گفت‌وگو با آرمین رحیمیان، بازیگر نقش عبدالمالک ریگی در فیلم شبی که ماه کامل شد: چگونه نقش عبدالمالک را بازی کردم

دوات آنلاین-بیشتر ایرانی ها چگونگی دستگیری عبدالمالک ریگی رابه یاد دارند. مردی خشن که کشتن آدمهای بیگناه کسب وکارش بود. نیروهای اطلاعات ایران او را درهواپیمایی که از فراز آسمان ایران در حال عبور بود، شناسایی کرده، هواپیما را به زمین نشاندند و او را دستگیر کردند؛ اتفاقی که به بمب خبری آن روزها تبدیل شد و به سرعت همه رسانه ها پر شد از نوع دستگیری مردی که باعث شهیدشدن بسیاری از هموطنانمان شده بود.

عبدالمالک ریگی و برادرش عبدالحمید و همدستانش مدت های زیادی باعث رعب و وحشت مردم شده بودند، به خصوص در منطقه سیستان و بلوچستان. اما با دستگیری واعدام عبدالحمید وعبدالمالك، گروه آنها از هم پاشید و طایفه بزرگ ریگی‌ها تقریبا روی آرامش را دیدند؛ آرامشی که به واسطه این دو برادر از طایفه ریگی گرفته شده بود. حالا بعد از گذشت چندسال نرگس آبیار فیلم شبی که ماه کامل شده را براساس زندگی این دو برادر وخشونتهایشان ساخته که در جشنواره فیلم فجرهم درخشید. اما بعد از گذشت چند روز از موفقیت این فیلم، گروه تروریستی جیش العدل، در منطقه سیستان وبلوچستان اتوبوس پاسداران را منفجر کرد و تعداد زیادی از جوانان ایرانی را شهید و مجروح کرد. این حمله تروریستی نشان می دهد که خشونت طلب ها از بین نمی روند: فقط از افرادی به افراد دیگر تغییر شکل می دهند.

با آرمین رحیمیان، بازیگر نقش عبدالمالک ریگی در فیلم شبی که ماه کامل شده هم صحبت شدیم تا از چگونگی بازی در این نقش دشوار برایمان بگوید. این بازیگر با محکوم کردن حمله تروریستی اخیر میگوید: اشتباه است اگرتصورکنیم که فیلم شبی که ماه کامل شد یکی از دلایل این اتفاق است. این فیلم يك اثر ارزشمند و قوی است که در محکومیت تروریسم ساخته شده است.

• نقش عبدالمالک یکی از نقش های سخت سینما است؛ نقش مردی که حتی نامش آدم را میترساند، چگونه این نقش را بازی کردید؟

خانم آبیار به عنوان کارگردان فیلم تحلیل کاملا مشخصی از شخصیت ها داشت به همین دلیل با بازیگران فیلم ارتباط موثری برای بازی های خوب داشت. دقیقا می دانست که شخصیت ها و نقش ها مثلا چه نوع نگاهی باید داشته باشند،  لحن‌شان چگونه باشد و کلا زبان بدنشان هنگام بازی چطور باشد. خانم آبیار با همه تسلطی که به فیلمنامه داشت و می دانست که چه می خواهد، اما برای بازیگران فیلمش این احترام را قائل بود که به آنها فرصت دهد که خودشان در اجرای نقش سهم داشته باشند و هرگز از ما نمی خواست مثل يك ربات آنچه او می خواست را مقابل دوربین اجرا کنیم. ایشان به ما میگفت در پلان ها دقيقا چه حسی می خواهد. مثلا در سکانس کشته شدن شهاب، خانم آبیار به من می گفت که می خواهم در این پلان مثلا مرموز باشی، در این پلان قسي القلب و... باشی. این نوع همکاری به ما این امکان را می داد که از خلاقیتمان برای خوب بازی کردن استفاده کرده و بر نقش تاثیر مثبتی بگذاریم. این تبادل و رابطه موثر بین بازیگرو کارگردان حال همه ما را خوب می کرد و باعث می شد همه با دل و جان تلاش کنیم فیلم خوبی از کار دربیاید که خدا را شکر چنین هم شد.

• این نشان دهنده اعتماد بین کارگردان و بازیگران است؟

دقیقا! و این که ما خودمان را مسؤول خوب شدن نقش و فیلم می دانستیم. همین باعث شد مدام به این فکر کنم که نقشم را خوب بازی کنم، چون اگرعبدالمالك درست از کار درنمی آمد زحمت همه را به هدر می داد. نقش عبدالمالك در فیلم بلند نیست، اما در طول فیلم اسمش هست و اوست که اتفاقات اصلی را رقم می زند. همین باعث شده بود که مدام به فیلم فکر کنم. ۶۰ دقیقه از فیلم حرف از مالك است، اما او دیده نمی شود و زمانی که دیده میشود يك فرد در ظاهر کاملا عادی است، بدون هیچ عظمتی یا ویژگی خاصی که این همه باعث ترس و وحشت شده باشد، چیزی که او را ترسناك کرده بود، ظاهرش نبود بلکه تفکرش بود که باعث می شد دستورات وحشتناک و ترسناکی بدهد.

• در مصاحبه ای گفته اید که تصمیم نداشتید از عبدالمالك هیولا بسازید.

هیولا نه به این معنا که او آدم قسی القلبی نبوده یا کارهای ترسناکی نمی کرده، بلکه به معنای ظاهری که داشته. وقتی مطمئن شدم بازیگر این نقش هستم، بدون این که ماجرا را به دوستانم بگویم از آنها پرسیدم که چه تصوری از عبدالمالك دارید؟ همه از خصوصیات ترسناك او گفتند زمانی که پرسیدم از چهره او چیزی به یاد دارید، کسی چیزی در خاطرش نبود و زمانی که عکس او را نشان‌شان دادم همه با تعجب گفتند: این بوده که این همه جنایت انجام داده؟! اصلا به ظاهر او نمی آمد که سردسته گروه تروریستی باشد. ظاهر او هیولا نبود، تفکرش بود که شبیه هیولاها بود و باعث کشت و کشتار می شد. به همین دلیل نباید بازی غلو شده ای ارائه می دادم و به جای اینکه شبیه مالك شوم به کاریکاتور او تبدیل شوم. وقتی فیلم هایش را دیدم و درباره اش تحقیق کردم، متوجه شدم ظاهرش به شدت معمولی بوده طوری که مثلا اگر به فروشگاه سرکوچه برود شاید آخرین نفری باشد که فروشنده کار او را راه بیندازد، اما تفکر و ایدئولوژی اش وحشتناك بوده و ذهن و روانش پر بوده از خشونتی که منجر به کشتن به بدترین شکل ممکن می شده. خشونتی که همیشه هم با او نبوده و فقط گاهی بروز پیدا می کرده و همین گاه به گاه خون راه می انداخته آن هم چه خونی!

• برای بازی این نقش ترس نداشتید که بعد از نمایش فیلم برایتان اتفاقی رخ بدهد؟

هرگزا طایفه ریگی ها طایفه بسیار بزرگی است که آدم های بسیار خوبی هم هستند. آنها از این اتفاق سرافکنده هستند. آدم های بسیار شریفی که زندگی آرام و آبرومندی داشتند و عبدالحمید و عبدالمالك و دارودسته آنها را بی آبرو کردند. مردم سیستان و بلوچستان، مردمی بسیار شريف هستند که از مردم ایران می خواهند بین آنها و برادران و گروه تروریستی ریگی تفاوت بگذارند. من مردم سیستان و بلوچستان را بسیار دوست دارم و به آنها احترام می گذارم به گونه ای که روزی که داشتم از چابهار و زاهدان برمی گشتم بغض داشتم. آن قدر این خاك و مردمش به ما محبت کردند که همه ما را نمك گیر مهربانی خود کردند. با گروه سازنده شبی که ماه کامل شد خیلی خوب رفتار می کردند و به بهانه های مختلف دوست داشتند ما را مهمان خود کنند.

منبع: جام جم