گفتوگو با محمدمتین نصیری، کمدین خنداننده شو: یک سال بعضی روزها تا ۱۲ ساعت جلوی آینه تمرین میکردم
خیلیها فکر میکنند شرکت در اینطور برنامهها به عشق معروف شدن است اما من بیشتر از ذوقِ دیدهشدن، دوست داشتم با فضای سخت اجرا و با آدمهایی که در استندآپ استاد هستند، آشنا شوم.
دوات آنلاین-مهمان داریم چه مهمانی! بازیگر تئاتر، نقاش تصاویر سهبعدی، مترجم زبان کرهای و از همه مهمتر پدیده نوجوان این دوره خندانندهشو. «محمدمتین نصیری» به معرفی نیازی ندارد، اگر خندانندهشو را دیده باشید حتما میشناسیدش و با اجراهایش کلی خندیدهاید. این روزها زندگی محمدمتین کلی فرق کرده؛ توی کوچه و خیابان همه او را میشناسند، دورش جمع میشوند و بساط سلفی گرفتن راه میافتد. این شما و این کمدین نوجوان خفن!
روزی 12ساعت تمرین
اول گفتوگو از محمدمتین میپرسم چرا تصمیم گرفت در خندانندهشو شرکت کند؟ میگوید: «تا قبل از شرکت در این مسابقه، مخاطب خندوانه بودم؛ تئاتر را دوست داشتم و دارم، استندآپکمدی هم شاخهای از تئاتر است. البته من پارسال هم در خندانندهشو شرکت کردم اما در مرحله صدنفر حذف شدم و به اجرای داخل استودیو نرسیدم. آن موقع کمسنوسالتر و توی کار کمدی بیتجربه بودم.
به هرحال باحذف شدنم بی خیال خندوانه نشدم. در این یک سال آنقدر تمرین کردم تا همه ایرادهایی را که دوره قبل داشتم، برطرف کنم. چون فکر میکردم اگر دوباره فرصتی پیش بیاید که به خندانندهشو برسم دیگر نباید از دستش بدهم. شاید باورتان نشود در طول یک سال بین خندانندهشوی1 و2، بعضی روزها تا ۱۲ ساعت جلوی آینه تمرین میکردم تا روی میمیک صورتم مسلط شوم و روی متنهای کمدی کار کنم. خیلیها فکر میکنند شرکت در اینطور برنامهها به عشق معروف شدن است اما من بیشتر از ذوقِ دیدهشدن، دوست داشتم با فضای سخت اجرا و با آدمهایی که در استندآپ استاد هستند، آشنا شوم».
کسی بهم امیدوار نبود
محمدمتین ادامه میدهد: «در این مدت خانوادهام حمایتم کردند اما هم آنها و هم اطرافیانم فکر میکردند که در این سن کم چیز خاصی برای ارائه نداشتهباشم. نمیگویم که من را دستکم میگرفتند اما امید زیادی هم نداشتند. توی مسابقه هم همینطور بود. من آدم بیحاشیهای بودم و بر خلاف بعضی از بچهها که به شوخی برای همدیگر کری میخواندند، هیچوقت درباره برنده شدن حرفی نزدم. تا قبل از اجرای استندآپم همه فکر میکردند خیلی زود حذف میشوم تا اینکه بعد از اجرای اول و انشا خواندنم با لقب «اش اس» معروف شدم. آن موقع تازه متین نصیری را شناختند. من هم تصمیم گرفتم تواناییهایم را روی صحنه نشان دهم. پس تلاش کردم در هر اجرا متفاوت حاضر شوم. مثل اجرای دوم که از یک دانشآموز نوجوان به گندهلات محل تبدیل شدم».
تلاش، مهمتر از استعداد
از محمدمتین درباره واکنش آدمها به اجراهایش میپرسم، توضیح میدهد: «اوایل برایم خیلی عجیب بود بعد از چندتا اجرا، کلی آدم توی کوچه و خیابان من را میشناسند. بعضی وقتها هم میترسیدم کاری انجام دهم که حاشیهساز شود. چون آنقدر که محبوبیت برایم اهمیت دارد به شهرت توجه نمیکنم. مایلم بیشتر از معروف بودن، مردم دوستم داشته باشند. بچهها هرموقع من را میبینند جلو میآیند و باهم گپ میزنیم. خیلیهایشان درباره یادگرفتن کمدی، سوال میکنند. بعضیها هم میگویند خوش بهحالت که بااستعدادی. اما من از استادم، «اشکان خطیبی» یاد گرفتم که در اجرا، استندآپ و تئاتر چیزی به اسم استعداد نداریم. همهچیز به خودمان بستگی دارد که چقدر تلاش میکنیم زبان بدن بهتری داشتهباشیم و زیروبم های اجرا را یاد بگیریم». درباره حسوحال متین، موقع حذف شدنش میپرسم، جواب میدهد: «خب حذف شدن برای همه بچهها سخت بود. چون همهمان، بعد از هر اجرا به فکر مرحله بعد بودیم. خوبیاش این بود که حذف شدن، ارتباطمان را با خندوانه قطع نکرد، با بچهها هم هنوز در ارتباط هستیم، به هم زنگ میزنیم و از هم خبر میگیریم. هرکس به هردلیلی که به خندانندهشو آمده بود؛ دیدهشدن در استندآپکمدی و ورود به تئاتر و شروع بازیگری، تا حدودی توانست تواناییهایش را نشان بدهد و به هدفش برسد و همهمان از این بابت خوشحالیم».
شوخیشوخی، کمدین نمیشوی
محمدمتین با اینکه توی اجراها خیلی راحت و بیاسترس بهنظر میرسید اما معتقد است، اجرای کمدی اصلا کار آسانی نیست: « اگر روی صحنه باشی و چند دقیقه اجرا کنی اما کسی نخندد، آنقدر سخت است که ممکن است سکته کنی. چون تمام فکرت مشغول این میشود که مشکل کجاست و چرا تماشاگر نمیخندد. به نظر من خنداندن آدمها سختترین کار جهان است و استندآپ توی همه انواع خنداندن، سختترین است. چون وقتی مثلا فیلمنامه طنز مینویسی، چندتا بازیگر هستند که دیالوگ برقرار میکنند و بخشی از کار به عهده آنهاست اما در استندآپ باید به تنهایی و فقط با حرف زدن، دیگران را بخندانی».
منبع: خراسان
12jav.net