معرفی فیلم شادروان؛ خلاصه داستان و بازیگران

دوات آنلاین -فیلم شادروان موضوعی اجتماعی دارد که البته با لحنی نرم مطرح می کند. حسین نمازی، کارگردان این فیلم هم گفته فیلمش یک ملودرام شیرین است و کمدی نیست چون کمدی قواعد خاص خود را دارد که برای خنداندن است.

خلاصه داستان فیلم شادروان

در این فیلم شاهد هستیم پس از فوت ناگهانی پدر خانواده، نادر که پسر بزرگ اوست باید تمام مخارج آی‌سی‌یو و کفن و دفن او را متقبل شود؛ خانواده آن‌ها که در حاشیه شهر زندگی می‌کنند درآمدی جز سبزی فروشی ندارند.

حسین نمازی توضیح داده: فیلم قصه دارد، خرده‌روایت‌هایی نیز وجود دارند که از جنس فیلم هستند و اگر نبودند فیلم الکن می‌شد. ایده اولیه از جایی شروع شد که من در یک سایت به دنبال جواب یک سوال حقوقی بودم و به یک سوال با مضمون این فیلم برخورد کردم.

نمازی اظهار داشت: فیلم من کمدی نیست. کمدی قواعد خاص خود را دارد که برای خنداندن است. این فیلم نه پایان کمدی دارد نه از قواعد ژانر کمدی پیروی می‌کند. شادروان یک ملودرام شیرین است.

بازیگران فیلم شادروان

رضا رویگری، بهرام ابراهیمی، ایمان برات‌پور، سینا مهراد، گلاره عباسی، نازنین بیاتی، بهرنگ علوی، حافظ نبی‌زاده، بهناز نادری، اعظم کبودیان، فرناز صالحتاش، الهه افشاری، رویا تیموریان، محسن مهری، سجاد رضایی، بابک جعفریه، مریم افشار و محمدموسی اکبری در فیلم شادروان بازی کرده اند.

نقدی بر فیلم شادروان

ایلیا محمدی‌نیا در سینما سینما در نقد این فیلم نوشت: شادروان فیلم محترمی است. گزنده و تلخ است اما کارگردان با انتخاب زبانی شیرین در ساختار روایی فیلمش تا حدود زیادی تلخی مضمون اصلی فیلم را کاهش می دهد تا مخاطب در میان این همه تلخی که همیشه در پیرامونش و جامعه، دیده و تجربه کرده و زیسته سرخورده نشده فراغتی هم اگر دست داد در پس تلخندهایش به آنها فکر کند.

آنچه که کارگردان فیلم به عنوان آسیب اجتماعی به آن پرداخته برای تمام خانواده های ایرانی ملموس و آشناست. این که خانواده های فرودست جامعه از منظر اقتصادی، چگونه در چنبره سنت های گاه دردسرساز در این مقطع تورم و اقتصاد متزلزل ناچار به تن دادن به سننی هستند که شرایط امروز نمی تواند منصفانه و عاقلانه باشد.

این که در این نابسامانی تنها داشتن شناسنامه می شود دلخوشی و جیب ها اما خالیست. اینکه فرهنگ ایرانی اگر چه در سختی است و روزگار سختی را پشت سر می گذارد اما با این همه خود میزبان میهمانی است که همان اندک دلخوشی را ندارد تا بلکه در مرزهای این خاک انسانی خود را داشته باشد.

اینکه با همه سختی ها و مرارت ها سنت های دیگر از دل این فرهنگ غنی کمک حالی می شوند تا کمی آرام بگیریم.