میلاد صویلاوی، بازیگر فیلم یدو چگونه برای این نقش انتخاب شد

دوات آنلاین -میلاد صویلاوی نوجوان اهل آبادان است که در فیلم یدو ساخته «مهدی جعفری» درخشید. میلاد، پیش از بازی در این فیلم سررشته‌ای از سینما نداشته‌ و خیلی تصادفی وارد این حوزه شده ‌است. با این‌حال در اولین تجربه سینمایی‌اش، نامزد سیمرغ بلورین شد. او در گفت و گو با روزنامه خراسان از چگونگی حضورش  به عنوان یک نوجوان در سینما می گوید.

انتخاب شدن برای نقش یدو

*دوستان نوجوانانت دوست دارند بدانند چطور برای بازی در فیلم«یدو» انتخاب شدی.

یکی از دستیاران کارگردان در اینستاگرام برای انتخاب بازیگر، فراخوان داد. با خودم گفتم قبول که نمی‌شوم اما شرکت‌کردنش هم ضرری ندارد. چهار روز بعد از تست با من تماس گرفتند و گفتند به مرحله بعدی راه پیدا کردی. در مرحله نهایی هم ازبین 15 نفر پذیرفته شدم. اول قرار بود نقش «اصغر» را بازی کنم اما با لطف آقایان جعفری و مصباح (کارگردان و تهیه‌کننده) برای نقش «یدو» انتخاب شدم. تا حالا در کلاس‌های بازیگری شرکت نکردم و لطف خدا بود که فراخوان «یدو» را ببینم. البته دو ماه قبل از شروع رسمی فیلم‌برداری، چهار روز در هفته در کلاس‌هایی که آقای «بهمنی» برگزار کرد، حسابی تمرین ‌کردم تا آمادگی لازم را کسب کنم. تیرماه امسال و در دمای 60درجه و رطوبت 90درصدی، فیلم‌برداری را شروع کردیم که تا شهریور طول کشید.

*تجربه کارکردن در یک اثر سینمایی درکنار بازیگران مشهور چطور است؟

به‌نظر من گروه «یدو» مانند خانواده‌ای بود که همه اعضای آن با عشق و علاقه کار می‌کردند. کارگردان درطول پروژه نظر بازیگران را هم جویا می‌شد و اگر ایده خوبی می‌دادیم، حتما اجرایش می‌کرد و لطف بزرگی بود که در حین فیلم‌برداری راحت‌مان می‌گذاشت. خانم پسیانی خیلی کمکم کرد و در پشت صحنه هم مثل یک مادر مهربان رفتار می‌کرد. به‌طور کلی یدو، پروژه خیلی سختی بود. من از گرمای زیاد، دو مرتبه کارم به بیمارستان کشید و بقیه عوامل هم از گرما و رطوبت شدید آبادان حال‌شان بد می‌شد. با این همه، عاشقانه بازی کردیم و شکر خدا فیلم خوب و قشنگی هم از آب درآمد.

آرزوی میلاد صویلاوی

*دوست داری در دنیای بازیگری به کجا برسی؟

دوست دارم در حد خودم باشم و سینما مرا قورت ندهد. بازیگری در سینما مانند یک لپ‌ لپ شانسی است؛ گاهی اوقات کاری می‌گیرد و دیده می‌شود و گاهی هم برعکسش پیش می‌آید. دوست ندارم در سینما وقتی موفقیتی تجربه می‌کنم، مغرور بشوم. دوست دارم همینی باشم که الان هستم. حالا هم رفتارم با دوستانم فرقی نکرده‌ است و از برخوردهای مغرورانه‌ای که باعث شود دوستانم را رها کنم، اصلا خوشم نمی‌آید.

*در پشت صحنه فیلم‌ها دیده‌ایم که چندین نفر با دوربین و ابزارهای مختلف، خیلی نزدیک به هنرپیشه‌ها مشغول کارند. تو به‌عنوان یک بازیگر تازه‌کار چطور در آن شلوغی، تمرکز می‌کردی؟

خیلی‌راحت. خانه‌ای در اختیار من و خانم پسیانی گذاشتند که آن‌جا با هم تمرین می‌کردیم و بعد برای ضبط کار، سر لوکیشن حاضر می‌شدیم. کار با خانم پسیانی، تجربه خوبی بود. دوست دارم روزی با رضا عطاران و نوید محمدزاده هم بازی کنم. در پایان می‌خواهم به اهالی سینما بگویم که آبادان مثل من هزاران یدو دارد. نوجوانان شهرم قلب صاف و دل ساده‌ای دارند که می‌توانند در سینما کارهای قشنگی انجام دهند و از کارگردانان محترم می‌خواهم از وجود این عزیزان استفاده کنند چون عاشق سینما هستند.