معرفی کامل سریال پروانه که از شبکه 3 بازپخش می‌شود+ خلاصه داستان و گفت‌وگو با بازیگران

دوات آنلاین-سریال پروانه که پیش از این در سال 92 از شبکه سه پخش شده بود بار دیگر روی آنتن این شبکه رفت. این سریال بعد از آن در جدول پخش قرار گرفت که سریال کتونی زرنگی با حاشیه‌هایی مواجه و پخش آن پیش از شروع متوقف شد.

سریال پروانه به‌کارگردانی جلیل سامان در سال 1391 ساخته شده و یک  درام تاریخی است.  سریال پروانه در 18 قسمت تولید شده و بازپخش می‌شود.

خلاصه داستان سریال پروانه

داستان این سریال در اواخر دهه پنجاه می‌گذرد و روایتگر داستان جوانی به نام امیر با بازی حامد کمیلی است که در سال‌های دهه پنجاه با گروهی مبارز همراه شده و زندگی پرحادثه‌ای را تجربه می‌کند.

بازیگران سریال پروانه

حامد کمیلی، سارا بهرامی ، مهدی سلوکی،هدایت هاشمی، الهام چرخنده ،نیما رئیسی، سپیده خداوردی ، قطب الدین صادقی، شهرام عبدلی، فرشید نوابی، داود فتحعلی بیگی ،علی عامل هاشمی ،بهنام قربانی ،الهام خادمی ،متین السادات ستوده بازیگران این سریال   هستند.

پروانه، اولین نقش جدی سارا بهرامی

سارا بهرامی بازیگر نقش پروانه آن زمان بازیگری جوان و تازه کار بود. او درباره این نقش به سینما پرس گفته بود: در سینما، فیلم «آیینه های روبه رو» را با نگار آذربایجانی کار کردم و سپس در فیلم «یک عاشقانه ساده» سامان مقدم بازی کردم. با این حال تئاتر هم چنان در کنارم بود. پس از آن، نقش کوچکی در سریال «فرات» مازیار میری داشتم و سپس در سریال «مثل یک کابوس» بازی کردم. اما نخستین نقش اصلی زندگی ام «پروانه» با جلیل سامان بود.

جلیل سامان کارگردان سریال «ارمغان تاریکی» اما از او دعوت کرد تا برای تست به دفتر تهیه کننده سریال «پروانه» برود: از دفتر تهیه کننده تماس گرفتند و آن جا با جلیل سامان ملاقات کردم. فیلم نامه را در اختیارم گذاشتند و قرار شد از من تست بگیرند و 3 هفته و شاید هم بیشتر به دفتر آقای سامان رفتم. سکانس های مختلف را تست می دادم. سپس تست گریم دادم و هر روز تست لباس داشتم. با بازیگران دیگر هم دورخوانی داشتیم تا این که بالاخره بازیگر نقش «پروانه» سریال «پروانه» شدم.

اولین نقش جدی اش را قرار بود در پروانه بازی کند و استرس زیادی داشت تا مورد تایید جلیل سامان قرار گیرد: روز اول که به دفتر آقای سهراب پور رفتم فکر می کردم برای یکی از نقش های فرعی سراغم آمدند. فیلم نامه را که به من دادند گفتند نقش «پروانه» را بخوان. همان روز نشستم و فیلمنامه را خواندم. دیدم نقش اصلی سریال است. اولش آنقدر استرس گرفتم که گفتم نمی توانم بازی کنم. اما مسمم شدم که در این نقش جلوی دوربین بروم. سه هفته پر استرسی را در روزهای تست گریم و تمرین داشتم تا مورد تایید آقای سامان قرار بگیرم.

می گوید نقش پروانه آنقدر جذاب بوده که نمی توانسته به آن جواب منفی بدهد:اگر نقش پروانه خوب نبود و فیلم نامه هم این اندازه منسجم و درست و حسابی نبود، آن را بازی نمی کردم، چون در این موارد خیلی حساس هستم. من بازیگر تئاترم و کار خیلی برایم اهمیت دارد. وقتی فیلم نامه و نقش پروانه را مطالعه کردم دیدم که چه قدر خوب به رشته تحریر درآمده و فرصت خوبی است. پس نقش را از روی آگاهی انتخاب کردم و این گونه نبود که بگویم چون بازیگری را دوست دارم بروم نقش را بازی کنم.

سارا بهرامی درباره ارتباط اش با تیم کارگردانی و تمرین هایی که قبل از شروع فیلمبرداری انجام داده است می گوید:خیلی سعی کردم تا به نقش نزدیک شوم. تمرین هایی که برای به دست آوردن فضای داستان انجام دادیم با مشورت های آقای سامان من را به پروانه نزدیکتر کرد.

بهرامی در ادامه می گوید: بازی در جلوی دوربین یک جنس از بازی را می خواهد که با استرس همراه است. جلوی دوربین فرصت تغییر در بازی را نداری برای همین باید قبل از آن تکلیف خود را با نقش مشخص کنی.  یعنی به عنوان بازیگر باید از خلاقیت خود استفاده کنی و جلوی دوربین بروی.

وی از راهنمایی ها و کمک های جلیل سامان برای نزدیک شدن به نقش می گوید: آقای سامان چیزی حدود 150 تا 200 سؤال برایم ایمیل کرد تا جواب آن ها را از زاویه دید پروانه بدهم و همین موضوع باعث شد فیلم نامه را با دقت مطالعه کنم تا بدانم چه اخلاقیاتی دارد؛ یعنی یک بیوگرافی جامع درباره نقشی که می خواهم بازی کنم داشته باشم. «پروانه» از فیلتر سارا بهرامی رد شده است و من در دنیای خودم درپی شاخصه هایی برای پروانه می گشتم که آیا شبیه من هست یا نیست که البته خیلی جاها شبیه هم نیست.

بهرامی درباره تحقیقات شخصی اش قبل از شروع فیلمبرداری می گوید:از لحاظ تاریخی کتاب هایی را مطالعه کردم زیرا شرایط اجتماعی سال 54 را نمی شناختم. علاوه بر آن میدانی تحقیق کردم یعنی از طریق مادر، خاله، خانواده و آدم های آن نسل اطلاعاتی را گرفتم. البته بخش اعظم کار، جلوی دوربین اتفاق می افتد چرا که به احساساتت تکیه و با پروانه زندگی می کنی و به عنوان یک آدم خود را در آن شرایط قرار می دهی.

سارا بهرامی درباره ویژگی های این نقش و نزدیک شدن به دنیای آن می گوید: نخستین ویژگی پروانه، نویسندگی اوست. وقتی آدمی می نویسد یعنی او متفکر است یعنی فکر می کند و این نکته خیلی مهمی است. پروانه آدمی حاضر جواب است و در وجود من هم یک جور اعتماد به نفسی وجود دارد که دلیل انتخابم به عنوان پروانه، همین ویژگی هایم بود. پروانه اگر چه متفکر، مهربان و عاشق است ولی واکنشهای او واکنش یک دختر متعلق به طبقه خودش است و این چیزی بود که اندکی با من فاصله داشت. من آدمی هستم که در تئاتر بزرگ شده ام و مجبور بودم رفتارهایم را به خاطر پروانه کنترل کنم چون من شخصیتی شیطنت آمیز دارم ولی پروانه آرام و خانم تر بود.

 بهرامی از استرس های زمان فیلمبرداری و همراهی بازیگران باتجربه تر می گوید: در یکی از سکانس هایی که مربوط به پارک است و مربوط به نخستین روزهای فیلم برداری است و من با همه اعتماد به نفسی که اکنون درباره کار حرف می زنم در آن موقع به شدت می ترسیدم.این که جلوی دوربین نقش اصلی را با توجه به مسئولیت سنگینش بازی کنی، ماجرای دیگری است، روزهایی که کار تمام می شد گروه فیلم برداری از پارک خارج می شد اما من و آقایان سامان و کمیلی روی نیمکتی می نشستیم و سکانس های روز بعد را تمرین می کردیم. حامد کمیلی به عنوان بازیگر نقش مقابلم وقت می گذاشت و با کارگردان کمکم می کرد تا به نقش برسم.

الهام چرخنده: برای شناختن زنان چریک بیش از چهل کتاب خواندم

الهام چرخنده بازیگر نقش عاطفه در سریال پروانه پیش از این به سینما پرس گفته بود: "برای شناختن عاطفه بیش از چهل کتاب خواندم. در مرحله اول شناختن عاطفه کار سختی بود، شناخت افکار و نگاه او به زندگی، اما در این مورد کارگردان مجموعه با معرفی کتاب های بسیاری را از خاطرات اعضای سازمان و کتاب های مرتبط دیگر به من کمک کرد."

شخصیت عاطفه در این سریال ، زنی مبارز با خلق و خوی یک چریک بود. زنی که پا روی احساسات زنانه اش گذاشته و تمام وجودش را در اختیار سازمان قرار داده بود. تفاوت شخصیت عاطفه، به خصوص در تقابل با شخصیت های نرگس و پروانه که نمونه های بسیار دیده شده در سریال های ایرانی هستند، پر رنگ تر می شد. از جمله این تفاوت ها می توان به طرز راه رفتن، لحن صدا، نگاه های خالی از زنانگی و تحکم اغراق آمیز چریکی این شخصیت اشاره کرد.

الهام چرخنده در ادامه، در خصوص کافی بودن مطالعه کتاب برای ایفای یک نقش یا ضرورت مواجه حضوری با مصادیق شخصیت عاطفه در دنیای واقعی گفت: "با چنین شخصیت هایی مواجه حضوری نداشتم اما معتقدم پیدا کردن ریتم، هارمونی و موسیقی اثر برای بازیگری بسیار مهم است. وقتی شخصیت را می شناسی و خودت را در آن قالب قرار می دهی، موسیقیِ نقش، خود به خود به دست می آید و حرکات و لحن صدا را مطابق با شخصیت تنظیم می کند. البته فیزیک من هم برای نشان دادن یک زنِ چریک مناسب بود."