بهترین فاصله سنی بین فرزند اول و دوم چند سال است

دوات آنلاین -تفاوت سنی فرزند اول و دوم تأثیرات زیادی بر رشد و تعاملات آن‌ها دارد. فاصله سنی بین فرزند اول و دوم می‌تواند از چند ماه تا چند سال متغیر باشد و هر بازه اختلاف سنی مزایا و چالش‌های خاص خود را دارد.

فاصله سنی ۹ تا ۱۸ ماه مناسب است؟

به گزارش «روزیاتو»، اگر تفاوت سنی فرزند اول و دوم کمتر از ۱۸ ماه باشد، آن‌ها نیاز‌های مشابهی با یکدیگر دارند. وقتی نوزاد جدیدی به دنیا می‌آید، فرزند اول هنوز به توجه و مراقبت زیادی نیاز دارد و نمی‌تواند تفاوت سنی خود با نوزاد را درک کند. در این مرحله، فرزند اول به دنبال استقلال است و می‌خواهد وابستگی خود به والدین، به‌ویژه مادر را کاهش دهد. اما با حضور نوزاد جدید، وابستگی او به مادر افزایش می‌یابد و ممکن است رفتار‌های پرخاشگرانه‌ای در برابر دیگران از خود نشان دهد. اگر والدین و دیگر نزدیکان در مراقبت از دو کودک همکاری کنند و مادر بتواند وقت بیشتری را به فرزند بزرگ‌تر اختصاص دهد، این فاصله سنی بین فرزند اول و دوم قابل مدیریت خواهد بود.

معایب و مزایای فاصله سنی ۱۸ ماه تا 3 سال بین فرزندان

این تفاوت سنی فرزند اول و دوم متداول‌ترین اختلاف سنی است و از نظر برخی افراد، بهترین فاصله سنی بین دو فرزند محسوب می‌شود. فرزند بزرگ‌تر تا حدی به حرف والدین گوش می‌دهد و اگر نزدیک سه ساله باشد، می‌تواند نیاز‌های خود را بیان کند. با تولد نوزاد، ممکن است که کودک بزرگ‌تر احساس کند که فراموش شده است، اما می‌داند که نوزاد به توجه بیشتری نیاز دارد. والدین می‌توانند با گفت‌وگو و گوش دادن به حرف‌های فرزند اول، از بار دلتنگی و نگرانی‌اش بکاهند. این فاصله سنی به کودکان امکان می‌دهد که هم‌بازی‌های خوبی برای هم باشند و در عین حال توجه جداگانه‌ای از والدین دریافت کنند.

بیشتر بخوانید: چطوری بفهمیم فرزندمان بازیگوش است یا بیش فعال

فاصله سنی ۳ تا ۵ سال بین فرزند اول و دوم

در این سن، کودک اول می‌تواند به خوبی صحبت کند و به اندازه کافی مستقل شده که به مراقبت زیادی نیاز نداشته باشد. برخی والدین نگران این هستند که فرزند اول پس از ۳ تا ۴ سال، با ورود نوزاد احساس حسادت کند. اما در این سن، کودک می‌تواند نیاز‌های اجتماعی خود را با افراد دیگری غیر از والدین رفع کند. کودکان در سه سالگی علاقه زیادی به بازی با هم‌سن‌هایشان و رفتن به مهدکودک دارند. این امر به والدین فرصت می‌دهد تا به رشد و استقلال کودک اول کمک کنند. بزرگ‌ترین چالش این فاصله سنی، تفاوت علایق و توانایی‌های کودکان برای مدت نسبتاً طولانی است.

فاصله سنی بالای ۵ سال بین بچه ها

این تفاوت سنی فرزند اول و دوم به هر یک از فرزندان امکان می‌دهد که به طور مستقل در جنبه‌های مختلف زندگی رشد کنند. در این کودکان نیز رقابت وجود دارد، ولی شدت آن به مراتب کمتر از فاصله‌های سنی نزدیک‌تر است. دوستان و هم‌بازی‌های این کودکان متفاوت هستند و فعالیت‌ها و مدرسه آن‌ها احتمالاً با هم فرق دارد. معمولاً خواهران و برادران بزرگ‌تر از این که گاهی می‌توانند نقش والدین را ایفا کنند، احساس غرور می‌کنند. این فاصله سنی به ندرت در خانواده‌ها دیده می‌شود، چرا که با افزایش سن ازدواج، بارداری دیرهنگام مشکلات جسمی زیادی برای مادر و نوزاد به وجود می‌آورد.

در همین زمینه: در چه سنی اتاق خواب فرزند خود را جدا کنیم

جمع‌بندی

فاصله‌های سنی مختلف، مزایا و چالش‌های خود را دارند. از نزدیک بودن سن که می‌تواند به روابط دوستانه و همبازی بودن کودکان کمک کند، تا فاصله سنی بیشتر که می‌تواند باعث استقلال بیشتر هر کودک شود. والدین باید با در نظر گرفتن تمامی این جوانب، درباره فاصله سنی مناسب بین بچه اول و دوم تصمیم‌گیری کنند.