بیوگرافی کامل آل پاچینو؛ سلطان بازیگری

دوات آنلاین-آل پاچینو بی شک یکی از بزرگ‌ترین بازیگران تاریخ سینما است. در این مطلب با زندگی این هنرپیشه بیشتر آشنا شوید:

 

کودکی

آلفردو جیمز «اَل» پاچینو متولد ۲۵ آوریل ۱۹۴۰ است.

 

آل‌پاچینو متولد شهر نیویورک شرق هارلم است. پدرش سالواتوره، کارمند شرکت بیمه از نسل ایتالیایی-آمریکایی بود و مادرش رز نام داشت. پدر بزرگ و مادر بزرگ او در اصل اهل سیسیل بودند. زمانی که پاچینو ۲ سال بیشتر نداشت، پدر و مادرش از هم جدا شدند.

 

مادرش به باغ‌وحش برانکس نقل مکان کرد تا با والدینش زندگی کند و پدرش نیز به کالیفرنیا رفت و به‌عنوان فروشنده بیمه و رستوران دار فعالیت ‌کرد.

 

پدر بزرگ و مادر بزرگ آل‌پاچینو از طرف مادری و هم از طرف پدری اهل سیسیل، ایتالیا هستند.

 

آل در دوران جوانی و در حالی که بیش از ۲۲ سال از زندگی‌اش نمی‌گذشت، مادرش را از دست داد. پاچینو پیش از مرگ مادرش، زندگی چندان لذت‌بخشی را پشت سر نگذاشته بود و چون والدینش خیلی زود از هم جدا شده بودند مجبور شد به همراه مادرش به خانه پدربزرگش نقل مکان کرده و در آنجا اقامت کند.

 

زمانی که آل‌پاچینو ۱۰ ساله بود، بین دوستانش به سانی مشهور بود و خیلی دوست داشت بازیکن بیسبال شود. دوستانش وی را بازیگر نیز خطاب می‌کردند.

 

دوران سرکشی

آل در دوران مدرسه زیاد فعال نبود و در خیلی از کلاس‌هایش، بجز کلاس انگلیسی، شرکت نمی‌کرد و نهایتاً نیز در سن ۱۷ سالگی ترک تحصیل کرد.

 

مادرش با تصمیم ترک تحصیلش مخالف بود که به همین دلیل با هم بحث شدیدی کرده و در آخر آل‌پاچینو از خانه فرار کرد. در این دوره بود که وی برای کسب درآمد شروع به انجام کارهایی مانند پیغام‌رسانی یا نیروی خدماتی و نظافتی ‌کرد.

 

آل‌پاچینو از سن ۹ سالگی سیگاری شد و ماریجوانای معمولی مصرف می‌کرد اما هیچوقت مواد مخدر سنگین مصرف نکرد و معتاد نبود.

 

دو نفر از بهترین دوستانش بخاطر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست دادند.

 

آل‌پاچینو همچنین زیاد دعوا می‌کرد و در مدرسه به‌عنوان شخصی دردسرساز مشهور شناخته می‌شد.

 

اولین تجربه‌ها

در نوجوانی شروع به بازیگری در نمایش‌های زیرزمینی کرد، ولی با پذیرش وی در اکتورز استودیو مخالفت شد. پاچینو برای اولین بار بعد از چهار سال در اچ بی استودیو تست داده بود. سپس وی به استودیوی دیگر برای نمایش پیوست که در آنجا با معلم بازیگری به نام چارلی لایتون آشنا ‌شد که بعدها این دو دوستان نزدیک هم ‌شدند.

 

در این دوره آل‌پاچینو بیکار بود و شب‌ها را در خیابان، تئاتر یا خانه دوستانش می‌خوابید. در سال ۱۹۶۲ مادرش در سن ۴۳ سالگی از دنیا رفت و در همان سال، پدربزرگش مادری‌اش نیز فوت شد.

 

او پس از مرگ مادر تمام وقت خود را صرف نمایش کرد، برای تجدید روحیه‌اش دو نمایش شاد برای کودکان اجرا کرد که در جک و لوبیای سحرآمیز و ماجراهای خیز بلند سر انجام موفق شد پول لازم برای ثبت نام در مدرسه بازیگری هربرت برگهوف را به دست بیاورد. آنجا زیر نظر چارلز لاتن آموزش خود را به عنوان یک بازیگر آماتور آغاز کرد.

ورود به دنیای حرفه‌ای

ورود آل پاچینو به عرصهٔ بازیگری را باید سال ۱۹۶۹ دانست. پاچینو در این سال در فیلم “ناتالی و من” نقش آفرینی کرد و دو سال بعد از آن نیز ایفای نقشی در “وحشت در نیلی پارک” را پذیرفت. اما بازی در این دو فیلم هرگز او را راضی نکرد تا اینکه فرانسیس فورد کاپولا تصمیم به ساخت یکی از شاهکارهای تاریخ سینما یعنی فیلم پدرخوانده گرفت و نقش “مایکل کورلئونه” به او واگذار شد.

 

رابرت ردفورد و جک نیکلسون و جمعی دیگر از بازیگران معروف سینما دنیا مورد آزمایش قرار گرفتند. اما کاپولا فقط پاچینو را انتخاب کرد. پاچینو برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد که به آن نرسید.

 

در سال ۱۹۷۳ او در فیلم‌ های مترسک و سرپیکو بازی کرد. در مترسک نقش آدمی سرگشته را داشت که در پی هویت خویش است و در سرپیکو نیز یک پاچینوی تمام عیار بود. آل پاچینو در این فیلم نقش فرانک سرپیکو افسر پلیسی را بازی کرد که فساد افسران مافوق خود را افشا می‌کند. آل پاچینو در همان سال بار دیگر نامزد دریافت اسکار شد اما باز هم این جایزه نصیبش نشد. اما منتقدان، جایزهٔ گلدن گلاب را به سبب بازی در سرپیکو به وی اهدا کردند.

سلطان بازیگری

وی بیشتر برای شیوه بازیگری سبک متد، پرشور و برون‌گرا خود و با بازی در سه‌گانه پدرخوانده و فیلم‌های بعد از ظهر سگی، بوی خوش زن و صورت زخمی شناخته می‌شود. او تا به حال هشت بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده‌است. پاچینو در سال ۱۹۹۲ با بازی در نقش سرهنگ فرانک اسلید در فیلم بوی خوش زن توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد. لقب پاچینو سلطان است و او را شاهکار بازیگری در تمام ادوار تاریخ سینمای جهان می‌دانند.

 

پاچینو در سال ۱۹۶۹ و با بازی در فیلم ناتالی و من توانست خود را به عنوان یک بازیگر قدرتمند معرفی کند، اما بازی وی در مجموعه فیلم‌های سه قسمتی پدرخوانده نام وی را در لیست برترین‌ها قرار دارد. آل‌پاچینو بخاطر بازی در پدرخوانده برای اولین بار نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

 

او همچنین بخاطر بازی در فیلم‌های سرپیکو، بعدازظهر سگی، پدرخوانده: قسمت دوم و و عدالت برای همه … نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد و همچنین به خاطر بازی در گلن‌گری گلن راس و دیک تریسی نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

در ضمن پاچینو دو بار برنده جایزه امی برای سریال‌های تو جک را نمی‌شناسی و فرشتگان در آمریکا شده‌است. جایزه امی، جایزه اسکار تلویزیونی است.

 

ازدواج

پاچینو تاکنون ازدواج نکرده‌است اما سه فرزند به او منسوب است که یکی از آنان دختری به نام جولی ماریاست (متولد ۱۹۸۸) است که در پی رابطهٔ چندین ساله‌اش با مربی بازیگری آموزشگاه لی استراسبرگ، «جن ترنت»، به دنیا آمد و دو فرزند دیگر دوقلوهایی با نام‌های انتون و اولیویا هستند (متولد ۲۰۰۱) که آن‌ها نیز ثمرهٔ رابطه ناموفقش با بورلی دی آنجلو بودند.

 

سبک منحصر به‌فرد

پاچینو در بازیگری دارای سبک ویژه‌ای است و به واقع سرشار از استعداد است و به خوبی می‌تواند ایفاگر هر نقشی باشد. نکتهٔ برجسته در بیشتر بازی‌های او این است که مخاطب را با خود همراه می‌سازد. صدای گرم و دلنشین او در بازی به پاچینو کمک فراوانی می‌کند، گویی اعضای بدنش همه هنگام بازی واقعاً بازیگر هستند.

 

کمتر بازیگری در سینمای جهان می‌توان سراغ گرفت که نظیر پاچینو قدرت بازی با چشم را داشته باشد. چشمان پاچینو قدرت صحبت کردن با مخاطب را دارد و می‌توان برق خاصی را در دیدگان وی احساس کرد. این یکی از امتیازات منحصر به فرد او است و فیلم پدرخوانده ۲ اوج بازی وی با چشمهایش به‌شمار می‌رود. قدرت و تأثیر نگاه او صحنه‌های جاودانه‌ای را در تاریخ سینمای جهان خلق کرده‌است. به‌عنوان مثال بازی استثنایی او در سکانس مرگ سولاتسو و پلیس خیانت کار در فیلم پدرخوانده ۱، استعداد بی نظیرش را به نمایش می‌گذارد.

 

در فیلم بوی خوش زن شاهد یک شاهکار در عرصه بازیگری هستیم. نقشی که از آن به عنوان یکی از بیادماندنی‌ترین نقش‌های تاریخ سینما یاد می‌شود. آل پاچینو همواره مورد ستایش منتقدین و مخاطبین قرار دارد و اکثر نقش‌هایش از زیباترین و ماندگارترین‌های تاریخ سینما به‌شمار می‌رود. امروزه پاچینو، در کنار رابرت دنیرو، جک نیکلسون و داستین هافمن به عنوان بزرگان بازیگری در سینمای مدرن شناخته می‌شوند.

 

12jav.net