گلستان سعدی/ جواب هوشیارانه سعدی

دوات آنلاین-حکایت زیر را سعدی در باب عشق و دوستی نوشته است و حکایتی است رندانه و هوشیاری و ذکاوت سعدی را به خوبی نشان می‌دهد:

شبی یاد دارم که یاری عزیز از در در آمد چنان بیخود از جای بر جستم که چراغم به آستین کشته شد (خاموش شد).

نشست و عتاب آغاز کرد که مرا در حال بدیدی چراغ بکشتی به چه معنی؟ (این‌که تا مرا دیدید چراغ را خاموش کردی، چه معنی دارد؟)گفتم: به دو معنی: یکی اینکه گمان بردم که آفتاب برآمد و دیگر آنکه این بیتم به خاطر بود:

چون گرانی به پیش شمع آید/ خیزش اندر میان جمع بکش