اگرچه که فیلم قصه‌ای را درباره حسادت روایت می‌کند اما خیالتان راحت باشد که هرگز درباره این موضوع شعار نمی‌دهد و نمی‌خواهد پیام اخلاقی به خورد مخاطب بدهد.

فرید پدری ست که تازه از دام اعتیاد رها شده و طلاق هم گرفته و دائما تصور این را دارد که در زندگی به آن چیزی که باید نرسیده و دنیا را مانند نامردی می‌بیند که باید از او بیزار بود.

نعمت الله در اینجا بار دیگر به سینمای قصه پرداز خود برگشته است و در واقع فیلم یک قصه شخصیت محور است که روی شخصیت اصلی قصه با بازی قابل توجه امین حیایی متمرکز شده و اضمحلال درونی او را در یک فرافکنی بیرونی به تصویر می کشد.