چه کار کنیم که ترس بچه‌ها از بین برود؟

دوات آنلاین-در بسیاری از مطالعات شنیده و خوانده‌ایم که میزان مشخصی از اضطراب، بخش ضروری و الزامی در زندگی است اما وقتی این اضطراب به حدی تشدید می‌شود که ترس برای زندگی انسان تعیین تکلیف می‌کند و بر تمام جنبه‌های زندگی وی حاکم می‌شود، باید به فکر چاره بود؛ به خصوص زمانی که این مشکل برای کودکان پیش می‌آید.

یکی از مهمترین مشکلاتی که والدین باید درباره آن اطلاعات کسب کنند و برای برطرف کردن آن در کودک خود چه به کمک دارو و چه از طریق مشاوره تخصصی تلاش کنند، ترس بیمارگونه در فرزندان خردسال است. شما به عنوان یک پدر یا مادر در این شرایط چه اقدامی را ترجیح می‌دهید؟ به عقیده شما بهترین شیوه کمک به کودک برای پیش رفتن در دنیایی که همیشه پر از خطرات مختلف است، چیست؟ اولین گام برای غلبه بر ترس این است که بیاموزیم چگونه به احساسات خود گوش فرا دهیم.

وجود احساس ترس تا حدی ضروری و مناسب است و به ما کمک می‌کند که از خطرات دوری کنیم. برای مثال باید به کودک‌مان بیاموزیم که حتما هنگام عبور از خیابان احتیاط کرده و هر دو سمت خیابان را ببیند. به بیان دیگر باید به آنها بیاموزیم که برخی از راننده‌ها ممکن است بی دقت باشند.هرگز این پیام را به کودک خود القا نکنید که ترس، احساس بدی است. در واقع ترس، یک چراغ زرد است که به ما هشدار می‌دهد احتیاط کنیم.

«هوشمندی احساسی» از طریق خودآگاهی آغاز می‌شود یعنی توانایی تشخیص احساسات متفاوت در وجودمان، وقتی ایجاد می‌شوند و نیز توانایی دسته بندی کردن آنها و آزمودن عواملی که این احساسات را ایجاد می‌کنند.گام بعدی آموختن نحوه کنترل احساسات است به طوری که به آنها اجازه ندهیم بی محابا و افسارگسیخته رها شده و بر افکار ما غالب شوند.هرگز کودک خود را مخصوصا مقابل همسالان و خواهر و برادرهای دیگرش تمسخر نکنید.

گاهی برخی از والدین یا خواهر و برادرهای بزرگتر برای تشویق کودک به مقابله با نگرانی‌هایش او را مورد تمسخر و مضحکه قرار می‌دهند در حالی که این روش تاثیر عکس دارد. به طوری که نه تنها مقاومت کودک را برای رفع مشکلش تشدید می‌کند بلکه باعث می‌شود او از حرف زدن با شما درباره احساساتش خجالت زده شده و اجتناب کند. هیچگاه سعی نکنید که با زور و تهدید و یا تنبیه کودک، او را به شجاعت وا دارید. این تاکتیک ممکن است در لحظه به‌کار آید اما ترس کودک را از ریشه درمان نمی‌کند و برای رفع منشا ترس در کودک موثر نیست و حس قدرت و رضایت واقعی ناشی از غلبه بر ترس را در فرزندتان هرگز ایجاد نمی‌کند. بدون شک مدتی طول می‌کشد تا کودک به ترس‌های بیمارگونه خود غلبه کند.

بنابراین برای رفع تدریجی اضطراب کودک صبور و باحوصله باشید. بهترین راه کار این است که با ملایمات و تعادل و به طور تدریجی کودک را تشویق کنید تا با آنچه موجب هراسش شده مواجه شود.

شما می‌توانید در این مواقع درباره موضوع مورد ترس شفاف و واضح با فرزندتان حرف بزنید و به او بگویید که این یک نگرانی طبیعی است که خودتان هم با آن مواجه می‌شوید. به کودک خود بگویید مطمئن هستید که او می‌تواند در نهایت بر ترس خود چیره شود.

یک تکنیک مفید دیگر این است که نقاط قوت و پیشرفت‌های فرزندتان را مدام مورد تحسین و تشویق قرار دهید. به او تمام ترس‌های قبلی را که با آموزش و تمرین بر آنها غلبه کرده یادآوری کنید. مثلا اینکه قبلا موقع مدرسه رفتن گریه می‌کرده اما الان با شوق و به سرعت سوار اتومبیل می‌شود تا زودتر به مدرسه برسد. بنابراین شما هم به عنوان والدین باید نسبت به زمانهایی از روز که کودک کارهایش را بدون ترس و نگرانی انجام می‌دهد هوشیار باشید و برای شجاعت‌هایش او را تشویق کنید. اگر احساس کردید با وجود استفاده از روش‌های فوق، ترس بیمارگونه در کودک ادامه پیدا کرده و او را از شرکت در فعالیت‌های روزانه بازداشته وبا یک متخصص روانشناسی اطفال و خانواده مشورت کنید. آخرین نکته‌ای که باید همیشه به یاد داشته باشید این است که کودکان شما مانند اسفنج‌هایی هستند که احساسات اطرافشان را جذب می‌کنند. یکی از بهترین هدایایی که می‌توانید به آنها بدهید، آن است که خودتان نیز با ترس‌هایتان روبه رو شوید و برای درمان ترس‌های بیمارگونه در وجودتان تلاش کنید.

به محض اینکه احساس اضطراب در وجودتان کاهش یافته و فروکش کند متوجه می‌شوید که برخی از ترس‌ها و نگرانی‌های کودکتان نیز به خودی خود ناپدید می‌شوند و از بین می‌روند. پس شجاع باشید و به تلاش خود برای شجاع زیستن ادامه دهید.

منبع: آرمان