سرنوشت عجیب پیراهن شماره 7 پرسپولیس ؛ جونیور وارث پیراهن طلسم‌شده

دوات آنلاین-بعضی شماره پیراهن‌ها در فوتبال تعابیر و تعاریف و سرنوشت‌های عجیبی دارند که البته در چند سال اخیر برخی بازیکنان با انتخاب شماره‌های عجیب، خاص بودن و تعریف مشخص هر پست با یک شماره خاص را عوض کرده‌اند. با این حال در فوتبال برخی شماره‌ها مثل 7، 10 و 11 که اغلب هم انتخاب ستاره‌های مستطیل سبز در مقاطع مختلف بوده‌اند شماره‌هایی خاص هستند.

در فوتبال ایران هم پیراهن شماره 7 پرسپولیس و استقلال جزو شماره پیراهن‌های خاص فوتبال ایران هستند که هر کدام در یک بازه زمانی به طور غیررسمی بایگانی شده‌اند و پس از چند سال دوباره بازیکنی آن را به تن کرده که پیراهن‌های شماره 7 سرخابی سرنوشت متفاوتی هم داشته است. به بهانه حضور خوزه جونیور، بازیکن برزیلی در پرسپولیس و انتخاب پیراهن شماره 7 برای این بازیکن مروری خواهیم داشت به سرنوشت پیراهن شماره 7 سرخ‌ها که تقریبا در فوتبال همه آن را با علی پروین اسطوره باشگاه پرسپولیس و بازیکن-سرمربی سابق تیم ملی می‌شناسند و البته به جز او به بازیکن دیگری وفا نکرده و شاید جونیور هم گرفتار طلسم آن شود.

علی پروین 17 سال با پیراهن شماره 7 پا به مستطیل سبز گذاشت و پس از 300 بازی با این شماره از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. پس از خداحافظی پروین تا مدت‌ها هیچ کس جرات نمی‌کرد سمت شماره 7 سرخ‌ها برود تا این‌که کوروش لرستانی، بازیکن دهه 60 و 70 پرسپولیس در زمان مربیگری علی پروین در پرسپولیس با اجازه او پیراهن شماره 7 را پوشید اما همان موقع آنقدر مورد اعتراض هواداران قرار گرفت که در همان تک بازی مجبور شد پیراهنش را عوض کند. پس از آن در سال 73 محمود شافعی در تورنمنت سنگاپور شماره 7 را در بازی اول پوشید و خبر به ایران رسید و آنقدر مورد انتقاد قرار گرفت که او هم مثل لرستانی مجبور به تغییر شماره پیراهن خود شد و شماره 19 را پوشید. در سال 74 نیز حمید درخشان، سرمربی وقت پرسپولیس شماره 7 را به حامد کاویانپور جوان داد و این بازیکن در بازی مقابل الزورای عراق به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و شرایط به گونه‌ای پیش رفت که او تصمیم گرفت دیگر آن پیراهن را نپوشد.

پس از او عبدا... ریاحی، بازیکن جوان پرسپولیس هم طلسم شماره 7 پرسپولیس را حس کرد و 20 دقیقه بیشتر نتوانست با این پیراهن مقابل تماشاگران معترض بازی کند. این طلسم تا زمان بازگشت دوباره علی پروین به پرسپولیس به قوت خود باقی بود تا این‌که پروین شخصا پیراهن شماره 7 را به حمید استیلی داد اما استیلی آن را نپذیرفت و مشخص نشد او به خاطر ترس از طلسم، آن را نخواسته یا حفظ کسوت و احترام دلیل این کارش بوده! البته استیلی شماره 25 را انتخاب کرد که با گذاشتن علامت به اضافه بین عدد 2 و 5 به نوعی شماره محبوبش را داشت و در سال دومش شماره 7 را پوشید. پس از استیلی محمد پروین، پسر اسطوره سرخ‌ها به پرسپولیس آمد و وارث پیراهن پدرش شد اما او هم گرفتار طلسم شماره 7 پرسپولیس شد و رباط صلیبی پاره کرد. میثم سلیمانی، بازیکن فولاد که خیلی‌ها از او به عنوان پدیده آن زمان فوتبال یاد می‌کردند در زمان افشین قطبی به پرسپولیس آمد و شماره 7 را خواست. حبیب کاشانی، مدیرعامل وقت پرسپولیس شخصا نزد علی پروین رفت و از او برای این بازیکن رخصت گرفت. اما جالب است بدانید سلیمانی هم دچار مصدومیت شدید شد نتوانست و از شماره 7 خود رونمایی کند.

پس از سلیمانی نوبت حسین بادامکی بود که طلسم شماره 7 را تجربه کند. کیفیت بازی شماره 8 سابق پرسپولیس با شماره 7 در آن فصل به طور محسوسی کاهش یافت و مورد اعتراض هواداران قرار گرفت و حتی از ناحیه آشیل پا دچار مصدومیت شدید شد! در واقع کم‌کم همگان باور کرده بودند که پیراهن شماره 7 طلسم سنگینی دارد چراکه پس از بادامکی حمیدرضا علی‌عسگری هم که صاحب شماره 7 شد آسیب دید. این طلسم آنقدر معروف و باورپذیر شده بود که وقتی علی علیپور خواهان پوشیدن پیراهن شماره 7 شد بازیکنان قدیمی و باتجربه او را از این تصمیم منصرف کردند تا این‌که سروش رفیعی با حضور در پرسپولیس وارث پیراهن علی پروین شد البته با رخصت از این پیشکسوت.

با این حال سروش هم همانی نشد که انتظار می‌رفت و افت محسوسی نسبت به زمان حضورش در تراکتور داشت و خیلی‌ها آن را به حساب طلسم پیراهن شماره 7 گذاشتند و درنهایت هم توسط کالدرون از جمع سرخ‌ها کنار گذاشته شد. حالا پیراهن عجیب پرسپولیس به یک بازیکن خارجی و تازه‌وارد رسیده. خوزه جونیور باید هم با بار روانی پیراهن شماره 7 کنار بیاید و هم ثابت کند که بازیکن با کیفیتی است.

منبع: خراسان