معرفی کامل و داستان فیلم یدو + نقد و بازیگران

دوات آنلاین -فیلم یدو درباره چیست؟ چه کسانی در آن بازی کرده اند؟ منتقدان درباره آن چه گفته اند و چرا در جشنواره تا این اندازه مورد توجه قرار گرفت؟ پاسخ این سوالات را در ادامه بخوانید:

فیلم سینمایی یدو دومین فیلم بلند مهدی جعفری در مقام کارگردانی پس از فیلم ۲۳ نفر است.

خلاصه داستان فیلم یدو

«یدو» در واقع تلفظ اسم یدالله و شخصیت نوجوان فیلم است.

داستان فیلم درباره ماه های آغازین جنگ تحمیلی است. دورانی که خانواده های شهرهای مختلف خوزستان به ناچار خانه و کاشانه و همه دلبستگی خود را رها کردند و به شهرهای دیگر پناه بردند تا جان خود را نجات دهند. اما در این میان مادری قصد ندارد خانه و کاشانه  خود را رها کند در این میان پسر بزرگتر و نوجوان خانواده، از  این تصمیم مادر عصبانی است. مدام به جان مادر غر می زند که مانند تمام اهالی محل از آن جا بروند تا از بین نرفته اند. به هر بهانه ای با مادر بحث می کند و حرف از رفتن می زند. مادر اما بیش از آنچه یدو تصورش را دارد عاشق خانه ای است که در آن مادر شده است.

در واقع به نوشته فیلیمو شات فیلم یدو ماجرای حصر آبادان را از زاویه دید یک پسر نوجوان دنبال می‌کند؛ پسری که در میانه جنگ یاد می‌گیرد که چطور با از دست دادن داشته‌ها و دلبستگی‌هایش کنار بیاید و مفهوم بلوغ را درک کند. تمرکز فیلم یدو بیش از هر چیز روی شخصیت اصلی است و سیری که طی روزهای جنگ از سر می‌گذارند

بازیگران فیلم یدو

ستاره پسیانی، اکبر اودود، سعید آل‌بوعبادی، میلاد صویلاوی( در نقش یدو)، محمدمهدی آل‌بوعلی، ریحانه آریامنش، عبدالحلیم تقلبی، حسین پوریده، رضا نوری، طاهره نیک‌آزاد، مسعود جلالی، معید رامی، مائده رامی، یاسین مسعودی و احمد مسافری.

ستاره پسیانی، درباره ایفای نقش ننه که با خودش فاصله سنی زیادی دارد، گفت: «من پیش‌تر سابقه همکاری با مهدی جعفری را داشتم و وقتی با من تماس گرفت و فیلمنامه را خواندم، بسیار جذب داستان شدم. من در این فیلم، نقش کاراکتری را که حدود ۱۰ سال از من بزرگ‌تر است، ایفا کردم که برایم چالش جذابی بود. آقای عباسی (گریمور) با طراحی چهره‌ای که انجام داد، خیلی کمک کرد تا من حدود چهل و خورده‌ای دیده شوم»

او افزود: «ما ۶۰ روز در گرمای ۵۱ درجه در شهر آبادان و در اوج شیوع ویروس کرونا کار کردیم.»

چند نقد بر فیلم یدو

خلاصه ای از نوشته های چند منتقد را درباره فیلم یدو در ادامه بخوانید:

یک نقد منفی

عباس مدحجی در سلام سینما نوشت:... قصه در محتوا و فراز و فرودش هم ناقص است. چه آن زمان که یدو یکهویی از جوان خنثی کننده بمب خوشش می آید چه آنجا که رابطه ی یدو و دختر همسایه به یک بلبل و یک دستخط بجامانده محدود میشود و چه آنجا که گاوهای پناهنده یکهو غیبشان میزند. گویی داستان هنوز قوام نیافته و ارتباط بخش های مختلف آن مستحکم نیست تا مخاطب را مجبور کند با تلاش برای کشف علت هر معلول به اتفاقات جاری یا آینده بیندیشد.

شخصیت های بخوبی ساخته و پرداخته نشده اند و اصولا خُرده نقش های اطراف و اکناف قصه صرفا برای کمک به نقش اول وارد فیلم شده اند و نیازی به کشف خاستگاه و مقصدشان نیست. هرچقدر برای کشف ماورای شخصیت های یدو و مادرش تلاش شده به همان میزان بقیه کارکترها نادیده گرفته شده اند و گویی جز برای طنز قصه یا پیش برد روایت به کار دیگری نیامده اند.

اتفاقی باورناپذیر و درخشان

ایلیا محمدی نیا در سینما سینما نوشت: ... کارگردان اتمسفر آبادان و آدم های آن را خوب می شناسد در نتیجه در انتقال آنچه که برآمده از فرهنگ و خرده فرهنگ‌های مردم آبادان است موفق عمل می کند.

کارگردانی در خور توجه و فیلمنامه ای که سیر تحولی شخصیت یدو در آن بر خلاف بسیاری از فیلم های از این دست به نرمی و درست اتفاق می افتد باعث شده سکانس پایانی فیلم تبدیل به اتفاقی باور پذیر و درخشان  شود. با این همه فیلمنامه در خرده روایت ها دچار لکنتی اساسی است. کارگردان برای پر کردن خلا خرده روایت ها در فیلم چاره را در بمب باران گاه به گاه در اطراف کاراکتر یدو و خانواده اش دیده است که البته تماشاگر را مجاب نمی سازد.

با این همه در کنار ساختار جذاب و داستان سرراست شرافتی محترم در سراسر فیلم یدو جاری است.

یدو اتفاقی خوب در حوزه سینمای دفاع مقدس است و کانون فکری کودکان و نوجوانان بازگشتی درخشان به حوزه فیلمسازی را تجربه کرد.

بازیگری و بازیگردانی قابل توجه

سید سعید هاشم زاده در سوره سینما نوشت: ... بازیگری و بازیگردانی اثر قابل‌توجه است. این دو عنصر بیش‌از‌پیش به باور ما از فضاسازی و داستان فیلم کمک می‌کند. اجرای قابل‌قبول بازیگران کودک و نوجوان به همراه بازی خوب «ستاره پسیانی» که به یاد ندارم نقشی را این‌گونه متفاوت اجرا کرده باشد.

حفظ و تداوم لهجه، ژست‌ها و اندازه بودن احساسات به نظر کمک شایانی در نمایش شخصیت مادر به او کرده است. بااین‌حال زمانی که باید اوج احساسات و غلیان شخصیت مادر را در کنار لنج دید، چون فیلم‌نامه اثر نتوانسته تا این عشق به بُز شیرده را برای ما تبدیل به ضرورتی جداناشدنی از کاراکتر کند تمام اجرای این فصل از بازی پسیانی هدر می‌رود و تبدیل به صحنه‌ای زیاده‌گو می‌گردد.