خیلی پشیمان هستم. کاش آن لحظه حادثه خودم را کنترل می‌کردم و‌ای کاش تنها نبودم و این اتفاق رخ نمی‌داد

من قصد خودکشی داشتم و به همین خاطر چند روز قبل از حادثه از عطاری متادون خریدم که خودکشی کنم، اما متأسفانه دو پسر خوانده‌ام از آن خوردن که یکی از آن‌ها فوت کرد.

این زن حضور کودک معصوم را مانعی برای تداوم محبت‌های همسرش دیده و از همین رو تصمیم می گیرد ژیار پنج ساله را از سر راه بردارد.

پشیمانم. کابوس های وحشتناک رهایم نمی کند به طوری که هم بندی هایم در زندان مرا از خواب بیدار می کنند.

التماس می کرد که رهایش کنم ولی من خیلی عصبانی بودم او روی دو زانویش بلند شد و درحالی که با چشمانی اشک آلود و ملتمسانه نگاهم می کرد، اشک ریزان گفت: مادر؛ مرا ببخش!

نامادری: زانویم را روی مهره های کمرش گذاشتم و سرش را با دستم به پشت خواباندم...