گفت‌وگوی با خانم گل لیگ برتر فوتبال زنان: سقف قرارداد بانوان 60 میلیون تومان است

دوات آنلاین-ششمین قهرمانی در یازدهمین دوره مسابقات؛ این آمار باعث شده تیم فوتبال بانوان «شهرداری بم» در لیگ برتر بانوان یکه تازی کند. آنها ششمین قهرمانی را جمعه با شکست ذوب آهن جشن گرفتند. تیمی که بدون باخت و با یک مساوی فصل را به اتمام رساند، 112 گل زد و تنها 6 گل دریافت کرد. تیم پرافتخار فوتبال بانوان این آمار را با هزینه حدود 700 میلیون تومانی به ثبت رساند. زهرا قنبری که با زدن 51 گل، خانم گل مسابقات شد و کوهستان خسروی کاپیتان تیم شهرداری بم، جزو ارکان اصلی موفقیت این تیم بودند. آنها در گفت و گویی که با خبرنگار «ایران» داشتند، در خصوص شرایط فوتبال بانوان و چالش های موجود صحبت کردند.

زهرا قنبری  درباره این فصل از مسابقات لیگ برتر بانوان چنین توضیح داد: «خوشبختانه امسال تیم‌های خیلی خوبی در لیگ حضور داشتند و این قهرمانی را برای ما سخت کرده بود ولی خدا را شکر شرایط تیم ما هم خیلی مناسب بود و بچه‌ها از همان اول گل کاشتند و توانستیم بازی‌هایمان را ببریم و بدون باخت به قهرمانی برسیم که به نظرم اتفاق بزرگی بود.»

زدن 51 گل در یک دوره از فصل، رکوردی است که کمتر فوتبالیستی به آن دست پیدا می‌کند ولی قنبری به آن رسیده. او گفت: «حقیقت این است که من سعی کردم از تمام موقعیت‌هایی که به دست می‌آورم به نحو احسن استفاده کنم و حتی اگر در یک بازی دو موقعیت داشتم، سعی کردم آنها را به گل تبدیل کنم. شاید برخی فکر کنند من به تیم‌های ضعیف گل زده‌ام ولی من رفت و برگشت به همه تیم‌های لیگ برتر گل زدم.»

این مهاجم گلزن  درباره اینکه به ثبت این رکورد در گینس هم فکر می‌کند یا نه چنین پاسخ داد: «رکورد گلزنی در ایران تا پیش از این 46 گل زده در یک فصل بود ولی من در 18 بازی 51 گل زدم و حالا رکورد ایران دست خودم است. البته شرایط برای حضور برخی تیم‌ها مهیا نبود و 4 تیم نتوانستند جلوی ما بازی کنند وگرنه بیشتر گل می زدم. در جهان هم نمی‌دانم بیشترین گل زده چقدر است و باید پیگیری کنیم که به چه صورت است.» او درباره شرایط مالی تیم‌های بانوان، چنین نظر داد: «تیم ما تنها تیم پرافتخار لیگ است و با این که شرایط خوبی دارد ولی در رفاه کامل هم نیست. البته چون تیم ما در چند سال اخیر نتایج خوبی گرفته اسپانسر از ما حمایت کرده و ترجیح داده با ما کار کند ولی  به غیر از ما و چند تیم دیگر، دیگر تیم‌های حاضر در لیگ بانوان خیلی مشکل دارند. اگر این مشکلات برطرف شود، سطح لیگ ما خیلی بالاتر می‌آید و امیدواریم این شرایط بهتر شود تا تیم‌ها مشکل مالی نداشته باشند.» در این شرایط حدس این که تفاوت قرارداد بازیکنان بانوان با آقایان زیاد باشد، کار سختی نیست. قنبری درباره این تفاوت و قرارداد خودش می‌گوید: «تفاوت که بسیار زیاد است. بازیکنان تیم ما بالاترین قرارداد را در لیگ می‌بندند. قرارداد خود من 60 میلیون تومان است که بالاترین قرارداد در لیگ محسوب می‌شود ولی واقعاً خیلی کم است و خیلی‌ها هم هستند که کمتر از این مبلغ می‌گیرند.»

وی ادامه داد: «از لحاظ امکانات هم تفاوت زیادی با تیم‌های آقایان داریم. ما در زمین چمن مصنوعی تمرین می‌کنیم که خودش معضلی است و روی روند کار ما تأثیر می‌گذارد.»

این بازیکن درباره خشونت‌ها و درگیری‌هایی که در بعضی از بازی‌های لیگ بانوان به وجود آمد، چنین واکنشی داشت: «اولین بار بود که این اتفاق می‌افتاد ولی خیلی آن را بازتاب دادند و بزرگش کردند. دعوا در فوتبال جهان و آقایان هم بارها پیش می‌آید. درست است که در شأن بانوان نبود ولی گاهی فشار بازی باعث می‌شود بازیکنان از کوره دربروند.» قنبری که مهاجم تیم ملی بانوان هم محسوب می‌شود، درباره تیم ملی گفت: «در حال حاضر چند تیم خوب بانوان دنیا مثل ژاپن، کره جنوبی، چین، تایلند و استرالیا در آسیا هستند و شرایط و امکاناتی که دارند با ما خیلی فرق دارد. البته ما استعدادهای خیلی خوبی داریم که می‌توانیم از آنها استفاده کنیم و اگر اردوهای مداومی داشته باشیم و با تیم‌های اروپایی بازی کنیم، ما هم می‌توانیم بدرخشیم و حتی در جمع 4 تیم برتر آسیا باشیم.» او که خودش قبلاً لژیونر بوده، درباره این که خودش یا بازیکنان دیگر پیشنهاد لژیونر شدن دارند یا نه گفت: «بله من خودم از یکی دو تیم آسیایی و اروپایی پیشنهاد دارم. ما وقتی در مقدماتی المپیک 2020 مسابقه می‌دادیم و بازیکنان خودمان را با سایر تیم‌ها مقایسه می‌کردیم، به این نتیجه می‌رسیدیم که بچه‌های ما می‌توانند در کشورهای دیگر بازی کنند. مشکل اینجاست که ما دیده نمی‌شویم و خیلی از بازیکنان ما را نمی‌شناسند ولی وقتی بازی‌های ما را می‌دیدند، متوجه می‌شدند که بچه‌های ما استعداد و خمیرمایه فوتبال را دارند و اگر پیشنهاد داشته باشند، می‌توانند بازی کنند.»

«قنبری» درباره جام جهانی زنان هم که اخیراً برگزار شد، گفت: «ما بازی‌ها را می‌دیدیم و خیلی هم حسرت می‌خوردیم که چرا ما نباید آنجا باشیم و بازی کنیم. چون این آرزوی هر بازیکنی است که در جام جهانی بازی کند. ما باید برنامه‌ریزی کنیم که حتماً به جام جهانی برویم و جزو تیم‌های خوب باشیم.»

او درباره اینکه زمان بازی در گاز شمال اربیل عراق ترس و دلهره ای از داعش داشته یا نه چنین واکنشی داشت: «اول که پیشنهاد دادند کمی دو دل بودم ولی وقتی رفتم دیدم که در رفاه کامل هستیم و شرایط با آن چیزی که من فکر می‌کردم خیلی فرق داشت. من یک ماهی آنجا بودم و مسابقاتشان به صورت متمرکز در دهوک برگزار می‌شد و خیلی هم خوب بود.»