خودشیفته کیست و خودشیفتگی یا نارسیسیسم به چه معنا است
خودشیفتگی نوعی اختلال شخصیت است و باید از فردی که دارای این ویژگی است دوری کنید. درباره ویژگی افراد خودشیفته در این مطلب توضیح داده شده است.
دوات آنلاین -خودشیفته اصطلاحی است که گاه برای توصیف دیگران به کار میبریم اما آنچه که در کلام گفته میشود با معنای دقیق و علمی خودشیفتگی یا نارسیسیسم که نوعی اختلال شخصیت است تفاوت دارد.
ریشه واژه نارسیسیسم
واژه نارسیسیسم از نام نارسیسوس، یکی از اسطورههای یونانی گرفته شده است. نارسیسوس مرد زیبایی بود که مورد توجه بسیاری از زنان بود اما او نسبت به همه آنها بی تفاوت بود و سبب اندوه آنان می شد. برای مجازات او به دلیل بیرحمی اش، وی را محکوم به آن کردند که فقط عاشق خودش باشد.
یک روز هنگامی که نارسیسوس خم شده بود تا یک جرعه آب از یک برکه بنوشد، عکس خود را در آب دید و عاشق آن شد. در این لحظه بود که دریافت دیگران همان احساسی را که اینک او نسبت به خود یافته، به او داشته اند. او نمی توانست نگاه از تصویر خود در آب برگیرد، دچار غم عشق به خود شد و در کنار برکه از این اندوه جان داد.
ویژگی افراد خودشیفته
مصطفی تبریزی، روان شناس در گفتوگو با خبرگزاری فارس در پاسخ به این پرسش که «ویژگی افراد خود شیفته چیست؟»، بیان داشت: ابتدا باید بگویم واژهای بنام عزت نفس داریم که هرچقدر در انسان بیشتر باشد خوب است؛ یعنی اینکه شما باور کنید انسال دوست داشتی، خلاق، ارزشمند و مهربانی هستید؛ همه این موارد عزت نفس بوده و بسیار خوب است.
وی با اشاره به ویژگی افراد خود شیفته، افزود: فرد خود شیفته این موضوعات را بیان نمیکند بلکه این فرد مشکلات زیادی در دوره کودکی داشته که خود را اصلا خوب تصور نمیکند؛ در نتیجه به این علت که خود را این طور تصور نمیکند، مدام از خودش تعریف کرده و تحسین میکند و همواره سعی دارد تا نفر اول باشد، حرف همه را قطع کند و به اصطلاح به کسی میدان ندهد.
این روانشناس متذکر شد: این حالت ربطی با عزت نفس ندارد. این افراد باید درمان شوند و درمان اصلی آنها مشاوره و روان درمانی بوده و دارو درمانی یک درمان کمکی است.
بیشتر بخوانید: بیماری شیدایی چیست و چه علائم و دلایلی دارد
تبریزی با اشاره به مصادیق عینی افراد خود شیفته در جامعه، ابراز داشت: این افراد دائم از خود تعریف کرده و همواره سعی دارند تا نفر اول باشند، حرف همه را قطع کنند و به اصطلاح به کسی میدان ندهند و وقتی صحبت میکنند، همه خوبیها را به خود نسبت میدهند.
نشانههای افراد خوشیفته
افراد خودشیفته 10 ویژگی زیر را دارند
باور اینکه شما بهتر از دیگران هستید.
خیالپردازی درمورد قدرت، موفقیت و جذابیت خود.
بزرگ جلوه دادن دستاوردها و استعدادهای خود.
انتظار تحسین و تمجید مداوم دیگران را داشتن.
باور اینکه فردی خاص هستید و رفتار کردن بر طبق این باور.
درک نکردن احساسات و عواطف دیگران.
تحقیر کردن کسانیکه از خودتان پایینتر میدانید.
حسادت کردن به دیگران. باور اینکه دیگران به شما حسادت میکنند.
داشتن اهداف غیرواق عبینانه.
داشتن اعتماد به نفسی شکننده. به شدت آسیب پذیر بودن.
نحوه برخورد با افراد خودشیفته
یک فرد خودشیفته، دیگران را نیز دچار آسیب هاى روانى جدى مى کند. زندگى با چنین فردى، به خصوص براى کودکان، بسیار دشوار و آسیب رسان است. از آنجا که انسان خودشیفته، معمولاً نمى پذیرد که بیمار است، باید به اطرافیان او یادداد که حتى الامکان، خود را از تأثیر القائات او دور نگه دارند و قوى باشند.
بیشتر بخوانید: نشانههای شایع اختلالات روانی
واقعیت این است که انسان تا مجبور نباشد با یک فرد خود شیفته زندگى نمى کند و اگر به هر علتى، چنین مشکل آزار دهنده اى براى شما پیش آمده است، سعى کنید از بحث با او بپرهیزید، زیرا جز خردشدن اعصاب و کلافگى، نتیجه اى نخواهد داشت. با آدم خود شیفته، جز «مدارا» چاره اى ندارید. مدارا به معنى تحمل اجبارى و پذیرفتن ضعف نیست. مدارا حاصل یک روح بلند و شناخت دقیق از طبیعت انسانى است. مدارا، در واقع سازگارى همراه با آگاهى با شرایطى است که گاه بر انسان تحمیل مى شود.
بیشتر بخوانید: چرا وسواسی می شویم و راه درمان آن چیست
زندگى و کار با انسان هاى خود شیفته، امرى نا ممکن است، مگر این که بیمارى خود را بپذیرند و دنبال درمان باشند، اما مشکل کار اینجاست که افراد خودشیفته به قدرى توهمات پوچ خود را باور کرده اند که از هیچ پزشکى کمک نمى گیرند. اگر توان لازم براى کنار آمدن با یک فرد خود شیفته را ندارید، جداً از مشارکت با او، در هر زمینه اى پرهیز کنید، چون خودتان هم بشدت آسیب خواهید دید.
آیا خودشیفتگی قابل درمان است
افراد مبتلا به نارسیسیم باید دو اقدام زیر را برای درمان انجام بدهند:
1. روان درمانی اختلال شخصیت خود شیفته بینهایت مشکل است. چون برای پیشرفت درمان این افراد باید دست از تمایلات خود شیفتگی بردارند تا بتوانند با درمانگر رابطه برقرار نمایند. و این مستلزم بینش و آگاهی بیمار نسبت به رفتار وتفکر خود است. این بینش در اصل وجود ندارد و اگر هم به مشکل خود بینش پیدا کنند به دنبال آن تصویر متلاشی شده خود باعث میشود که دوباره رفتار و تفکر خود بزرگ بینی را در پیش بگیرند.
2. دارو درمانی همراه با روان درمانی استفاده از ضد افسردگیها و کربنات لیتیوم برای تحمل بهتر احساس طرد شدن و نوسانات خلقی مفید است.
منابع: خبرگزاری فارس- باشگاه خبرنگاران- عصر ایران- میگنا
12jav.net