نمک های رنگی چه خاصیت ها و ضررهایی دارند

دوات آنلاین -این روزها بازار فروش نمک‌های رنگی (نارنجی، آبی و...) بی‌نام‌ونشان با عناوین فریبنده در فضای مجازی، عطاری‌ها و حتی در مغازه‌های فروش لوازم‌آرایشی- بهداشتی بسیار داغ شده است. وقتی از فروشندگان از مزایای مصرف این نمک‌ها سؤال می‌پرسید فهرست بلند بالایی از خواص آنها ارائه می‌کنند بدون این‌که از پشتوانه علمی کافی برخوردار باشند. یکی از این نمک‌های پر تبلیغ نمک هیمالیاست.

نمک های رنگی از کجا آمدند

جام جم نوشت: اصالت این نمک مربوط به منطقه‌ای در پنجاب پاکستان است اما بیشتر نمک‌های رنگی موجود در بازار ایران از معادن داخلی تهیه‌شده‌اند. کافی است سری به سایت‌های خارجی بزنید و قیمت نمک‌های اصلی را بانمک‌های موجود در بازار ایران مقایسه کنید. ادعا می‌شود مصرف این نمک‌ها به‌جای نمک خوراکی یددار می‌تواند مزایای متعددی برای بدن داشته باشد.

یکی از ادعاهایی که در مورد این نمک‌ها وجود دارد، این است که حاوی املاحی از قبیل آهن، کلسیم و روی هستند. به‌تازگی مقاله‌ای در سال2020 دریکی از مجلات معتبر علمی (مجله Foods در پایگاه MPDI) روی 30نوع از این نمک‌های هیمالیای موجود در بازار استرالیا منتشر شد. نویسندگان این مقاله اذعان داشته‌اند، شاید این نمک‌ها نسبت به نمک‌های تصفیه‌شده حاوی مقادیر جزئی از سایر املاح مغذی باشند اما برای این‌که این نمک‌ها بتوانند نیاز روزمره به این املاح مفید را برطرف کنند، باید حداقل به‌میزان 30گرم در روز مصرف شوند (معادل شش قاشق چایخوری) که این میزان سطوح بالایی از سدیم را وارد بدن ما می‌کند.

تغذیه: بهترین روغن ها برای پخت پز کدام ها هستند

جالب است بدانید مقدار توصیه‌شده مصرف نمک از سوی سازمان بهداشت جهانی برای مصارف روزمره کمتر از پنج گرم در روز است. بنابراین بهتر است نیاز خود را به این املاح با مصرف سایر مواد غذایی تأمین کنیم، نه با مصرف مقادیر قابل‌توجهی نمک غیراستاندارد که حدود شش برابر مقدار توصیه‌شده نمک است.

نمک های تصفیه نشده

نکته دیگری که در مورد این نمک‌ها وجود دارد این است که اینها تصفیه نشده‌اند و حاوی انواع مختلفی از فلزات سنگین نظیر آرسنیک، کادمیوم، سرب و جیوه هستند. این مواد نه‌تنها برای بدن مفید نیستند بلکه مقادیر کم آنها در اندام‌های مختلف بدن تجمع یافته و سبب بروز آسیب جدی به آنها می‌شوند.

نکته مهم دیگری که در مورد معایب جایگزینی‌ نمک‌های یددار و تصفیه‌شده با این قبیل نمک‌ها باید به آن توجه کرد، این است که این نمک‌ها بدون‌ید هستند.

با توجه به تأکید سازمان بهداشت جهانی بر ضرورت مصرف نمک یددار و غنی‌سازی تمام نمک‌های مصرفی در مواد غذایی با ید، خواه‌ناخواه مصرف این نمک‌ها زیر سؤال می‌رود. در پایان این‌که هیچ‌کدام از این نمک‌های رنگی دارای مجوزهای سازمان غذا و دارو نیستند و هرگونه تبلیغ با این عنوان کذب است.