بخشش قاتل پشیمان بدون قید و شرط

دوات آنلاین -والدین داغدیده پسر دانشجو بعد از سه سال از قتل پسرشان برای رضای خدا و بی هیچ چشمداشتی قاتل او را بخشیدند.

به گزارش جام جم، محمدحسین ذاکری ۱۹ساله شامگاه ۳۰ دی ۹۶ در یکی از محله های رفسنجان در درگیری خیابانی کشته شد.

قاتل او بعد از بازداشت و محاکمه حکم قصاص گرفت. با تائید حکم، پرونده به اجرای احکام ارسال شد و قرار بود قاتل بعد از سه سال در زندان رفسنجان قصاص شود اما معجزه شد و خانواده مقتول او را بخشیدند. حالا او باید از جنبه عمومی جرم در دادگاه محاکمه شود.

قتل چگونه اتفاق افتاد

رضا ذاکری، پدر محمد حسین که هنوز داغ فرزندش بر دل او سنگینی می کند به خبرنگار جام جم گفت: دو پسر دارم، محمد حسین ۱۹ساله، اولین پسرم و دانشجوی سال اول رشته کامپیوتر بود که به قتل رسید. آن روز همراه پسرخاله اش و چند هم دانشگاهی اش برای عیادت یکی از همکلاسی های بیمارش به خانه او رفتند، در مسیر برگشت خودروی پرایدی با دو سرنشین از آنها سبقت گرفت و همین باعث مشاجره سرنشینان دو خودرو شد.

راننده پراید در محله دیگری دوباره آنها را دید و به قصد تلافی با پسرم و دوستانش دعوا کرد، پسرم قصد میانجیگری برای پایان دادن به دعوا را داشت که قاتل ضربه ای به او زد و زخمی اش کرد.

بعد از درگیری دوستانش مقابل خانه ما آمده و گفتند او چاقو خورده و سراسیمه به بیمارستان رفتیم اما او فوت شد.

تصمیم برای قصاص

پدر داغدیده گفت: قاتل را در جلسه محاکمه دیدم. در این سال ها خانواده اش برای رضایت نیامدند و فقط واسطه فرستادند. تصمیم مان فقط قصاص بود.

۱۵ آبان امسال قرار بود قاتل اعدام شود اما قاضی اجرای حکم کرونا گرفت و اجرا به روز دیگر موکول شد. انگار مقابل امتحان الهی قرار گرفته بودیم. دو هفته قبل از اجرای احکام به ما زنگ زدند و گفتند برای اعدام قاتل بیایید.

آن روز همسرم گفت به دلش افتاده قاتل را ببخشد ومن هم قبول کردم قاتل بخشیده شود. کسی از تصمیم مان خبر نداشت و در اجرای احکام از ما پرسیدند هنوز قصاص می خواهید؟ گفتیم برای قصاص نیامده ایم، آمده ایم قاتل را ببخشیم.

خواستیم خانواده قاتل به اجرای احکام بیایند که آمدند و وقتی شنیدند او را ببخشیده ایم باور نمی کردند. خوشحالیم که اعدامی را عفو کردیم.

تصمیم درست

اعظم مادر داغدیده محمد حسین هم ادامه می دهد. فقط خواهان قصاص قاتل بودیم. برای پسرم هزار آرزو داشتم. هر بار که سر مزارش می رفتم، می گفتم در مقابل امتحان الهی ام و از خدا بخواه کمک کند تصمیم درستی بگیرم اما انگار قبل از سومین سالگرد فوت پسرمان خدا به دلمان انداخت که رضایت دهیم.

وقتی فهمیدم تا چند روز دیگر قاتل اعدام می شود. به خدا و امام حسین (ع) متوسل شدم که راه را نشانم دهند. خودم داغدار بودم و نمی توانستم مادر دیگری را داغدار کنم. به شوهرم گفتم می بخشم تو هم ببخش.

وی افزود: بعد از این بخشش قلبم آرام گرفت که جوان دیگری را به زندگی برگرداندم. رضایت نامه را امضا زده و راهی خانه شدیم. ما جوان اعدامی را بخشیدیم و او را به خدا سپردیم تا بعد از آزادی راه درستی را در پیش بگیرد و قدر بخشش مان را بداند. روز بعد از بخشش، سالگرد فوت پسرمان بود و با قلبی آرام سر مزارش رفتیم.