جواد جوادی سریال بچه مهندس؛ از کودکی تا نخبه علمی در دانشگاه

دوات آنلاین-سریال بچه مهندس 3 علاوه بر این‌که بسیار پربیننده شده است حرف‌های گفتنی زیادی دارد و غیر از بازی‌های خود بازیگران همین حرف‌ها است که بیننده را پای تلویزیون می‌نشاند و به فکر فرومی‌برد. حسن وارسته سرپرست نویسندگان سریال بچه مهندس در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا درباره جواد جوادی و فضایی که در آن زندگی می‌کند توضیحات جالبی داده است.

جواد جوادی؛ یک نخبه علمی

وارسته با تأکید بر این نکته که گنجاندن موضوع فعالیت‌های علمی نخبگان در سریال یک کار سفارشی نبوده و به اقتضای قصه است گفت: داستان بچه‌ مهندس از همان ابتدا برای سه فصل تعریف شده بود. ما قصه‌ای را تعریف کردیم که از دل شرایط روزگار خودمان برخاسته بود. در فصل‌های اول و دوم این شرایط را با چالش‌ها و موانعی که پیش روی شخصیت اول داستان وجود داشت نشان دادیم.

وی اظهار کرد: وقتی کودک فصل اول و نوجوان فصل دوم «بچه‌ مهندس»، در سری سوم این سریال وارد دانشگاه می‌شود، نمی‌توانیم نسبت به آنچه در فضای آکادمیک کشور می‌گذرد بی‌تفاوت باشیم. ببینید، امروز به جوانان بااستعداد، پژوهشگر و علاقه‌مند به علم و دانش از چند جهت فشار‌های سنگین و تهدید‌های جدی وارد است.

وارسته افزود: بخشی از این تهدید‌ها داخلی و بخشی نیز خارجی است. در بخش خارجی محدودیت‌ها و تحریم‌های حوزه فناوری مطرح است؛ در حوزه داخلی هم همان‌طور که در قسمت‌های اخیر سریال دیدیم، شاهد نفوذ مافیای اقتصادی و صنعتی در فعالیت‌های دانش‌محور نخبگان هستیم. این افراد دارای نفوذ فقط به دنبال منافع شخصی خود هستند و در این مسیر، پیشرفت‌های علمی و پژوهشی کشور را تضعیف می‌کنند.

وی عنوان کرد: ما سعی کردیم تا جایی که امکان دارد به این موضوعات بپردازیم. در «بچه‌مهندس ۳» به صراحت می‌بینیم که وقتی یک جوان مستعد و علاقه‌مند به علم وارد دانشگاه می‌شود مجبور است تا در چند جبهه بجنگد. جبهه اول، به خود دانشگاه و جدی نگرفتن نسل آکادمیک ما برمی‌گردد؛ یک جبهه هم مربوط به بیرون دانشگاه و بازار کار است و این‌که حالا این جوان پس از فارغ‌التحصیلی باید خودش را به آدم‌ها و فضای بیرون دانشگاه ثابت کند.

خودباوری علمی در سریال بچه مهندس ۳

نویسنده سریال بچه‌مهندس ۳ اظهار کرد: در کنار این‌ها، نخبگان دانشگاهی ما در جبهه دیگری هم می‌جنگند که در «بچه ‌مهندس ۳» آن را پررنگ کرده‌ایم. در این جبهه شاهد اقدامات مخرب افرادی هستیم که خودباوری علمی را باور نکرده‌اند. این اقدامات مخرب و ایجاد مانع برای فعالیت نخبگان می‌تواند آگاهانه و یا ناآگاهانه باشد. متأسفانه برخی مدیران، مسئولان و کسانی که شریان‌های اقتصادی و صنعتی کشور را در اختیار دارند در مسیر فعالیت‌های تولیدی نخبگان دانشگاهی ما کارشکنی می‌کنند.

وی افزود: آن‌ها گاهی به خاطر زدوبند‌های اقتصادی و منافعی که دارند نمی‌گذارند که یک پروژه علمی به سرانجام برسد و بیشتر به فکر افزایش واردات هستند تا خودکفایی و تولید ملی. شما را به دیالوگی در سریال ارجاع می‌دهم که مهرپرور در اتاق پرونده‌ها به آقای خوش‌نام می‌گوید که عده‌ای حتی نخ و سوزن مملکت را هم از خارج وارد می‌کنند. بار‌ها شنیده‌ایم که برخی وسایل غیرضروری و ابتدایی مثل بیل و سنگ قبر و سنگ پا و.. از خارج وارد می‌شود.

جواد جوادی؛ ژن خوب واقعی

وارسته اظهار کرد: می‌خواهم بگویم یک مافیای اقتصادی و مالی در کشور وجود دارد که نمی‌خواهند این فعالیت‌های علمی برقرار باشد. این‌ها دشمنان پنهان کشور هستند و‌ای کاش مثل دشمن بعثی عیان بودند تا جلوی آن‌ها می‌ایستادیم و مثل دوران جنگ تحمیلی از ناموس و خاک و وطن دفاع میکردیم. مگر همین جوان‌ها در دوران دفاع مقدس نبودند که از کشور دفاع کردند. خُب، بگذارید حالا هم در نشر علم و دانش به کشور خدمت کنند.

وی تصریح کرد: امثال «جواد جوادی» در «بچه‌مهندس۳» رزمندگان سنگر‌های علم و دانش کشور هستند؛ این‌ها همان ژن خوب به معنای واقعی کلمه‌اند.

نویسنده سریال بچه‌ مهندس ۳ گفت: من با فضای دانشگاهی در ارتباط هستم و از مشکلاتی که پیش روی این جوانان نخبه است و باعث می‌شود آن‌ها دلسرد شده و راه مهاجرت در پیش بگیرند اطلاع دارم. بچه مهندس ۳ به دنبال این است که دست مافیای ضدپیشرفت‌های علمی را رو کند تا دلسوزان جامعه و سیاستگزاران به خود بیایند و این مملکت از وجود این نخبگان جوان خالی نشود.

قاسم؛ جوان شهرستانی مستعد

وی افزود: ما در قصه «بچه ‌مهندس» یک جوان شهرستانی مستعد به نام قاسم داریم که از بیرجند، شهری با فرهنگ و تمدن درخشان آمده است و می‌خواهد با شرایطی که بر وفق مراد او نیست بجنگد. اگر می‌بینید زود جوش می‌آورد به خاطر آن خشم فروخورده‌ای است که از کارشکنی‌ها دارد و گاهی به جایی می‌رسد که می‌گوید من دیگر نمی‌توانم تحمل کنم و باید به جایی بهتر بروم.

وارسته عنوان کرد: تلاش ما در «بچه‌ مهندس۳» این بود که بگوییم پرچم پیشرفت علمی کشور در دستان جوانان شایسته است و نباید بگذاریم که عده‌ای سودجو و منفعت‌طلب این پرچم به اهتزاز درآمده را پایین بکشند.