ریشه ضرب المثل باد آورده را باد می برد
ضرب المثل باد آورده را باد می برد ریشه ای بسیار کهن دارد و به زمان خسرو پرویز مربوط می شود.
دوات آنلاین -حتما شما هم کاربرد ضرب المثل باد آورده را باد می برد، می دانید. این مثل وقتی به کار می رود که برای به دست آوردن چیزی زحمت نکشیده و آن را خیلی راحت در اختیار گرفته ایم و به همین سادگی و آسانی هم از دست می دهیم اما ریشه این ضرب المثل فارسی چیست؟
گنج باد آورده خسرو پرویز
خسرو پرویز از پادشاهان سلسله ساسانی بود که به مال و منال دنیا علاقه زیادی داشت. یکی از علایق او جمع کردن گنج بود به گونه ای که 7 مجموعه بزرگ برای خودش فراهم کرد که به آنها هفت خم خسروی می گفتند. البته در برخی منابع تعداد این گنج ها تا 100 مورد هم ذکر شده است.
ضرب المثل: دسته گل به آب دادن از کجا آمده است
اما ماجرای یکی از این گنج ها با بقیه فرق دارد. خسرو پرویز به شهر اسکندریه مصر لشکر کشید و آنجا را به محاصره خود درآورد. رومیان که آن زمان در این شهر بودند تصمیم گرفتند هر طور شده ثروت خود را نجات بدهند به همین دلیل اموال قیمتی شان را در چند کشتی جا دادند و به آب فرستادند اما باد باعث شد این کشتی ها به سمت نیروهای ایرانی حرکت کند و در نهایت اموال به دست خسرو پرویز افتاد و به گنج باد آورده مشهور شد.
بیشتر بخوانید: ریشه ضرب المثل مرغش یک پا دارد چیست
گنجی که باد برد
گنج باد آورده چندان فایده ای نداشت چون لشکر هراکلیوس، امپراتور روم شرقی در جنگ با ایران این گنج را به چنگ آورد و با خود برد. این گونه بود که باد آورده را باد برد و این ضرب المثل در ادب و فرهنگ فارسی مرسوم شد.
12jav.net