خلاصه داستان و نقد فیلم شیرجه بزرگ و بازیگران

دوات آنلاین -فیلم شیرجه بزرگ اولین ساخته سینمایی کریم لک زاده محسوب می شود که داستانی عجیب دارد؛ ماجرایی که با نگاهی عمیق به آن قطعا از فیلم لذت خواهید برد.

کریم لک زاده قبل از شیرجه بزرگ دو فیلم دیگر نیز ساخته بود. قیچی و کله سرخ آثار او هستند که البته ویدئویی بودند و نه سینمایی.

خلاصه داستان فیلم شیرجه بزرگ

شیرجه بزرگ به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی فیلمی جاده‌ای است که در تهران، گیلان و کشور ارمنستان فیلمبرداری شده است. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: مرد و مریم برای یافتن گمشده هایشان همراه با سه جامانده از یک گروه سیرک، وارد سفری پرماجرا در جاده‌ها می‌شوند.

بازیگران فیلم شیرجه بزرگ

پگاه آهنگرانی، پدرام شریفی، سونیا سنجری، ساسان کاوه، حامد نجابت، علی سعدی، محمد رضاپور مقدم، زهرا ابراهیمی، اصلان شاه ابراهیمی و میثم دامن زه بازیگران فیلم شیرجه بزرگ هستند.

2 نقد بر شیرجه بزرگ

در ادام دو نقد کوتاه دربار این فیلم را بخوانید.

نظر منتقد آمریکایی

استیون کوپین منتقد آمریکایی، درباره فیلم شیرجه بزرگ نوشته است: «این فیلم‌ من را تسخیر کرد، وقتی به تماشای شیرجه بزرگ نشستم، به خود گفتم که این چه فیلم عجیبی بود که من دیدم! پس از مدت‌ها این نخستین فیلمی بود که حتی پس از پایان آن، ذهن من همچنان مبهوت صحنه‌های آن بود و مشتاق دیدن مجدد فیلم شدم و در طی ۱۲ ساعت گذشته ۲ بار آن را دیدم!

به کسانی که دوست دارند فیلمی ببینند که شبیه هیچ فیلم دیگری نیست، فیلم «شیرجه بزرگ» را توصیه می‌کنم.

همچین دیدن این فیلم را به کسانی که عشق سینما بوده و سینماباز هستند و در فیلم دیدن به دنبال جواب گرفتن یا ساختار هالیوودی نیستند، توصیه می‌کنم.»

فیلمی بدیع

سحر عصرآزاد نیز در خبرگزاری صبا نوشت: شیرجه بزرگ فیلمی بدیع در سینمای تک ژانری ایران است که تلاش می‌کند پیشنهادی جدید به مخاطب خود برای یک همراهی و تجربه متفاوت بدهد.

نخستین فیلم بلند سینمایی کریم لک‌زاده پس از «قیچی» و «کله سرخ»؛ که به دلیل ویدیویی بودن در کارنامه سینمایی او محسوب نمی‌شوند! بر اساس فیلمنامه‌ای به قلم خودش ساخته شده که به سفر تمثیلی زنی برای یافتن گمشده‌اش می‌پردازد.

لک‌زاده که به تداخل جهان رئال و سوررئال ذهن بر بستر درام‌ها‌ی مختلف دلبستگی خاصی دارد، در «شیرجه بزرگ» طراحی ویژه‌ای برای مسیر حرکت داستان خود دارد. فیلم در جهان رئال آغاز می‌شود و کاراکتر محوری خود؛ مریم را در محیط کار و روابط جهان واقعی ترسیم می‌کند.

اما در ادامه با جستجوی زن برای یافتن گمشده‌اش به تدریج نشانه‌ها و کدهای جهان سوررئال وارد کار شده و این سفر تمثیلی را رنگی از ذهنیت و تخیل می‌زنند تا جایی که تنها قهرمان فیلم می‌ماند و جهان سوررئال و تخیل محض که در صحنه فینال انتظار مریم را می‌کشد تا خود را به ناممکنی آن بسپارد.

با تکیه بر الگوی آشنای سفر که منزلگاه‌هایی برای مواجهه قهرمان با جلوه‌هایی جدید و متفاوت از زندگی را فراهم می‌کند، اینجا هم قصه‌ها و کاراکترهایی فرعی که برای این سفر پر پیچ و خم و البته طولانی طراحی شده‌اند، در خدمت هدف‌گذاری اولیه و حرکت به سوی جهان ذهنی و خودشناسی ضمنی مریم حرکت می‌کنند.

چه بسا اگر فیلمساز با ایجاز و تلخیص بیشتر فیلم را مورد بازنگری قرار می‌داد و منزلگاه‌ها و کاراکترهای فرعی را محدودتر کرده و دست به انتخاب بین آن‌ها می‌زد، می‌توانست روندی پویاتر با ریتمی پرشتاب‌تر به کار بدهد. بخصوص که این ریتم و پویایی منجر به خوانشی ملموس از سوررئال با تکیه بر الگوی جستجوگری می‌شد که تامل برانگیزتر بود.

سونیا سنجری بازیگر جوانی است که در فیلم‌های کوتاه و تجربی متعددی خوش درخشیده و حسرت تماشای او در نقش محوری یک فیلم بلند سینمایی همواره با من بود.

این جای خالی با حضور او در نقش محوری فیلم شیرجه بزرگ پاسخ گرفت. او در نقش زن محوری بدون اغراق و درشت نمایی؛ حرکت ظریف جهان فیلم از رئالیسم به سورئالیسم را با بازی یکدست و روان خود ملموس و باورپذیر کرده و از خود شمایلی چندوجهی به جای می‌گذارد.