خلاصه داستان و بازیگران فیلم بی همه چیز + نقد

دوات آنلاین -فیلم بی همه چیز به کارگردانی محسن قرایی از جمله فیلم هایی است که حتما باید آن را یک بار دید؛ فیلمی خوش ساخت با بازی های خوب که در سی‌ونهمین جشنواره فجر نیز مورد توجه قرار گرفت.

در ابتدا شاید بد نباشید به این نکته اشاره شود که محسن قرایی قبلاً دو فیلم خسته نباشید و سد معبر را ساخته بود که هر دو فیلم مورد توجه قرار گرفتند.

خلاصه داستان فیلم بی همه چیز

در خلاصه داستان رسمی فیلم بی همه چیز آمده است: روستایی دورافتاده سال‌هاست که رونق پیشین را ندارد. ساکنین یا کوچ اجباری کرده‌اند یا اگر مانده‌اند در فقر و بدبختی به سر می‌برند، روستا اما مهمانی دارد…

خراسان نوشت: فیلم بی‌همه چیز با اقتباس از نمایش نامه «ملاقات با بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات ساخته شده است. قصه فیلم درباره زنی به نام «لی لی» است که طی اتفاقی، برای کمک به اهالی زادگاهش به آن روستا برمی‌گردد. حضور این زن ثروتمند در روستا و تصمیماتش، زندگی اهالی روستا را زیر و رو می‌کند.

بی‌همه چیز با قصه جذاب و درگیرکننده‌ای که دارد، موفق می‌شود مخاطب را تا انتها به دنبال خود بکشاند و در پایان نیز با یک اتفاق نه چندان قابل پیش‌بینی تماشاگر را غافلگیر می‌کند.

حسین جوانی در فیلموشات نوشت: فیلم بی همه چیز زمان داستان را پیش از انقلاب در نظر گرفته. در روستایی که زندگی مردمانش به معدن زغال سنگ گره خورده است، اهالی چشم انتظار رسیدن زنی هستند که قرار است بعد از سال‌ها به محل تولد خود بازگردد. امیر خان بزرگ روستا و مرد مورد اعتماد اهالی است که به همراه همسرش  مغازه‌ خواربارفروشی را اداره می‌کند. دختر امیر، آسیه معلم مدرسه است و دل در گروه معلم دیگر مدرسه دارد. دهدار، دکتر و سرکار دشتکی هم در تلاش‌اند تا استقبالی در خور جایگاه زن داشته باشند. همه هم با این انگیزه که ثروت هنگفت زن می‌تواند مردم اهالی را از فقر نجات دهد. بالاخره لیلی وارد می‌شود. زنی میان‌سال، با زیبایی باشکوه که آرام و موقر است و دوست دارد به داد اهالی روستا برسد. اما برای کمک‌هایش یک درخواست دارد؛ درخواستی که موقعیت اجتماعی امیر خان را متزلزل می‌کند… . گذشته‌ای که بین امیر و لیلی وجود دارد موجب شکل‌گیری زخمی شده که بعد از سال‌ها سر باز کرده. همین زخم کهنه است که پرده از حقیقتی پنهان بر می‌دارد و آبروی امیر را نزد اهالی روستا می‌برد. در ادامه، فیلم با حوصله به کالبدشکافی کینه‌ای می‌پردازد که لیلی را به موجودی بی‌رحم تبدیل کرده. فرآیندی که از لیلا، لیلی ساخته.

بازیگران فیلم بی همه چیز

یکی از امتیازهای فیلم بی‌همه چیز بازی خوب گروه بازیگران آن است. پرویز پرستویی و هدیه تهرانی در نقش کاراکتر‌های اصلی فیلم یعنی «امیر» و «لی لی» بازی بسیار خوبی داشته‌اند. پرستویی صداقت و تنهایی کاراکترش را به خوبی به نمایش گذاشته و احساسات تماشاگر را برمی‌انگیزد. هدیه تهرانی در نقش کاراکتر قدرتمند و سنگدل «لی لی»، بازی متفاوتی در این فیلم داشته و انتخاب مناسبی برای این نقش بوده است.

هادی حجازی‌فر نیز که رگه‌هایی از طنز و شوخی در کاراکترش وجود دارد، به خوبی از پس ایفای نقش خود برآمده است. ابتدا قرار بود نقش او را شهاب حسینی بازی کند. بازی باران کوثری، مهتاب نصیرپور، پدرام شریفی و لاله مرزبان نیز جزو بازی‌های خوب فیلم است.

بابک کریمی و فرید سجاد حسینی از دیگر بازیگران این فیلم هستند که نقش های دکتر و سرکار دشتکی را برعهده دارند.

نقدهایی بر فیلم بی همه چیز

در ادامه خلاصه ای از چند نقد بر فیلم بی همه چیز را بخوانید:

شجاعت و جسارت در ساخت بی همه چیز

فیلیمو شات نوشت:... ساخته شدن چنین فیلمی در سینمای ایران که همه به دنبال پروژه‌های بی‌دردسر کوچک و شهری می‌گردند، در نوع خودش شجاعانه و جسورانه است و موجب شده پس از سال‌ها با فیلمی مواجه باشیم که سعی کرده به الگوهای فیلمسازی کلاسیک نزدیک شود. در نتیجه از نظر جنبه‌های مختلف اجرا و تکنیک، بخش‌های فنی و هنری، فیلم بی همه چیز یکی از فیلم‌های شاخص سال‌های اخیر به حساب می‌آید و در جشنواره امسال نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت.

به غیر از قصه، ژانر و فضا، عناصر جذاب دیگری هم برای تماشا در فیلم بی همه چیز می‌شود پیدا کرد. پرویز پرستویی و هدیه تهرانی که سال گذشته سریال موفق هم گناه را هم در شبکه نمایش خانگی داشتند، نقش‌های اصلی فیلم را ایفا می‌کنند و طبعاً درخشش دوباره آن‌ها در نقش و فضایی دور از زمانی که به ستاره سینمای تبدیل شده بودند، تماشایی خواهد. به آن‌ها اضافه کنید ستارگان پرشمار دیگری را هم که دیگر نقش‌های فیلم را ایفا کرده‌اند....

ناکام در سینمایی شدن

علی شمس از فعالان سینمایی می‌گوید: فیلمنامه بی همه چیز اقتباسی است از نمایشنامه ملاقات با بانوی سالخورده از دورنمات که یادگار استاد گیل آبادی برای من است، ولی متأسفانه نویسنده در سینما کردن این نمایشنامه ناکام مانده و بیشتر به تلویزیون نزدیکش کرده است. علی شمس در ادامه می‌گوید: بی همه چیز بر خلاف اسمش همه چیز دارد. بازی‌های عالی، تدوین بی‌نظیر، تصویر برداری درست و موقر، صحنه زیبا و باور پذیر و از همه مهمتر کارگردانی بسیار خوب. تنها چیزی که ندارد «هدف از تولید» است. این همه هنر ناب به دلیل اینکه نخ تسبیح هدف ندارد، متأسفانه هدر رفته و حال خوشی به مخاطب منتقل نمی‌کند.

اقتباس خوب

مریم محمدی، منتقد نیز می‌گوید: اقتباس، بسیار خوب ایرانی شده است و نشان از هوش نویسنده فیلمنامه دارد، انتخاب خوب بازیگران و بازیگیری عالی به علاوه طراحی صحنه و لباس چشمگیر و قابل قبول و فیلمبرداری خوب باید نتیجه اش فیلم خوبی باشد اما متأسفانه فیلم بدون روح است و تأثیری که باید را روی مخاطب نمی‌گذارد هرچند پیامش را می‌رساند.