درمان پرخوری عصبی؛ بولیمیا

دوات آنلاین -پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که در آن فرد به طور منظم مقدار زیادی از غذا را می‌خورد (پرخوری) که در طی آن فرد کنترل خود را بر غذا خوردن از دست می‌دهد.سپس فرد از روش‌های مختلف مانند استفراغ یا ملین‌ها (پاکسازی) برای جلوگیری از افزایش وزن استفاده می‌کند.

بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا، بی‌اشتهایی عصبی نیز دارند.

علل بولیمیا

زنان بیشتر از مردان مبتلا به بولیمیا هستند. این اختلال بیشتر در دختران نوجوان و زنان جوان شایع است. فرد معمولاً می‌داند که الگوی غذا خوردن او غیرطبیعی است. او ممکن است با تعداد دفعات زیاد پاکسازی بدنش (مثل استفراغ) احساس ترس یا گناه کند.

علت دقیق بولیمیا ناشناخته است.عوامل ژنتیکی، روانی، خانوادگی، اجتماعییا فرهنگی ممکن است نقش داشته باشند.بولیمیا به احتمال زیاد ناشی از بیش از یک عامل است.

 

علائم

در بیماری پرخوری عصبی، این نوع خوردن ممکن است چندین بار در روز به مدت چند ماه رخ دهد.فرد اغلب مقادیر زیادی غذاهای پرکالری، معمولاً مخفیانه می‌خورد.در طول این دوره‌ها، فرد احساس می‌کند که بر غذا خوردن کنترل ندارد.

پرخوری مکرر منجر به انزجار از خود می‌شود که سبب می‌شود فرد به خوردن مسهل و پاکسازی معده و روده‌ها روی بیاورد. پاکسازی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خود را مجبور به استفراغ کردن می‌کند.

به ورزش بیش از حد روی می‌آورد.

از ملین‌ها، تنقیه‌ها یا دیورتیک‌ها (قرص آب) استفاده می‌کند.

پاکسازی اغلب به فرد احساس تسکین می‌دهد.

افراد مبتلا به بولیمیا اغلب دارای وزن طبیعی هستند، اما ممکن است خود را دارای اضافه وزن بدانند.از آنجا که وزن فرد اغلب طبیعی است، ممکن است افراد دیگر متوجه این اختلال خوردن او نشوند.

علائمی که دیگران می‌توانند مشاهده کنند عبارتند از:

وقت زیادی را صرف ورزش می‌کنید.

ناگهان خوردن مقادیر زیادی غذا یا خرید مقادیر زیادی غذا که فوراً هم ناپدید می‌شوند.

مرتباً بعد از غذا خوردن به دستشویی بروید.

درگیر شدن با بسته‌های ملین،قرص‌های رژیمی، استفراغ (داروهایی که باعث استفراغ می‌شوند) یا دیورتیک‌ها.

تست‌ها

معاینه دندان ممکن است عفونت لثه (یا التهاب لثه) را نشان دهد.مینای دندان ممکن است به دلیل قرار گرفتن زیاد در معرض اسید در استفراغ، از بین برود یا حفره‌دار شود.

معاینه فیزیکی همچنین ممکن است موارد زیر را نشان دهد:

پارگی عروق خونی در چشم (از فشار استفراغ)

خشکی دهان

جوش

بریدگی‌های کوچک و پینه‌ها در بالای مفاصل انگشتان از اجبار به استفراغ.

آزمایش خون ممکن است عدم تعادل الکترولیت (مانند سطح پتاسیم پایین) یا کم آبی بدن را نشان دهد.

درمان پرخوری عصبی

افراد مبتلا به بولیمیا به ندرت مجبور به مراجعه به بیمارستان می‌شوند، مگر اینکه:

بی‌اشتهایی داشته باشند

افسردگی شدید داشته باشند

به داروهایی احتیاج داشته باشند که به آنها کمک کند پاکسازی را متوقف کنند.

بیشتر اوقات، یک روش گام به گام برایدرمان پرخوری عصبی (بولیمیا) استفاده می‌شود. درمان پرخوری عصبی بستگی به شدت پرخوری و پاسخ فرد به درمان دارد:

-           گروه‌های حمایتی ممکن است برای پرخوری خفیف بدون سایر مشکلات سلامتی مفید باشند.

-           مشاوره، مانند گفتاردرمانی و تغذیه درمانی، اولین درمان‌های پرخوری است که به گروه‌های حمایتی پاسخ نداده‌اند.

-           داروهایی که افسردگی را نیز درمان می‌کنند، که به عنوان مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می‌شوند، اغلب برایدرمان  پرخوری عصبی استفاده می‌شوند.اگر گفتاردرمانی به تنهایی کارساز نباشد، ترکیب گفتاردرمانی با SSRI ها ممکن است کمک کننده باشد.

اگر مردم امیدهای غیرواقعی برایفقط درمان داشته باشند، ممکن است برنامه را کنار بگذارند.قبل از شروع برنامه، مردم باید بدانند که:

-           درمان‌های متفاوتی برای مدیریت این اختلال مورد نیاز است.

-           عود بیماری بولیمیا معمول است و این  دلیل ناامیدی نیست.

-           این روند دردناک است و فرد و خانواده او باید سخت او را حمایت کنند.

گروه‌های پشتیبانی در درمان پرخوری عصبی

با پیوستن به یک گروه حمایتی می‌توانید استرس بیماری را کاهش دهید.مشارکت با دیگران که تجربیات و مشکلات مشترکی دارند، می‌تواند به شما کمک کند احساس تنهایی نکنید.

چشم‌انداز

بولیمیا یک بیماری طولانی مدت است.بسیاری از افراد حتی با وجود درمان، هنوز برخی علائم را خواهند داشت.

افرادی که عوارض دارویی پرخوری کمتری دارند و افرادی که مایل و قادر به شرکت در درمان پرخوری عصبی هستند، شانس بیشتری برای بهبودی دارند.

عوارض احتمالی

بولیمیا می‌تواند خطرناک باشد.ممکن است با گذشت زمان منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.به عنوان مثال، استفراغ مکرر می‌تواند باعث موارد زیر شود:

-           انتقال اسید معده به مری (لوله‌ای که غذا را از دهان به معده منتقل می‌کند).اینحالت می‌تواند منجر به آسیب دائمی این منطقه شود.

-           پارگی در مری.

-           ایجاد حفره‌های دندانی.

-           تورم گلو.

استفراغ و استفاده بیش از حد از تنقیهیا ملین‌ها می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

-           بدن شما آنقدر که باید آب و مایعات ندارد

-           سطح پایین پتاسیم در خون، که ممکن است منجر به مشکلات خطرناکی مانند مشکلات ریتم قلب شود

-           یبوست

-           بواسیر

-           آسیب لوزالمعده.

 

12jav.net