كرونا پای پسر فداكار را گرفت

دوات آنلاین-پسربچه 13 ساله هنگام ضدعفونی كردن داوطلبانه خیابان برای جلوگیری از انتشار ویروس كرونا، پای چپ خود را از دست داد و تلاش پزشكان برای پیوند پای این پسر بچه بی‌نتیجه ماند.

به گزارش جام‌جم، چند روزی از انتشار خبر ورود ویروس كرونا به كشور گذشته بود كه محمدحسن عسگری تصمیم به ضدعفونی كردن داوطلبانه شهرشان یعنی زواره از توابع اردستان اصفهان گرفت.

وی در گفت‌و‌گو با جام‌جم عنوان كرد: «حدود هشت سالی می‌شود كه به شهرستان زواره مهاجرت كرده‌ایم. قبل از آن در رفسنجان زندگی می‌كردیم و از وقتی خودم را شناختم در زمین‌های كشت پسته كار می‌كردم. به پیشنهاد یكی از دوستان تراكتور خریدم و در زمین‌های كشاورزی اطراف شهر زواره كار می‌كردم. وقتی ویروس كرونا در استان اصفهان شیوع پیدا كرد، فكر كردم از تراكتور برای كمك به ضدعفونی شهر استفاده كنم. موضوع را با چند نفر از دوستان و همشهریان در میان گذاشتم. مردم شهر پول جمع كردند و مواد ضدعفونی خریدند و در اختیار ما گذاشتند. بعد من و یكی از دوستانم با تراكتور در شهر می‌گشتیم و شهر را ضدعفونی می‌كردیم.»

در جریان كار خودجوش عسگری و دوستانش كه چند شب پی در پی هم ادامه داشت، چند باری محمدحسن از پدرش درخواست كرد همراه آنها برای كمك به ضدعفونی شهر همراه شود.

پدر محمدحسن در مورد شب حادثه گفت: «شب حادثه محمدحسن همراه من و دوستم برای ضدعفونی شهر آمد. حدود ساعت 9 شب وقتی خیابان‌های زواره خیلی خلوت بودند كار را شروع كردیم. پسرم روی تراكتور نشسته بود و هر جا كه لازم بود پایین می‌آمد و به ما كمك می‌كرد. اگر وسیله‌ای می‌خواستیم سریع به دستمان می‌داد یا وقتی مخزن مواد در حال تمام شدن بود، در دبه‌های ماده ضدعفونی‌كننده را باز می‌كرد. چند دقیقه‌ای از كارمان می‌گذشت كه یكدفعه صدای فریاد پسرم را شنیدم. محمد حسن از روی تراكتور در حال حركت پایین افتاده بود و پای او بر اثراصابت با گاردان تراكتورآسیب شدیدی دیده بود. خونریزی پای او خیلی شدید بود، برای همین من از شدت اضطراب نمی‌توانستم منتظر اورژانس بمانم. به كمك دوستم ماشین گرفتیم و پسرم را به بیمارستان رساندیم.»

آن شب پدر محمدحسن خیلی سریع او را به بیمارستانی در زواره منتقل كرد، اما پزشكان بیمارستان گفتند به دلیل شدت آسیب و احتمال قطع شدن پا، باید او را به اصفهان منتقل كنند. «محمدحسن را به بیمارستان كاشانی اصفهان منتقل كردیم. پزشكان پای محمدحسن را پیوند زدند و چند روزی او در بیمارستان بود، اما بعد از چند روز پای او عفونت شدید كرد. من با پرس‌وجو، پزشك حاذقی در یكی از بیمارستان‌های یزد پیدا كردم و پسرم را به بیمارستانی در یزد منتقل كردیم. مهم این بود كه عفونت پا كنترل شود كه با كمك پزشكان كنترل شد؛ اما همین عفونت شدید منجر به قطع پای محمدحسن شد.»

دوست داشتم مثل بیرانوند شوم

رویای دروازه‌بانی پرسپولیس از كودكی با محمدحسن بود. روزهایش را با درس خواندن می‌گذراند به امید روزی كه بتواند دروازه‌بان تیم پرسپولیس شود. حالا با این حادثه باید برای همیشه با این آرزویش خداحافظی كند. نوجوان فداكار 13 ساله در گفت‌و‌گو با جام‌جم گفت: همیشه دلم می‌خواست یك بار برای بازی دربی به استادیوم آزادی بروم. چون سفر به تهران برایمان دشوار بود، هرگز نتوانستم به آرزویم برسم. الان هم آرزو دارم یك بار هم كه شده بازیكنان پرسپولیس را از نزدیك ببینم. پوستر علیرضا بیرانوند را به دیوار اتاقم زده‌ام و دوست داشتم یك عكس دو نفره با او بگیرم و آن را به دیوار اتاقم بزنم. زمانی كه بیرانوند پنالتی رونالدو را گرفت، شیرین‌ترین لحظه زندگی‌ام بود.