خلاصه داستان، نقد و بازیگران فیلم قصه عشق پدرم

دوات آنلاین -فیلم قصه عشق پدرم فیلمی در زمینه دفاع مقدس است که محمدرضا ورزی آن را به تهیه کنندگی محمدرضا شریفی نیا در سال 90 ساخت و در سال 91 نیز در جشنواره فجر روی پرده رفت اما اکران عمومی آن به دلایل نامعلوم به تعویق افتاد.

خلاصه داستان فیلم قصه عشق پدرم

قصه عشق پدرم داستان مردی به نام حاج محمود را روایت می کند که سالهاست منتظر برگشتن پسرش از جبهه مانده و به دفعات این موضوع را از  طرق مختلف از جمله دفتر معراج پیگری کرده است. دیگران بارها به او گفته اند فرزندش شهید شده و دیگر امیدی به بازگشت او نیست اما حاج محمود همچنان منتظر است.

محمدرضا ورزی، درباره این فیلم گفته: یک دل نوشته ای را در مقام پدر و اکرام آن در حد بضاعت خود ساختم.

محمدرضا ورزی کارگردان نام آشنایی است که بیشتر او را به خاطر سریال های تاریخی که برای تلویزیون ساخته است می شناسیم. خود ورزی نیز در رشته تاریخ تحصیل کرده و گفته از کودکی به تاریخ علاقه مند بود. مجموعه هایی مانند تبریز در مه، سالهای مشروطه، عمارت کلاه فرنگی ، مظفرنامه، پدرخوانده و سریال معمای شاه از جمله آثار این کارگردان است. او همچنین در سینما نیز قبل از قصه عشق پدرم فیلم ابراهیم خلیل الله را کارگردانی کرده است.

بازیگران فیلم قصه عشق پدرم

محمدرضا شریفی‌ نیا، مهراوه شریفی نیا، چنگیز جلیلوند، مصطفی زمانی و بهنوش طباطبایی در این فیلم بازی کرده اند.

نقدی بر فیلم

ایسنا نوشت:... قصه عشق پدرم؛ باور رسیدن به باورهای متعالی

قصه عشق پدرم ... فیلم است، به معنای واقعی کلمه. از آن دسته فیلم هایی که هر چند سال یک بار می توان در جشنواره فجر به تماشا نشست.

باور و انتظار منبعث از ایمان که تم اصلی فیلم را تشکیل می دهد در این اثر به خوبی درآمده و همدلی تماشاگران را تا لحظه آخر به همراه دارد. این موضوع را می توان از صدای گریه و اشک های افرادی که سالن را پر کرده اند در سکانس های نهایی فیلم دریافت.

اما قصه عشق پدرم نیامده تا اشک مردم را از سر احساسات درآورد بلکه اعتقادی در فریم به فریم اثر جاری است که ناخودآگاه تماشاگر را به لرزه درمی آورد. قصه عشق پدرم قصه باور و ناباوری است ، قصه رنج و آلام روحی و قصه انتظار است. انتظار یعقوبی در پی یافتن یوسف و همه اینها باشکوه است چرا که برای آرمانی متعالی به تصویر کشیده شده است.

خط اصلی داستان موضوع جدیدی نیست و نمونه هایی از این داستان در سینما و تلویزیون وجود دارد که بارزترین آن "بوی پیراهن یوسف" اثر ابراهیم حاتمی کیا است. اما شیوه پرداخت و فرم آن جاذبه های غیرقابل انکاری دارد....

نگاهی به بازی ها در قصه عشق پدرم

در بخش دیگری از این نقد آمده است:... از دیگر نکات قابل توجه فیلم دیالوگ ها و نریشن های چنگیز جلیلوند است که ریتمیک، شعرگونه و توام با معنویتی که شعار نمی دهد.

حاج محمود مردی نظامی بوده اما به هنر و ادبیات گرایش دارد. او با روحیه ای عرفانی، خاطرات خود و برخی اشعار را خوشنویسی می کند. با عبایی پشمینه به تلاوت قرآن می پردازد و ...

در نماهای نخستین فیلم ، صدای دوبلور برجسته و پیش کسوت کشور توجه را جلب می کند به طوری که صدای او که گاه نریشن برخی از بخش های فیلم(به ویژه در فلاش بک ها) است، به عنوان یک پرسوناژ مستقل در فیلم عمل کرده است.

چنگیز جلیلوند که بیش از این بازیگری او را در سریال امپراطور به تماشا نشسته اید، در نقش حاج محمود فراتر از یک بازیگر عمل کرده ، صدای این دوبلور باسابقه پیشتر از بازی او به فیلم روح بخشیده است.

دیگر بازیگران اما ویژگی شاخصی که بتوان آن را وجه تمایز آثار دیگرشان دانست، ندارند. محمدرضا شریفی نیا همان شریفی نیای همیشه است که اندکی جدی تر شده و مهراوه نیز بازی چندان متفاوتی نسبت به دیگر نقش هایش ندارد هر چند برای نخستین بار در کسوت یک پرستار سالمند ظاهر شده است.

مصطفی زمانی دیگر بازیگر اصلی است که به فراخور نقش، بازی نرم و روانی دارد و بهنوش طباطبایی که برخلاف توانمندی اش در این فیلم نتوانسته به خوبی از پس نقش دربیاد. او شیدا، دختر حاج محمود است که زندگی مشترکش تحت الشعاع چالش های روحی پدر قرار گرفته و در کلیت فیلم قرار است اضطراب، ترس و واهمه را به نمایش بگذارد اما این احساسات به سمت فیگورهای تصنعی و رفتارهای شبه هیستریک رفته است.

پایان قصه عشق پدرم ، این زمینه را دارد که تماشاگر را دفع کند چرا که حاج محمود را طی چند روز که حدود نیمی از فیلم را در برمی گیرد، با خیال بازگشت رضا و حضور او نشان می دهد. اما پرداخت اثر به باور تماشاگر کمک می کند و می تواند فضای ماورای مادی و سیر معنایی احساسات سرهنگ را درک کند.

و سکانس های پایانی ... پایان رنج ها و انتظار حاج محمود... نمای غیرروایتی وزش شدید باد و رقص برگهای خشک و پاییزی حیاط خانه با جان دادن رضا در آغوش خیالی پدرش با هم عجین می شود، استعاره ها و سمبل ها به کمک فیلم می آیند و اشک تماشاگران را سرازیر می کنند.

و نمای پایانی: سرهنگ در معراج حاضر شده ، به تابوت رضا ادای احترام کرده و سلام نظامی می دهد...