معرفی و نقد فیلم شه سوار، خلاصه داستان و بازیگران

دوات آنلاین -فیلم شه سوار ساخته حسین نمازی است که داستان جالبی دارد و بازیگران مطرحی نیز در آن به ایفای نقش پرداخته اند. معرفی این فیلم و نقدی بر شه سوار را در ادامه بخوانید.

خلاصه داستان فیلم شه سوار

در آستانه عروسی ملیحه (نمکی) و قهرمان (هیرو) که چهار بار به دلیل اتفاقات مختلف مرگ و میر به هم خوردند، این بار داشی که عموی بزرگ خانواده و یک شه‌سوار بوده از روی خر سقوط می‌کند و می‌میرد و در ادامه تلاش شیرزاد و گلزار برای به هم نخوردن عروسی ماجراهای ریز و درشتی را به وجود می‌آورد.

بازیگران فیلم شه سوار

مهرداد صدیقیان، الناز حبیبی، هادی کاظمی، عباس جمشیدی‌فر، گیتی قاسمی، سعید عطایان، ایمان برات‌پور، حافظ نبی زاده، مهرناز افلاکیان، ناهید استواری، با هنرمندی عزت‌الله رمضانی‌فر با حضور امیر دژاکام بازیگران فیلم شه سوار هستند.

نقد فیلم شه سوار 

فقیر اما اصیل

ایرنا درباره این فیلم نوشته: ...احترام کوچکترها به بزرگترها به ویژه احترام پسر به مادر وجه مثبت این فیلم است. در فیلم شه‌سوار حفظ سنت‌ها برای خانواده حاشیه‌نشین اما فقیر اهمیت ویژه‌ای دارد.
در فیلم شه‌سوار که به معضل فقر و حاشیه‌نشینی می‌پردازد، با وجود آنکه خانواده با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند همه دارایی خود را از دست داده و تمامی اعضای خانواده از بیکاری در رنج هستند با این وجود حفظ ارزش‌ها و حمایت و پشتیبانی از خانواده در سکانس‌های مختلف فیلم از نگاه سازنده پنهان نمانده است.ج
گرچه برخی هنردوستان و منتقدان، فیلم شه‌سوار را اثری خوب ارزیابی می‌کنند اما عده‌ای دیگر معتقدند کارگردان در این فیلم کار جدیدی را ارائه نکرده و شباهت زیاد آن به فیلم شادروان این اثر هنری را از رونق انداخته با این تفاوت که شادروان در رضایتمندی مخاطب بسیار موفق‌تر عمل کرده است....

لحظات شیرین در شه سوار 

به گزارش فیلیموشات،  سیدمهرزاد موسوی، منتقد نوشته است: فیلم شه سوار، نقیض فیلم قبلی حسین نمازی یعنی «شادروان» است. حتی از همان خانه و لوکیشن استفاده شده و کاراکترها شباهت بسیاری به همان اتمسفر فیلم قبلی دارند و حتی روند قصه هم همان است. از قضا فیلم لحظات خوب و شیرینی هم دارد که حاصل همین اتمسفر و بازی خوب تیم بازیگری است. اما…
اما مشکل، پیرنگ اصلی لاغر فیلم است که کشش این همه را ندارد (توضیح نمی‌شود داد چون مشمول لو دادن داستان می‌شود و این درست نیست)، برای همین در لحظه‌های متعددی فیلم از نفس می‌افتد، تم اصلی فراموش می‌شود یا جنس شوخی‌ها به تکرار می‌زند و از همه بدتر، گره‌گشایی‌اش توی ذوق‌زننده و خلاف جریان فیلم می‌شود. البته که هپی‌اند با همه بی‌منطقی‌اش، به فیلم می‌آید. همین تنه لاغر فیلم باعث شده تا زمان فیلم -با همه اسلوموشن‌ها و نماهای لانگ‌شات- به زحمت به ۹۰ دقیقه برسد.
این فیلم حسین نمازی از نظر فنی و هنری (قاب‌بندی‌ها، دکوپاژ پیچیده و…) اثر کم‌ایرادی است و یک پیشرفت برایش تلقی می‌شود، احتمالا در فروش هم موفق می‌شود و رکورد فیلم قبلی‌اش را بشکند اما کاش این همه انرژی و تجربه و اتمسفر خوب را وارد حوزه‌های دیگر کند. شاید تجربه‌های جدید، نتیجه بهتری هم داشته باشد.