خودداری بیمارستان‌ها از همکاری برای درمان کودکان خیابان

دوات آنلاین-مدت‌ها است که فعالان حقوق کودک خواستار توجه ویژه به سلامت کودکان کار و خیابان هستند اما آن‌طور که عضو هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودک می‌گوید بیمارستان‌ها در این زمینه همکاری نمی‌کنند.

خلاصه‌ای از اظهارات طاهره پژوهش را به نقل از ایسنا بخوانید:

• سه بیمارستان سینا، امام‌خمینی (ره) و بهارلو به منظور ویزیت و درمان رایگان کودکان کار و خیابان از سوی وزارت بهداشت، معرفی شده‌اند اما این بیمارستان‌ها برای درمان این کودکان همکاری نمی‌کنند و برخورد سلیقه‌ای در پذیرش آنان دارند.

• گزارش‌های انجمن‌های فعال در حوزه کودکان حاکی از خودداری بیمارستان‌های یاد شده برای همکاری در این زمینه است، این در حالیست که وضعیت رسیدگی به درمان کودکان کار که عمدتا فاقد کارت مهاجرت هستند به یکی از مشکلات عمده انجمن های فعال حوزه کودکان کار و خیابان تبدیل شده است.

• در حالی که انتظار می‌رود درمان این کودکان رایگان باشد، اما تعرفه‌های درمان اتباع خارجی بیشتر است.

• کودکان کار بالاخص اتباع خارجی آگاهی از شناخت بیماری خود ندارند. سلامتی کودک در چنین خانواده‌هایی در درجه آخر اهمیت قرار دارد؛ به طوری که حتی کودک ۱۷ ساله‌ای تحت پوشش یکی از انجمن‌هاست که بعد از ۱۷ سال سن، برای اولین بار توسط انجمن به یک مرکز درمانی برای معاینه مراجعه کرد.

• پیش از این با پدیده بلوغ زودرس در میان کودکان مواجه بودیم اما اکنون در بین کودکان کار پسر مواردی از بلوغ دیررس دیده شده است. این امر ممکن است علاوه بر مسائل پزشکی به نحوه و شرایط زندگی این کودکان که اغلب زباله‌گردی می‌کنند نیز مربوط شود.

• بسیاری از بیماری‌های کودکان کار و خیابان به دلیل عدم رصد و پیگیری ناشناخته مانده‌اند. تنها تعداد کمی از کودکان تحت پوشش NGOها نسبت به تعیین تکلیف وزارت بهداشت برای پذیرش کودکان توسط سه بیمارستان یاد شده به منظور درمان رایگان، اطلاعات دارند.

• کودکان تحت پوشش شبکه یاری کودکان کار و خیابان را ١٢٠٠٠ تن است اما آمار واقعی کودکانی که در کارگاه‌های زیرزمینی و بازار تهران مشغول به کار هستند در دست نیست.

• یکی از مشکلاتی که با آن مواجه هستیم، ورود غیرقانونی کودکان اتباع خارجی به کشور آن هم تنها و بدون حضور خانواده و والدین است، به این امید که کار و مخارج خانواده را در افغانستان تامین کنند.

• اداره اتباع و مسوولان باید احساس مسوولیت بیشتری نسبت به این دسته از کودکان که اغلب آنها در بازار تهران مشغول به کار هستند، داشته باشند. براساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده، هفته گذشته ۱۷ کودک کار اتباع را پس از دستگیری برای بازگشت به کشور خود رد مرز کرده‌اند این در حالی است که به گفته خود مسوولان، آنها پس از خروج از ایران دوباره توسط قاچاقچیان وارد میهن ما می‌شوند.

•  به دلیل عدم وجود والدین کودکان اتباع در کنار آنها، این کودکان به ناچار مجبورند در کنار بزرگسالان غیروالد و در مکان‌های بعضا زیرزمینی و یا انباری مغازه‌ها زندگی می کنند و این خود آسیب‌زا است . این کودکان به علت حضور زود هنگام در بازار کار و نبود خانواده، دوست داشتن و دوست داشته شدن را یاد نمی‌گیرند که همین امر ممکن است در آینده آنها را با مشکلات زیادی مواجه کند.

• خرید کار ارزان در بین کودکان اتباع نسبت به سایر کودکان کار به دلیل آنچه در مورد فقدان خانواده آنها گفته شد، بیشتر است .این کودکان دچار آسیب‌های متعدد جسمی و روحی شده و ممکن است خودشان تبدیل به فردی آسیب‌زا شوند به همین دلیل به هویت‌دار کردن آنها با استفاده از انگشت نگاری تاکید می‌کنم.

• اغلب دختران پاکستانی در بازار به صورت متکدی کار می‌کنند و تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند وارد مراکز آموزشی انجمن‌های فعال حقوق کودک شوند. برعکس کودکان پاکستانی، اکثر کودکان افغان مشغول انجام کارهای سخت و زیرزمینی هستند.

• متاسفانه مدارس ما مدارس دوستدار کودک نیستند به همین دلیل شاهد هستیم که آمار ترک تحصیل بالاخص از مقطع دوم متوسطه نسبت به سایر مقاطع بسیار بیشتر است. لذا رسیدگی مددکاری به وضعیت دانش‌آموزان دبیرستانی در مدارس امری الزامی است.

• براساس تحقیقات ۹۰ درصد کودکان کار و خیابان دارای خانواده هستند، هرچند ممکن است یکی از سرپرستان خانواده خود را از دست داده باشند.کمتر از ۱۰ درصد کودکان به صورت باندی و مافیایی مشغول به کار هستند.