خلاصه داستان و نقد فیلم تی تی با بازی الناز شاکردوست و پارسا پیروزفر

دوات آنلاین -فیلم تی تی به کارگردانی آیدا پناهنده در سال 98 ساخته شد اما اکران آن با تاخیر همراه بود. این فیلم داستان قابل اعتنا و تامل برانگیزی دارد و بازی بازیگران آن نیز به شدت مورد توجه قرار گرفته است.

آیدا پناهنده پیش از فیلم تی تی، فیلم های ناهید، اسرافیل و پاییز نیکایدوها را نوشته و کارگردانی کرده بود.

داستان فیلم تی تی

در این فیلم یک فیزیکدان مشغول تحقیق درباره یک فرضیه است که به پایان جهان مزبوط می شود. او در همین اثنا با زنی ملقب به تی تی آشنا می شود. تی تی از راه اجاره رحم به زوج‌های نابارور کسب درآمد می کند و شوهر او مرد قابل اعتما و اتکایی نیست.

تی تی زنی ساده است که می خواهد به  دیگران خدمت کند و آرزویش این است که خانه ای متعلق به خودش داشته باشد. آشنایی او و مرد فیزیکدان دریچه تازه ای را به روی آنها می گشاید.

بازیگران فیلم تی تی

در فیلم تی تی غیر از الناز شاکردوست، پارسا پیروزفر و هوتن شکیبا این بازیگران نیز حضور دارند: سودابه جعفرنژاد، امیر حامد، مهدی فریضه، هیلدا کردبچه، رضا عموزاد، زینب شعبانی، هانیه کاظمی و مهرانه به‌نهاد.

چند نقد بر فیلم تی تی

در ادامه خلاصه ای از چند نقد بر این ساخته آیدا پناهنده را بخوانید:

نمایش لایه های درونی انسان

عباس مدحجی در سلام سینما نوشت: "تی تی" اثری ملودرام با رگه هایی از تخیل است که فیلمساز تلاش کرده با نمایش لایه های درونی انسان هایی با دنیاهایی کاملا متفاوت به ما یادآوری کند که دنیای انسانی ما بسیار متنوع تر و گاهی متناقض تر از آن است که گمان میکنیم. مثلا آنجایی که زندگی یک دانشمند فیزیک و یک زن کارگر خدماتی و یک خواننده باهم گره ی سختی میخورد.

آیدا پناهنده فیلمساز در گذشته چند فیلم ساخته که مطرح ترین آنها "ناهید" بوده و اتفاقا در آنجا هم ما با یک داستان درام در شمال مواجهیم. اگرچه  المانهایی مثل اختلاف زن و شوهری‌، طلاق ، فرزند طلاق و نفر سوم در هردو فیلم مشترک است اما پناهنده این بار سیاه چاله ها ، تومورمغزی و رحم اجاره ای را هم به فیلمش افزوده است.

در "تی تی" دنیای صاف و صادق برخی آدم ها در مقابل دنیای پیچیده و منفعت‌طلب آدم های دیگر قرار میگیرد و تمام سخن فیلم این میشود که در نهایت این سادگی و صداقت و انسانیت است که علیرغم تمام ضعف هاش بر پیچیدگی و منفعت طلبی و حرف آدم ها و سوء استفاده گری هایشان  پیروز و غالب خواهد شد.

بازی های خوب و همزاد پندارانه ای که توسط سه بازیگر اصلی فیلم به نمایش گذاشته شده بار اصلی فیلم و ارتباط با مخاطب را به دوش میکشد. پارسا پیروزفر در نقش ابراهیم، الناز شاکردوست در نقش تی تی و هوتن شکیبا در نقش امیرساسان بازی های قابل قبولی ارائه کردند که به خاطره انگیز بودن فیلم کمک شایانی کرده.

شخصیت پردازی و تثبیت کاراکترها به خوبی و به آرامی صورت گرفته، فیلم عجله‌ای برای انتقال پیامش ندارد و اجازه میدهد که پیام به آرامی در ذهن مخاطب متبادر شود. علاوه بر آن تغییراتی که شرایط بر کاراکترها اعمال می کند که در نهایت منجر به تغییر رفتار آنها در جامعه میشود را به خوبی به نمایش میگذارد.

با توجه به موقعیت های دراماتیکی که در فیلم هست می شد خیلی قاب بندی ها، و زوایای فیلمبرداری تاثیرگذار تری انتخاب شوند. نقاط قرار گرفتن لنز دوربین ضربه هایی کاری به جذابیت بصری فیلم زده و حس و حال صحنه ها را کاهش داده. فیلم گاهی هندی هم میشود و از موقعیت های تکراری عاشقانه ای استفاده میکند که با تم کلی فیلم تفاوت های فاحشی دارد.

تی تی حکایت انسانهایی ست که از یک کاغذ صاف شروع میشوند اما آنقدر مچاله و خط خطی میشوند که بفهمند این دنیا چیزهای مهمتری برای پیوند دارد. سیاه چاله هایی با میلیون ها سال نوری فاصله را باید فراموش کرد وقتی همین جا، جلوی رویمان و حتی درونمان پر از سیاه چاله است. این نقد در روزهای جشنواره سی و نهم فیلم فجر و کثرت اکران ها نوشته شده فلذا اشتباهات سهوی را ببخشایید.

فیلمی گرم و دوست‌داشتنی

فیلیمو شات نوشت: ... در سینمای ایران که دیگر عادت کرده‌ایم به دغدغه‌های اجتماعی، فضاهای خشن و چرک و شخصیت‌های به ته خط رسیده، فیلم تی تی مسیر کاملا متفاوتی را رفته و فیلمی گرم، دوست‌داشتنی و با مایه‌هایی از فانتزی در فضاسازی و شخصیت‌پردازی است که می‌تواند حال و هوای مخاطبش را عوض کند و حداقل به مفهوم زندگی امیدوارانه نگاه می‌کند.

ترکیب سه بازیگر اصلی فیلم حسابی جواب داده. به غیر از پارسا پیروزفر و هوتن شکیبا که توانایی آن‌ها برای عموم مخاطبان ثابت شده است، الناز شاکردوست به شخصیت اصلی فیلم به معنای واقعی کلمه روح و جان بخشیده و احتمالا بهترین نقش‌آفرینی در تمام کارنامه‌اش را با خلق شخصیت تی تی به انجام رسانده. اگر تا شک داشتید که بالاخره شاکردوست توانسته خودش را از جایگاه سابق بازیگر فیلم‌های کمدی و عاشقانه بازاری بالا بکشد یا نه، کافی است او را در دو فیلم مهم امسال، تی تی و ابلق ببینید تا بهتان ثابت شود که حالا می‌‌شود برای نقش‌های سخت و پیچیده هم روی این بازیگر حساب کرد. در پشت صحنه هم عوامل به کمک پناهنده آمده‌اند تا فضایی متفاوت و خیالی را برای فیلمش بسازد و در این میان سهم فرشاد محمدی فیلمبردار بیش از بقیه است.

تی تی و سیندرلا

پلازا نوشت: ... خاص‌ترین زن فیلم‌های پناهنده همین کاراکتر تی تی است؛ شخصیتی که کمی شعبده‌بازی بلد است و گاهی حقه‌هایی که می‌زند به نظر جادویی می‌آیند، زنی ساده که تنها رسالتش را بچه آوردن برای دیگران می‌داند و به قول دیگران دیوانه‌ای که برای بهبود حال ابراهیم، یک شب تا صبح را در دریا شنا می‌کند و زیر لب دعا می‌خواند.

«تو شبیه هیچ کدوم از زنایی که دیدم نیستی. اصلا شبیه زنا نیستی.»

اما نکته غم‌انگیز داستان این است که شخصیت تی تی همانند سیندرلایی در دنیای واقعی است که فقط در افکار رویاگونه و پاک خودش غرق شده و چشمانش را به روی این حقیقت که اطرافیانش (نامزدش) از او سوءاستفاده می‌کنند بسته است. تی تی همچون سیندرلا بعد از یک مهمانی مجلل و به‌یادماندنی کفش بلورینش را جا نمی‌گذارد، بلکه در نتیجه کتک جانانه‌ای که می‌خورد کفش سیندرلایش نزد شاهزاده رویاهایش جا می‌ماند.

در مجموع باید بگوییم که فیلم تی‌تی اثری نه فقط زنانه، بلکه به شدت انسانی است. فیلمی که از رسالت‌های بزرگ بشری می‌گوید، اما در نهایت نشان می‌دهد که این رسالت‌های بزرگ در برابر وظایف و مسئولیت‌های کوچک انسانی می‌توانند خرد و ناچیز باشند. در پایان فیلم ابراهیم و تی تی را در لانگ شاتی در کنار دریا می‌بینیم؛ دریایی که با همه عظمتش در مقابل ابر سیاه‌چاله اول فیلم می‌تواند ناچیز باشد. اما آیا حتی قطره‌ای محبت و همبستگی از این دریای پهناور انسانی برای ما کافی نیست؟ آیا همین که هر کدام از ما فقط بتوانیم دست یک نفر را بگیریم و از منجلابی که در آن غرق شده نجاتش بدهیم رسالت عظیمی نیست؟ فیلم سینمایی تی تی آیدا پناهنده نشان می‌دهد که بله، هست و می‌تواند باشد.