و دیده شد. نقشم را دوست داشتم و به من نزدیک بود چون حدود 24 سال کار اداری کردم و مدیر امور اداری کمپانی ماک بودم و همین سابقه کاری دستمایه ای شد تا نقش رئیس «پاورچین» را خوب بازی کنم.