زهرآگین شدن تیم استقلال در دقایق آخر بازی ها

دوات آنلاین -گل به خودی ثانیه‌های آخر محمد قریشی، استقلال را از یک تساوی ناامیدکننده نجات داد و به پنجمین برد فصل رساند. ضربه سر اشتباه مدافع ذوب‌آهن در نگاه اول اتفاقی است و گروهی آن را به حساب شانس تیم برنده می‌نویسند، ولی نمی‌توان از فشاری که روی مدافعان وجود دارد و آنها را به سمت تصمیم اشتباه هل می‌دهد، گذشت. مدافعانی که تحت فشار زیادی باشند، احتمال اشتباه‌شان در اوج خستگی دقایق آخر بازی بیشتر است و قریشی هم که روز پرکاری داشت، در آن لحظه نتوانست تشخیص مناسبی از مسیر توپ و ارتفاع پرش خودش داشته باشد.

گلزنی استقلال بعد از دقیقه 75

ایران ورزشی نوشت: این اولین بار در این فصل نبود که استقلال در ثانیه‌های آخر بازی به گل رسید. تیم ساپینتو در بازی هفته دوم مقابل ملوان و در بازی هفته هفتم مقابل گل گهر در دقیقه 98 گل زده بود و گل فولادشهر مثل گل این تیم در سیرجان سه امتیازی محسوب می‌شد.

بررسی بازی‌های این فصل استقلال نشان می‌دهد که این تیم در نیمه دوم تیم خطرناک‌تری است. تنها 3 گل استقلال در نیمه اول ثبت شده و این تیم در بازگشت از رختکن توانسته 8 بار دروازه حریفانش را باز کند.

بر اساس این آمار هر چقدر بازی به دقایق پایانی نزدیک‌تر شود، استقلال ساپینتو خطرناک‌تر می‌شود. 5 گل استقلال (45 درصد) بعد از دقیقه 75 زده شده که رقم قابل توجهی است. این در حالی است که استقلال در فاصله شروع بازی تا دقیقه 15، دقیقه 15 تا 30 و دقیقه 30 تا پایان نیمه اول هر کدام یک بار گل زده است.

بردهای استقلال در برابر ملوان، مس کرمان، گل‌گهر و ذوب‌آهن در نیمه دوم به دست آمده و بازی با نساجی تنها باری است که این تیم در همان نیمه اول توانست کار را تمام کند. در آن بازی ساپینتو برای استراحت دادن به بازیکنانش تعویض‌های زودهنگامی داشت و مهاجمان در اواخر بازی خودخواهانه بازی کردند، وگرنه آمار گل‌های نیمه دوم این تیم از این هم بالاتر می‌رفت.

فشار تیم استقلال به حریف

گل‌های دقایق پایانی استقلال نتیجه سبک بازی پرفشار این تیم است که حریفانش را فرسوده می‌کند. ساپینتو تأکید زیادی روی کانتر پرس دارد و بازیکنان این تیم مأموریت دارند به محض از دست رفتن توپ حریف را تحت فشار بگذارند.

در ترکیب استقلال خبری از هافبک فانتزی نیست و مربی پرتغالی برای مثلث خط میانی چشمی، مهدی‌پور و رضاوند را می‌پسندد که دونده هستند و ویژگی‌های تخریبی پررنگی دارند. بی‌دلیل نبود که او در شروع فصل با بازگشت رضاوند به فولاد مخالفت کرد و این هافبک با تبحری که در توپگیری دارد، یکی از مهره‌های کلیدی استقلال است.

نقش بدنسازی در تیم استقلال

ساپینتو از شروع فصل برای پیاده کردن این سبک بازی برنامه داشت. بازیکنان استقلال در بازگشت از اردوی ترکیه تأکید داشتند که سخت‌ترین بدنسازی پیش‌فصل عمرشان را تجربه کرده‌اند. مربی پرتغالی برای این سبک بازی پرفشار نیاز به بازیکنانی داشت که در پرس کم نیاورند و آنها فعلاً در اجرای آن موفق بودند.

تنها باخت استقلال در هفته اول مقابل سپاهان اتفاق افتاد. در همان بازی هم نشانه‌های کانترپرس در نمایش استقلال آشکار بود، ولی آنها هنوز به اجرای این روش عادت نداشتند و میهمان اصفهانی دو بار توانست از این تله خارج شود. 

استقلال جمعه در فولادشهر هم میزبان سرسختش را تحت فشار شدیدی قرار داد و در اکثر دقایق بازی خط دفاع این تیم نزدیک به خط نیمه بود تا فضا برای ذوب به حداقل برسد. تیم تارتار تا پایان هفته هشتم توانسته بود بدون شکست باشد، ولی در برابر فشار استقلال به تدریج مستهلک شد و موقعیت‌‌های بیشتری به میهمان داد. استقلال قبل از گل به خودی قریشی در نیمه دوم می‌توانست به یک پنالتی برسد و محبی و قایدی هم فرصت‌های شوت خوبی داشتند.

نیمکت پرمهره استقلال و تعویض‌های ساپینتو

آنچه به ساپینتو برای اجرای این روش کمک می‌کند، نیمکت قوی استقلال است. مدافع عنوان قهرمانی تقریباً در هر پست یک ذخیره مطمئن و تقریباً همتراز دارد و مربی پرتغالی می‌تواند ترکیب اصلی‌اش را دائماً تغییر بدهد یا در هر لحظه از بازی تعویض کند.

او برای انتخاب ترکیب اصلی تعارف ندارد و آماده‌ترین بازیکنان را به زمین می‌فرستد. تعویض‌های ساپینتو کمک می‌کند که فشار استقلال روی حریف کم نشود و تا دقایق آخر ادامه داشته باشد. مربی پرتغالی با علم به کیفیت نیمکتش معمولاً از همه تعویض‌هایش استفاده می‌کند. او در بازی مقابل ذوب‌آهن بین دو نیمه سه بازیکنش را تعویض کرد و در نیمه دوم هم دو تعویض داشت.

نیمکت قوی کمک کرده که ساپینتو با تعویض‌هایش بتواند گره بازی را باز کند. در بازی با ملوان قایدی تازه‌نفس توانست گل دوم استقلال را بسازد و پنالتی منجر به گل سوم هم نتیجه خطا روی او بود. در بازی با گل‌گهر، پنالتی ثانیه‌های آخر نتیجه همکاری جلالی و حردانی، دو بازیکن تازه‌وارد تیم بود.