خلاصه داستان، بازیگران و نقد فیلم منصور

دوات آنلاین -فیلم منصور نخستین تجربه سیاوش سرمدی در حیطه فیلم بلند داستانی است. او که تجربه زیادی در مستندسازی دارد، در این فیلم به زندگی شهید ستاری پرداخته است.

خلاصه داستان فیلم منصور

در خلاصه داستان این فیلم آمده: سال‌های پایانی جنگ است؛ ایران درگیر کمبود تسلیحات نظامی است؛ سرتیپ ستاری بر یک پروژه مهم کار می کند...

فیلیمو شات نوشت: فیلم منصور زندگی شهید ستاری را در دوران جنگ دنبال می‌کند و تلاش‌هایی که در زمینه احیا و توسعه نیروی هوایی کشور داشته و موانع متعددی که با آن‌ها روبه‌رو شده. علاوه بر اینکه صرف پرداختن به یکی از مهم‌ترین مردان ارتش در دوران جنگ در نوع خودش مایه کنجکاوی است، تحلیلی که منصور از جایگاه و تاثیر یک نخبه در سیستم ارائه می‌دهد کاملا جای بحث دارد و بی‌ربط به وضعیت کنونی کشور نیست.

سورنا ستاری فرزند شهید ستاری که مشاور علمی و فناوری رئیس جمهور است، درباره این فیلم به سینما پرس گفت: از سازندگان فیلم، کارگردان محترم و تمام عزیزانی که کمک کردند این اثر ساخته شود، تشکر می‌کنم. «منصور» بخشی از زندگی پدرم بود.

سورنا ستاری داستان فیلم سینمایی «منصور» را متناسب با نیاز امروز جامعه دانست و اظهار کرد: داستان فیلم با وضعیت فعلی کشور تناسب دارد. اینکه ما چگونه می‌توانیم یک نگاه و نوآوری جدید را بومی و در اوج تحریم پیاده سازی کنیم، موضوع فیلم بود که به خوبی نمایش داده شد.

بازیگران فیلم منصور

محسن قصابیان (در نقش منصور)، لیندا کیانی، حمیدرضا نعیمی، علیرضا زمانی‌نسب، مهدی کوشکی، سیدجواد هاشمی و قاسم زارع در این فیلم بازی کرده اند.

چند نقد بر فیلم منصور

در ادامه خلاصه ای از چند نقد بر فیلم منصور را بخوانید:

2 اختلال اساسی

تسنیم درباره فیلم منصور نوشت: ... سیاوش سرمدی هرچند تمام تلاش خود را برای تطبیق موضوعات واقعی کشیده و هرچند تلاش کرده است شخصیت اصلی داستانش را تا آنجا که می‌تواند سمپات و محبوب تماشاگران کند اما در جاهایی از داستان از عناصری نظیر انضباط نظامی‌ و ارتشی  و رعایت برخی قواعد عمداً یا سهواً کوتاه آمده است تا بتواند کارکتر را قدری نرمتر و ملموس‌تر تقدیم مخاطب کند اما با این حال دو اختلال اساسی باعث خدشه در کلّیت داستان و این رویکرد می‌شود؛ نخست این که داستان قدری دیر آغاز می‌شود و مخاطب تا دقیقه بیست فیلم سردرگم است و هنوز نتوانسته با کاراکتر قهرمان داستانش رابطه برقرار کند و این اتفاق برای یک اثر داستانی بسیار مخرب است چرا که انتظار تحمل بیست‌دقیقه‌ای داشتن از مخاطب بی‌رحم سینما امر درستی نیست و نکته دوم خانواده و اتفاقات جاری در حوزه زندگی فردی منصور بسیار دیر وارد داستان می‌شود و با وجود اینکه می‌تواند به داستان وجهی نرم و انعطاف‌پذیرتر بدهد بسیار لاغر و بی‌مایه است به‌نحوی که به‌نظر می‌رسد می‌توان آن را در تدوین بیرون کشید و هیچ لطمه‌ای بر داستان وارد نشود، علی‌الخصوص بازی سرد لیندا کیانی مزید بر علت می‌شود....

برگ برنده منصور

محسن جعفری راد، منتقد سینما درباره منصور گفت: برگ برنده این فیلم با وجود استفاده از بازیگران کمتر شناخته شده، ساختار و اجرای تازه آن است و سرمدی به خوبی از امکانات سخت افزاری استفاده کرده است‌ تا از دریچه ای تازه به مضمون نگاه کند و در این راستا، فرم بصری غنی و تدوین خوش ریتم با بازی های رئالیستی به خصوص محسن قصابیان، حمید رضا نعیمی و لیندا کیانی، جزو نقاط قوت فیلم هستند و می توان به آینده فیلمسازی سرمدی امیدوار بود.

منصور؛ یک فیلم طولانی

عباس مدحجی در سلام سینما نوشت: ... در منصور ما با یک فیلم تقریبا طولانی مواجه ایم که خیلی از سکانس ها پلان ها قابل حذف بودند چرا که طولانی‌شدن فیلم نه تنها کمکی به جذابیت آن نکرده که در خیلی مواقع مخاطب را خسته میکند. خستگیی که تا حدودی با بازی بسیار خوب محسن قصابیان در نقش منصور دَر خواهد شد.

فیلم پتانسیل‌های بسیار خوب و زیادی برای خلق صحنه ها و سکانس های جذاب و هیجان انگیز دارد اما فیلمساز نتوانسته یا نخواسته از آنها برای افزایش جذابیت بصری و جلوه های خاص استفاده بکند تا شاید بتواند ارتباط خیلی بیشتر و مؤثرتری با مخاطبش برقرار کند. شاید هم هدف فیلمساز ساخت فیلمی بوده جهت خوانش جدیدی از زندگی شهید ستاری که آن را در نقش یک انسان با ایمان، فداکار با آرمان‌های بزرگ نشان دهد ، نه اینکه با تزریق سکانسهای هیجان انگیز ، دُز اکشن کار را افزایش دهد....

روایتی سرراست

سیدعلی سیدان در سوره سینما نوشت:... منصور در گرداب تکنیک‌زدگی اسیر نشده است و روایتی سرراست و روراست از سوژه و ایده مرکزی‌اش با ما در میان گذاشته و این را مدیون تجربه‌ای است که «سیاوش سرمدی» از عالم مستندسازی با خودش به همراه آورده است. «حاتمی‌کیا» در جایی گفته بود ای‌کاش فیلم‌سازان داستانی همه‌شان از مستندسازی به عالم سینمای داستانی ورود کنند؛ و این فیلم مؤیدی بر گفته حاتمی‌کیاست. منصور نه اسلوموشن متظاهرانه‌ای دارد و نه موسیقی را اسراف‌گونه خرج فیلم کرده است. دوربین، در عین اینکه خودش را به رخ نمی‌کشد، آماتوری و ناشیانه هم نیست و آینه‌وار اجازه می‌دهد که سوژه به ما نزدیک شود. نه یک دکوپاژ کلاسیک و حکاکی شده دارد و نه به ورطه شلختگی و گیجی افتاده است....