روزگار دشوار برای غلامحسین لطفی

دوات آنلاین-غلامحسین لطفی بازیگر نام آشنایی است که مدتی است کمتر او را می‌بینیم. لطفی که نقش او در سریال خانه به دوش را حتما به خاطر دارید آخرین بار در نقش توفیق در بچه‌های نسبتا بد حضور پررنگی داشت.

غلامحسین لطفی حالا کجاست؟

چندماه پیش بود که بهنوش بختیاری، پستی در صفحه اینستاگرامی‌اش منتشر کرد که حسابی خبرساز شد. او نوشته بود: «تلفنی با غلامحسین لطفی بازیگر و کارگردان صحبت می‌کردم. تنها در قزوین زندگی می‌کند و شش سال است که پیشنهاد کاری نداشته است. می‌دانم اوضاع میزانی ندارد و...»

این خبر در شبکه‌های اجتماعی هم بازنشر شد تا این‌که آقای بازیگر به برنامه چهل تیکه آمد و اشک‌هایش از بی مهری اهالی سینما همه‌مان را ناراحت کرد. ما هم یکی دو روز بعد از «چهل تیکه» تلفنی با آقای بازیگر گپ زدیم و از اوضاع و احوال این روزهایش پرسیدیم.

لطفی اول صحبت‌اش اشاره می‌کند به حادثه‌ای که 12 سال پیش در فیلم‌برداری «بایرام» برایش اتفاق افتاده است و می‌گوید: «چندروز قبل عمل جراحی سختی داشتم و حالا دوران نقاهت آن را می‌گذرانم.» کارگردان سریال «آینه» ادامه می‌دهد: «در کشور ما این‌جور باب شده که هرچه سن بالاتر برود، کار کمتر می‌شود. بخشی از این کم‌کاری به دلیل خود هنرمند است؛ بعد از چندسال کار و تجربه، آدم سخت‌گیر می‌شود. به خصوص برای من که تا نقشی را دوست نداشته باشم آن را بازی نمی‌کنم. البته بعضی وقت‌ها از نقشی خوشم می‌آید ولی وقتی برای قرارداد می‌روم کارگردان فکر می‌کند حالا که کم‌کار شده‌ام پس با دستمزد 30 سال قبل هم حاضرم بازی کنم!»

وقتی از آقای بازیگر می‌پرسم باید منتظر خبرهای خوبی در آینده باشیم، او گریزی می‌زند به بی مهری‌ها و با گلایه می‌گوید: «چندروز پیش یک سریال نوروزی پیشنهاد داشتم که اتفاقا برای همه چیز به توافق رسیده بودیم. من چون تازه جراحی کرده‌ام همان اول پرسیدم نقش مدنظر چیست؟ دویدن دارد؟ بزن بزن دارد؟ چون احتمالا باید با عصا سر صحنه بیایم. اول گفتند نقش ساکن است و مصدومیت شما ارتباطی به نقش ندارد اما حالا چندروز از تلفن آخرمان گذشته است و حتی تماسی نگرفتند که بگویند بازی من در آن فیلم منتفی است. ما از این‌جور آدم‌های بی‌معرفت که اتفاقا پرکار هستند، زیاد داریم. کسانی که اصلا کارگردان یا هنرمند نیستند و با پارتی روی کار آمده‌اند.»

از لطفی می‌پرسم در این سال‌های کم کاری، چطور مخارج زندگی را تامین کرده است؟ برمی‌گردد به سال‌ها قبل و می‌گوید: «خدا مرحوم مشایخی را رحمت کند. آن سال‌های جوانی که تئاتر بازی می‌کردم، یک روز آن مرحوم برای تماشای تئاتر به سالن آمد و بعد از این‌که کارمان تمام شد به پشت صحنه آمد و گفت فردای آن روز به اداره تئاتر بروم. به آن‌جا مراجعه کردم و به استخدام آن اداره درآمدم. 30 سال همان‌جا ماندم و حالا بازنشسته اداره تئاتر هستم و با حقوق بازنشستگی، زندگی‌ام را می‌چرخانم.»

منبع: خراسان