برندسازی؛ راه نجات صنعت پوشاک

دوات آنلاین-اگرچه صنعت نساجی در ایران قدمتی دیرینه دارد اما واقهیت این است که حال صنعت پوشاک ایران در این روزها اصلا خوب نیست. طوری که به گفته رییس اتحادیه پوشاک حدود هفتاد درصد تولیدکنندگان ایرانی ورشکسته هستند. ورود پوشاک قاچاق به کشور یکی از معضلات اصلی در این زمینه است. همین چند روز پیش بهرام شهریاری، فعال صنعت پوشاک از این‌که چین و ترکیه بازار پوشاک ایران را در دست گرفته‌اند انتقاد کرده و از حجم بالای پوشاک قاچاق سخن گفته بود. حالا امید کازرونی،یکی از توزیع کنندگان لباس مردانه در غرب استان تهران که نگاه امیدوارانه و مثبت‌تری دارد از جای خالی برندسازی حرف زده است. خلاصه‌ای از اظهارات این فعال صنعت پوشاک را بخوانید:

• صنعت پوشاک در جهان گردش مالی بسیار بالایی دارد. بدون تردید ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و با همین رکودِ جاری در اقتصاد کشور و با همه نارسایی ها و گلایه هایی که از  توزیع کننده تا فروشندگان خُرد و تولیدکنندگان عمده از وضعیت بازار مطرح می کنند اما به نسبت بسیاری از محصولات دیگر، پوشاک از گردش مالی نسبتا مطلوب تری برخوردار است.
• در صورت برنامه ریزی برای برند سازی در این صنعت( تولید داخلی )شاهد بروز تحولی جدی در این عرصه خواهیم بود اما متاسفانه اقدامات انجام شده در این خصوص کافی  به نظر نمی رسد.
• گزارشات رسانه ها نشان می دهد مذاکرات و رایزنی هایی در این خصوص انجام شده اما آنچه که از واقعیتِ داخلی تولید پوشاک شاهد هستیم گویای این واقعیت است که همچنان واردات همچون آفتی جدی،تولید داخلی را هدف قرار می دهد.
• فرهنگ سازی ، آموزش و اطلاع رسانی،نقش مهمی در حمایت از تولید داخلی دارد اما عنصر کافی به نظر نمی رسد که اگر این بود با وجود تولیدات بسیار رسانه ها در این خصوص،در شرایط فعلی وضعیت متفاوتی را شاهد بودیم.
• متاسفانه در سالیان گذشته،تولید و عرضه پوشاک بی کیفیتِ داخلی،ذهنیتی مخدوش را در افکار بسیاری از مخاطبان و جامعه هدف ایجاد کرده و همین طرز تفکر باعث شده تا عده ای،گمان کنند صرفا کیفیت مطلوب را باید در لباس های خارجی جستجو کرد.این تصور،تنها با تولیدات رسانه ای و تهیه گزارشات تبلیغاتی از بین نمی رود،بلکه فاصله گرفتن ازاین ذهنیتِ مخرب ، مستلزم برند سازی در صنعت پوشاک است.
• وقتی جامعه هدف پوشاک  این واقعیت را مشاهده کند که بسیاری از تولیدات ایرانی در بازارهای معتبر کشورهای خارجی،عرضه و به فروش می رسند، نگرشش به تولید داخلی  تغییر می کند.
• حصول این امر مستلزم جذب سرمایه گذاری است و قطعا با تولید مشترک پوشاک از سوی شرکت های خارجی و فعالان تولیدیِ داخلی این امر به نحو شایسته ای محقق می شود همچنین شاهد دستیابی به توفیقاتی ویژه ای در عرصه  نیز خواهیم بود.
• در چنین شرایطی بصورت بالقوه زمینه مناسبی برای مقابله با قاچاق نیز فراهم خواهد شد زیرا فروش هر محصولی به شدت تابع  عرضه و تقاضا است و وقتی تقاضا برای محصولات قاچاق فراهم نباشد،طبیعتا ضریب عرضه آن نیز با اُفتِ همراه خواهد شد.