چگونه بفهمیم فردی قابل اعتماد هست یا نه
قابل اعتماد بودن نشانه هایی دارد که یک روان شناس آنها را توضیح داده و شما را کامل راهنمایی کرده است.
دوات آنلاین -تلخ است اما واقعیت دارد، ما با بحران بیاعتمادی مواجهیم. مواجهه با خبرهای عجیب و غریب از خیانت به اعتماد آدمها، از بین رفتن ارزشهایی مثل صداقت و پایبندی و پیچیده شدن روابط انسانی باعث شده اعتماد کردن به افراد به کاری سخت و بعید تبدیل شود. فرقی نمیکند طرف مقابل همکارمان باشد، دوستی که مدتهاست میشناسیم یا آشنایی دور. ما حالا حتی برای اعتماد کردن به حرفهای افراد دور از زندگی خودمان، از مسئولان و سیاستمداران گرفته تا رئیس ادارهای که در آن کار میکنیم، راه سختی در پیش داریم. این سؤال که میتوانیم به فردی اعتماد کنیم یا نه، ممکن است در برخوردهای اولیه با افراد جدید یا آغاز روابط مختلف برایتان مطرح شده باشد. اما واقعاً از کجا بفهمیم که فردی قابلاعتماد هست یا نه؟ آیا نشانههای ظاهری و زبانی خاصی در رفتار یک فرد قابل اعتماد وجود دارد؟
دکتر ندا علیبیگی، روانشناس و مشاور در گفت و گو با همشهری به این پرسشها پاسخ میدهد. با هم توضیحات این روانشناس در حوزه اعتماد به افراد را میخوانیم.
رفتار بدن؛ نشانه قابل اعتماد بودن
اگرچه نمیتوان با دیدن یا ندیدن یکی دو نشانه ظاهری، درباره قابل اعتماد بودن یا نبودن کسی تصمیم گرفت، اما به هر حال بعضی نشانهها در این مورد معنا دارند. فردی که قابلاعتماد است، برخی نشانههای بدنی را در رفتار خود بروز میدهد که از میان آنها میتوان به این موارد اشاره کرد:
فرد قابل اعتماد صاف میایستد و به چیزی تکیه نمیدهد.
حالت باز در بدن دارد، یعنی بازوان باز دارد، حرکاتش نرم و انعطافپذیر و سرعتی نه تند و نه کند دارد.
بیشتر بخوانید: تکنیک های روان شناسی برای رسیدن به آرامش
این افراد نگاه چشم در چشم دارند، وقتی با کسی صحبت میکنند نگاه خود را برنمیگردانند و عکسالعمل بهموقع نشان میدهند.
اگر کت بر تن داشته باشند معمولاً دکمههای کت را باز میکنند یا آن را از تن درمیآورند (مگر در جلسات بسیار رسمی). پوشیدن کت با دکمههای بسته نشانه این است که فرد نمیخواهد بیشتر از این خود را افشا کند.
فرد قابل اعتماد به ظاهر و بهداشت شخصی خود اهمیت میدهد.
چنین افرادی در حالت نشسته یا ایستاده، فاصله استانداردی را با فرد مقابل حفظ میکنند. هر چه فرد قابل اعتمادتر باشد، نزدیکتر مینشیند یا میایستد.
افراد قابل اعتماد مردمک چشم گشادی دارند. مردمک گشاد نشانه مهربانی، صمیمیت و صداقت است.
مالیدن چشم با انگشت اشاره معمولاً نشانه نیرنگ و فریب است زیرا فرد میخواهد تماس چشمی خود را با طرف مقابل قطع کند یا قصد دروغ گفتن دارد.
دست زدن به بینی یا مالیدن پشت گوش نشانه تردید یا دروغگویی است.
قرار دادن مچ یک پا روی مچ پای دیگر میتواند نشانه دروغگویی یا تنش ناشی از آن باشد، چون اغلب افراد هنگام دروغ گفتن دچار استرس میشوند.
لبهای جمع شده، گویای عدمتمایل به گفتن واقعیت هستند.
چه افرادی قابل اعتماد هستند
قبل از هر چیز برای اینکه دنبال نشانههای رفتاری یک فرد قابلاعتماد بگردیم باید بدانیم تعریف قابلاعتماد بودن چیست. فرد قابلاعتماد کسی است که به وعدههایش عمل میکند، رفتارش معمولاً مطابق با آن چیزی است که از او انتظار میرود و دیگران قادر به برقراری ارتباط صمیمانه با او هستند.
روان شناسی: چگونه منفی بافی را کنار بگذاریم
در رابطه با شخص قابلاعتماد، فرد اطمینان دارد که قرار نیست از طرف مقابلش ضربه بخورد. فرد قابلاعتماد قصد جبران متقابل را ندارد و از رابطه سوءاستفاده نخواهد کرد. مفهوم قابلاعتماد بودن در انواع رابطهها، از رابطه مادر-نوزاد گرفته تا دوستیها، ازدواج، روابط کاری و خانوادگی کاربرد دارد. اعتماد یک رفتار یکطرفه نیست بلکه یک تجربه میان فردی است و هرقدر این تجربه مثبتتر باشد، میتوان گفت که فرد قابلاعتمادتر است.
هر انسانی نیاز دارد به اینکه یک ارتباط سالم با یک فرد قابلاعتماد داشته باشد تا بتواند به این وسیله سلامت روان خود را حفظ کند. به همین دلیل مهم است که بتوانیم افراد قابلاعتماد را بشناسیم. اگرچه بهترین راه برای اعتماد کردن به یک نفر این است که او را برای مدتی از چند هفته گرفته تا چندماه ببینیم و رفتار او را بهطور مستمر مورد بررسی قرار دهیم، اما بعضی نشانهها هم وجود دارند که به ما در شناختن فرد قابلاعتماد کمک میکنند. برخی از این نشانهها بدنی و برخی دیگر زبانی هستند.
شناخت طرف مقابل از روی جملات
واقعیت این است که نمیشود از روی صحبتهای کسی به او اعتماد کرد. صحبتها ممکن است از مکانی به مکان دیگر و از زمانی به زمانی دیگر تغییر کنند. بنابراین اعتماد تنها براساس گفتار شکل نمیگیرد بلکه عمدتاً از روی رفتار فرد و آن هم با مشاهده طولانی بهوجود میآید. شخصیت افراد عموماً غیرقابل تغییر است و رفتارها، برخاسته از شخصیت فرد هستند. اما به هرحال در برخوردهای اولیه میتوان به حرفها و جملات طرف مقابل دقت کرد. افراد قابل اعتماد در سخن گفتن نیز نشانههایی را بروز میدهند مانند اینکه:
دروغ نمیگویند و سعی میکنند همواره صداقت را درنظر داشته باشند حتی اگر به ضررشان باشد.
بدانید: چگونه شخصیت دیگران را بشناسیم
با لحن خوشایندی صحبت میکنند و طعنه و نیشخند نمیزنند.
مسخره نمیکنند، فردی را دست نمیاندازند و باعث پایین آمدن شأن و منزلت طرف مقابل یا تحقیر او نمیشوند.
اگر متوجه شوند که امکان تغییر در فرد مقابل وجود ندارد، از او انتقاد نمیکنند.
در موارد مختلف بیش از حد اشتیاق نشان میدهند، زیاد شوخی نمیکنند و چاپلوسی و تملق بیش از اندازه ندارند.
بیجهت به کسی قول نمیدهند، اگر قولی بدهند بر سر عهد خود میمانند و هیچوقت کارها را نیمهکاره رها نمیکنند.
نشانهها کافی نیستند
هر چند که به برخی از نشانههای بدنی و زبانی افراد قابل اعتماد اشاره کردیم، اما یادتان باشد که این علائم صرفاً یک علامت ساده هستند. این نشانهها در ترکیب با هم، آن هم توسط افرادی که صاحب صلاحیت باشند میتوانند به تشخیص قابل اعتماد بودن یا نبودن یک نفر کمک کنند. دیدن یک نشانه به تنهایی، دلیل بر قابل اعتماد بودن یا نبودن کسی نیست.
ضمن اینکه تا زمانی که ما خودمان فرد قابل اعتمادی نباشیم، نمیتوانیم بهدنبال چنین فردی بگردیم. برخی افراد تجربههای مکرر روابط ناموفق داشتهاند و به ما یادآوری میکنند که در برخورد با آنها باید بسیار دقیق و هوشیارانه رفتار کنیم تا مطمئن شویم قابل اعتماد هستند. قابل اعتماد بودن نیاز به مهارتهایی مانند همدلی کردن، توان مبادله هیجانی، توانایی باقی ماندن بر عهدها، خودآگاهی و حل تعارضها دارد.
اگرچه ممکن است همه این مهارتها در یک فرد وجود نداشته باشد اما میتوان با بهدست آوردن آنها تا حدودی پایههای اولیه اعتماد را ایجاد کرد. اعتماد کردن برای رشد سالم هر فرد ضروری است و افرادی که به دیگران اعتماد میکنند از لحاظ جسمی و روحی سالمتر هستند و بیشتر عمر میکنند. البته فرد سالم کسی نیست که همیشه و به همه اعتماد کند، قدری بیاعتمادی طبیعی است اما تا جایی که مانع ایجاد رابطه صمیمانه با دیگران نشود. اعتماد بستر مهرورزی و پایه اولیه امید در زندگی آدمی است.
12jav.net