خلاصه داستان و بازیگران فیلم پرونده باز است، ساخته کیومرث پوراحمد

دوات آنلاین -فیلم پرونده باز است ساخته کیومرث پوراحمد موضوعی اجتماعی دارد و فیلمی است که حتما باید آن را دید. در این فیلم بازیگران نوجوانی نیز حضور دارند که بازی های خوبی را به نمایش گذاشته اند.

خلاصه داستان فیلم پرونده باز است

داستان فیلم پرونده باز است برگرفته از پرونده‌ای جنایی و پرحاشیه در دهه ۸۰ است. در این فیلم که فضای جنایی و ملتهب دارد، یک نوجوان ۱۵ ساله مرتکب قتل شده و حالا در انتظار حکم دادگاه است و در این میان یک خبرنگار نیز نقشی پررنگ دارد.

ماجرا از این قرار است که پسری نوجوان به نام فرهاد کیوانی عاشق دختر همسایه به نام نرگس می شود اما پای یک رقیب عشقی به نام علیرضا در میان است و این دو با هم وارد نزاع می شوند تا اینکه....

علی قائم مقامی تهیه کننده پرونده باز است درباره پرونده ای که فیلم به آن اشاره دارد، گفته: این فیلم تنها ۵۰ درصدش واقعیت است‌. باید بگویم که تایید نهایی قوه قضاییه را داریم.

بازیگران فیلم پرونده باز است

پژمان بازغی، محمدرضا غفاری، نسیم ادبی، حسین پاکدل، شادی مختاری، علی باقری، سام قریبیان و مه‌لقا باقری در این فیلم بازی کرده اند و بازیگران نوجوان آن پویا نجفی، راشین ربی، مهبد جهان‌نوش و محمدمتین ستاری هستند.

پویا نجفی، یکی از بازیگران به ایرنا گفته: برای شناخت نقشم، بارها به زندان‌ها و کانون‌های اصلاح و تربیت رفتم، با زندانی‌ها و خانواده‌هایی که در پرونده‌ها رضایت داده یا نداده بودند از نزدیک صحبت کرده بودم، همین باعث شد که تا به نقشم بیشتر نزدیک شوم.

او توضیح داده: چند سال پیش در تئاتری به نام فرانکنشتاین بازی می کردم که آقای کیومرث پوراحمد (کارگردان فیلم پرونده باز است) آن زمان بازی من در آن نمایش را دیدند، بر همان مبنا افتخار پیدا کردم در این فیلم بازی کنم. همکاری با آقای پوراحمد بسیار لذت‌بخش است یکی از دوران ارزشمند کاری برای من رقم خورد،‌درس های بزرگی از او آموختم.

فیلم که سخت بود و نمی توانم انتخاب کنم کدام سکانس سخت تر بود یا کدام سکانس را بیشتر دوست داشتم، اما نقشم را خیلی دوست داشتم به خاطر همه خصوصیات با همه سرگذشت تلخی که داشت بسیار دوست داشتم، نقش برای من جذاب بود. البته بازخوردهای مثبتی هم از مخاطبان در همین چند روز گرفتم.

نجفی که پیشتر در فیلم سینمایی گل به خودی هم بازی کرده است، گفت:‌ در مجموعه سام و مستند تلویزیونی پدر طالقانی و تئاترهای بسیاری مانند فرانکنشتاین و فردریک بازی کرده‌ام.

همچنی شادی مختاری بازیگر نقش هما درباره نقش خبرنگار در فیلم پرونده باز است، گفته: کار کردن با آقای پوراحمد برایم افتخار بود و برایم مهم بود با ایشان کار کنم. بازی کردن در فیلم ایشان که پیشکسوت هستند چالش های خاص خودش را داشت و با فیلمسازان جوان متفاوت است.

وی که پیش از این در یک سریال هم نقش خبرنگار را ایفا کرده بود درباره بازی این نقش در بار دوم توضیح داد: من حدود هشت سال قبل خبرنگار بودم ولی قبول این نقش برای بار دوم تعمدی نبود شاید اگر آقای پوراحمد کارگردان نبود نقش خبرنگار را قبول نمی کردم تا در نقش خبرنگار تکراری نشوم. ولی سعی کردم متفاوت باشم در این نقش تا با نقش قبلی ام در کاراکتر خبرنگار شباهت نداشته باشد.

این بازیگر با اشاره به تضادهای ایفای این نقش، بیان کرد: در ابتدا این را در نظر گرفتم که این دختر غم از دست دادن برادر دارد و باید توجه می‌کردم چقدر این کاراکتر می‌تواند انسانی باشد و نکات اخلاقی را رعایت کند. ایفای این نقش دشوار بود اما آقای پوراحمد به من کمک کرد که چطور با آن ارتباط بگیرم. ایشان بسیار شفاف به من درباره خواسته‌هایشان از این نقش توضیح دادند و من هم تمام تلاشم را کردم.

محمدمتین ستاری یکی دیگر از بازیگران نوجوان فیلم نیز درباره نقش خود گفته: کاراکتر من در فیلم بسیار آرام است و به شخصیت واقعی خودم هم نزدیک است. برای بازی در این فیلم، چندین بار تست دادم و در نهایت قبول شدم. کارگردان بسیار به من کمک کرد تا بتوانم به رضایت کنونی خودم از نقشم برسم.

نقدی بر فیلم پرونده باز است

سید اصغر نوربخش، منتقد، درباره فیلم پرونده باز است در ایرنا نوشت: فیلم درباره شکوه بخشش و نکوهش انتقام است. پسری جوان به نام فرهاد کیوانی است که به دختر همسایه؛ نرگس علاقه دارد و در این میان رقیبی به نام علیرضا دائما با او در چالش و تضارب است.

فیلمساز در تلاش است به بهانه اتفاقاتی که در فیلم می افتد، بیانیه صادر کند. حقوق مادر نسبت به فرزندان، مساله قصاص، ناتوانی رسانه ها در تاثیرگذاری مثبت بر جامعه و مواردی از این قبیل، مدنظر پوراحمد در مقام نویسنده و کارگردان است.

مشکل اصلی فیلم، بازی هاست. حسرت برانگیز است که بازیگران توانمند و کاربلد در این پروژه دور هم جمع شده اند اما نتوانسته اند جان کلام فیلم را به مخاطب ارائه کنند. البته مسوولیت این ضعف با کارگردان است. گر چه گفتن این سخن، بسیار دشوار است چرا که پای یک کارگردان تراز اول در میان است. پس در واقع باید گفت که متاسفانه مشکل نخست، کارگردانی است.

مشکل دوم اش هم متن آن است. دیالوگ ها، نابجا و در برخی موارد متناقض نوشته شده است انگار. تا جایی که حس بازیگران با آنچه که می گویند همخوانی پیدا نمی کند و سبب خنده تماشاگران می شود. آشفتگی در تدوین هم، بر آتش این بلبشو، بیشتر دمیده است.

جدای از اینها، «پرونده باز است» نقاط قوتی هم دارد که نباید از دایره انصاف، دور نگهشان داشت. انتخاب قاب های درست و دقیق، از نکات مثبت فیلم بود. یا در بخش هایی از فیلم صحنه های اثرگذار و نمونه هم می شود یافت. آنجا که مدیر کانون اصلاح و تربیت بابت بازگشت فرهاد، به صورت او سیلی می زند، یا آخرین پلان فیلم که فرهاد سه بار فریاد می زند «تمومش کنید!» شاید تاثیرگذارترین و مهم ترین صحنه ای باشد که در این روزهای سینمای ایران بشود بر پرده نقره ای، به نظاره شان نشست.

در پایان می شود گفت که صد حیف. در کنار هم قرار گرفتن کارگردانی بزرگ، عوامل نام آشنا و بازیگران باتجربه، می توانست نتیجه ای بسیار بهتر از این چیزی که در «پرونده باز است» مشاهده کنیم. اما نشد که نشد.