پشت پرده رفتارهای جاوید در سریال بیگانه ای با من است

دوات آنلاین -ایوب آقاخانی پیشتر از این که بین اهالی سینما و بینندگان تلویزیون شناخته شود، در تئاتر، کارگردانی سرشناس و بازیگری حرفه ای شده است. او که در رشته نمایش تحصیل کرده، در کنار فعالیت هایش علاقه وافری به نگارش دارد و بیش از 30 کتاب نوشته است. ایوب آقاخانی مدرس و استاد دانشگاه است و سابقه اجرا و فعالیت در رادیو را نیز دارد. آقاخانی با سریال بیگانه ای با من است در نقش جاوید ظاهر شده  است که این موضوع بهانه گفت و گوی خراسان با او شد.

*سریال بیگانه ای با من است این روزها خیلی دیده شده است.

بیشتر از سطح توقع ما دیده شده، البته منظورم در مقایسه با دیگر سریال هاست. بازخوردهایی که دریافت می کنم نشان می دهد بسیار با استقبال مواجه شده و مردم آن را دوست دارند و با هیجان دنبال می کنند. ضمن این که درباره نقش  خودم هم بازخوردهای عجیب و غریبی دریافت کردم. فرهیختگان بیش از آن چه که لایق هستم، مرا تحسین می کنند. بابت نقش متفاوت «جاوید» عوام نفرت شان از نقش را روی من خالی می کنند که البته نشانه خوبی است و در واقع توانسته‌ام نقش را باورپذیر بازی کنم.

*به طور حتم همکاری خوب پیشین تان با احمد امینی سبب شد برای بازی در نقش جاوید انتخاب شوید.

احمد امینی بازی مرا در تئاتر دیده بود و برای بازی یکی از نقش های اصلی سریال «داوران» مرا انتخاب کرد. او با حوصله و وسواس و دیر به دیر کار می کند و مثل خیلی از همکارانش پشت سر هم تن به تولید پروژه های مختلف نمی دهد.

ویژگی های شخصیت جاوید در سریال بیگانه ای با من است

*از شخصیت چند وجهی و پیچیده «جاوید» بگویید. با وجود این که ضدقهرمان است، مخاطب او را دوست دارد و با او ارتباط برقرار کرده است.

برای ایفای نقش «جاوید صناعی» به عنوان یک تئاتری اصیل و مدرس، الگو داشتم و آن هم شخصیت «یاگو» در «اتلو» بود. این شخصیت هم در نمایشنامه شکسپیر خودش را به حق می داند. وقتی به «جاوید» نزدیک می شوید، به او حق می دهید چون سال ها زحمت کشیده، ولی ناگهان اتلوی مغربی سیاه پوست از آن طرف دنیا می آید و قدرت را در دست می گیرد. پس زحماتی که او این همه سال کشیده چه می شود؟ او خیلی زحمت کشیده و تلاش و حتی تلخی های همسرش و نادیده گرفتن ها و تحقیرهایش را تحمل کرده  است تا روزی به جایی برسد ولی ناگهان دختری می آید و می گوید که عروس تان هستم. جاوید از لحاظ روان شناختی، درخواست هایی به حقی دارد و رابطه خانوادگی، روابط پدر و مادر و ترک زود هنگام پدر و عواملی از این دست، سبب شده کاراکتر زخم خورده ای باشد و اعمالی که انجام می دهد قاعده مند نیست و مبتنی بر دروغ و پنهان کاری  است که مخاطب آن ها را شایسته نمی داند. وقتی به زوایای پنهان جاوید رجوع می کنید، می بینید فرد قابل ترحمی است ولی اعمالی که انجام می دهد گزنده، تلخ و بد هستند برای همین وقتی مخاطب به هر دو وجه فکر می کند، می بیند که «جاوید» را دوست دارد.

همکاری با پرویز پورحسینی

*هم بازی شدن با زنده یاد پرویز پورحسینی چه محاسنی داشت؟

اقبال بزرگی داشتم و آن این بود که در این پروژه نقش داماد زنده یاد پرویز پورحسینی را بازی کردم که در مقطع دانشجویی استادم بود. با هم در خلوت گپ و گفت داشتیم و در گوشه ای درباره خاطرات دانشگاه و سکانس ها حرف می زدیم. بخشی از محاسن بازی «جاوید» محصول هدایت مشفقانه، نرم و کوتاه معلم نازنین ام زنده یاد پورحسینی است.

*چه ویژگی استاد در صندوقچه ذهن تان جا خوش کرده است؟

بزرگ ترین آن جدیت و نظم در کار بود. افتخار بازی با استاد علی نصیریان را ندارم، ولی شنیده ام که او در کار این گونه است، واقعاً این اندازه وسواس حرفه ای ندیده ام و تمریناتی که پورحسینی در خلوت انجام می داد، بی نظیر بود. تمام سکانس ها را با خط خودش می نوشت و بارها آن ها را مرور می کرد. واقعاً اگر بتوانم حتی ادای پرویز پورحسینی را درآورم، مطمئن هستم که 10 پله در بازیگری رشد کرده ام.

*ایوب آقاخانی از «داوران»، نخستین تجربه همکاری با احمد امینی تا «بیگانه ای با من است» چقدر در شیوه، روند و تکنیک ‌بازی اش تغییر کرده است؟

اولین فیلم هایی که بازی کردم «حق سکوت» و «تعطیلات زمستانی» و بعد سریال «داوران» بود. واقعیت این است که به برگ های تجربه من در بازیگری و زندگی اضافه شده است، وقتی این برگ ها به زندگی و کارنامه ام افزوده می شوند درکم از مردم و جامعه بیشتر می شود. مهم ترین ویژگی «بیگانه ای با من است» این است که بیشترین فاصله را از شخصیت خودم گرفتم و این، ویژگی نسبتاً قابل بحثی در بازیگری محسوب می شود که از خودت فاصله بگیری بی آن که سعی کنی رفتار متفاوتی از خودت بروز دهی و این نیاز به تجربه و توفیق در به کار بستن تجربه دارد. اگر خدا عمر بیشتری عطا کند قطعاً 7-8 سال دیگر بازیگر بهتری خواهم بود.

عشق ایوب آقاخانی به بازیگری

*چه نقش هایی را دوست دارید بازی کنید که تا حالا تجربه نکرده اید؟

سعی می کنم عاشق نقش هایی شوم که به من محول می شود و اگر نتوانم به نقشم مهر بورزم، آن را نمی پذیرم.

*عشق به این حرفه چه زمانی در شما ایجاد شد؟

کارم را از 12 سالگی به صورت نیمه حرفه ای در تئاتر شروع کردم. سال 73 وارد دانشگاه شدم و سعی کردم کارم را از نیمه حرفه ای به حرفه ای تبدیل کنم و دقیقاً نیمه دوم سال 75 به عنوان یک تئاتری برای ورود به رادیو آزمون دادم. من یک تئاتری هستم و خواهم ماند، اگر چه ویروس خانمان برانداز کرونا یک سال است که مرا از اصلی ترین علاقه ام دور نگه داشته است.

*چطور می شود یک ‌هنرمند این همه کار را با هم انجام دهد؟ بازیگری، مدیریت های مختلف تئاتر، اجرا، کارگردانی، نگارش و ...

-می خندد- به سختی. قیمت اش این است که همه موهایم در این راه سفید شده و راضی هستم و به نظرم قیمت گزافی نیست. به هر حال بعد استعاری اش این است که تقریباً همه زندگی ام را وقف این حرفه کرده ام و اگر عشق نباشد شدنی نیست.

*با این همه مشغله کاری چه زمانی فرصت می کنید دست به قلم شوید؟

فقط شب ها‌، آن هم از طریق کم کردن زمان استراحت و خوابم و طبیعتاً راه دیگری وجود ندارد.