ریشه ضرب المثل نمک خوردن و نمکدان شکستن

دوات آنلاین -ضرب المثل نمک خوردن نمکدان شکستن از جمله مثل های فارسی است که درباره آدم های بی چشم و رو و قدرناشناس به کار می رود که جواب خوبی ها را با بدی می دهند اما ریشه و داستان اصلی این ضرب المثل چیست؟

حکایت دزدی که نمک خورد

این ضرب المثل در داستانی قدیمی ریشه دارد. ماجرا از این قرار است که یک دزد حرفه ای به همراه دوستانش تصمیم می گیرند به خزانه سلطان دستبرد بزنند و طلا و جواهرات را غارت کنند. آنها شبانه و با زحمت زیاد وارد خزانه می شوند و می توانند کلی طلا جمع کنند. در لحظات آخر این سرقت دزد حرفه ای متوجه شیء براقی می شود و گمان می کند آن شیء الماس است.

بیشتر بخوانید: ضرب المثل قوز بالای قوز از کجا آمده است

مرد سارق جلو می رود و وقتی آن را برمی دارد و متوجه دانه های سفید داخلش می شود کمی از آن دانه ها را می چشد و می فهمد شیء مرموز نمکدان بوده است. او همان موقع دست از دزدی می کشد و به دوستانش می گوید حق ندارند هیچ وسیله ای را از خزانه خارج کنند. بعد هم توضیح می دهد نمک سلطان را خوره و چون نمک گیر شده دیگر نمی تواند دزدی کند.

سارقان دست خالی خزانه را ترک می کنند. روز بعد سلطان متوجه ماجرا می شود اما نمی داند چرا سارقان چیزی با خود نبردند. او دستور می دهد سارق را پیدا کنند و نزد او ببرند. سلطان می گوید به سارق امان می دهد به شرط اینکه اصل ماجرا را بازگو کند.

در نهایت سارق شناسایی و نزد سلطان برده می شود و ماجرا را تعریف می کند و می گوید نمک خوردن و شکستن نمکدان خطا است. سلطان از شنیدن این حرف ها شگفت زده می شود و به مرد جوان می گوید آدمی مثل تو نباید سارق باشد بلکه باید منصب مهمی داشته باشد و سپس او را رییس خزانه می کند.