هوپر گزینه استراماچونی نبود؛ سرمربی در سایه استقلال کیست

دوات آنلاین-در تمام روزهایی که بحث جذب گری هوپر انگلیسی مطرح بود، هیچ‌گاه آندره‌آ استراماچونی درباره بی‌میلی خود نسبت به جذب این بازیکن سخنی به میان نیاورد اما حالا مربی استقلال می‌گوید هوپر گزینه او نبود.

یک هفته بعد از منتفی شدن حضور بازیکن سابق شفیلد و گلاسکو در استقلال و بعد از بازی مقابل فجر، آندره‌آ استراماچونی در نشست خبری اعلام کرد: «هوپر اصلاً در ذهن من نبود!» استراماچونی سپس ادامه داد: «ممکن است باشگاه 10 بازیکن را مد نظر داشته باشد اما این دلیل نمی‌شود که آن بازیکنان مورد تأیید من باشند.»

حرف‌های سرمربی ایتالیایی جای بیان  پرسش‌هایی مهم را باز می‌کند: چرا استراماچونی در آن ایام که پی‌درپی بحث حضور هوپر مطرح بود و رسانه‌های ایرانی یکی بعد از دیگری نسبت به جذب این بازیکن واکنش نشان می‌دادند و اخبار آن روی جلد روزنامه‌ها می‌رفت اعلام نکرد که اساساً هوپر در لیست من نیست تا افکار عمومی نیز پی به مکنونات ذهنی‌اش ببرند؟

 آیا برای بیان این جملات بعد از منتفی شدن بحث حضور هوپر در ایران قدری دیر نبود؟ تأخیر استراماچونی در اعلام نظرش خود سبب پارادوکس‌ها و تناقض‌هایی می‌شود و حتی سرمربی استقلال را با این اتهام مواجه می‌سازد که احتمالاً در حوزه کاری‌اش حرف‌شنوی‌هایی از سوی مدیران دارد و نمی‌تواند نظراتش را به طور کامل در این دایره اعمال کند؛ یک اجبار پنهان برای جذب بازیکنان باشگاه و سکوت در مقابل اجبارکننده‌ها!

اگر اعتراض شفاهی استراماچونی را با وجود تأخیری که در بیان آن وجود دارد، باور کنیم سؤال‌های دیگری در برابرمان ظاهر می‌شود. در استقلال رویکرد مدیریت به چه شکلی است که بدون همفکری با سرمربی تا ترکیه می‌روند و رخ در رخ مدیربرنامه‌های بازیکن مورد نظر می‌نشینند و مذاکره می‌کنند؟ مگر مسئول فنی استقلال استراماچونی نیست؟

آیا به مدیران باشگاه اختیار داده شده تا بدون در نظر گرفتن تفکرات سرمربی اقدام به جذب بازیکنان مورد نظر کند و خود در این راستا گام بردارد؟ آیا این دخالت مستقیم در امور فنی تیم نیست؟

شاید اگر آن مسائل پیش نمی‌آمد و جذب هوپر به دلیل همکاری با یک مدیربرنامه اسرائیلی به کلی منتفی نمی‌شد این بازیکن به خواست مدیران وارد تهران می‌شد، قرارداد می‌بست و به تمرین استقلال می‌رفت و استراماچونی نیز ناچار بود به درخواست باشگاه تمکین کرده و بازیکنی که با هزینه‌های دلاری به ایران آمده را در تفکرات و تاکتیک‌های خود جای دهد.

پیش‌تر نیز درباره بی‌میلی استراماچونی به همکاری با برخی بازیکنان استقلال نقل قول‌هایی مطرح بود که این وضعیت نشان می‌دهد مدیران استقلال اساساً نظر سرمربی خود را در جذب بازیکنان چندان مورد توجه قرار نمی‌دهند و رویه‌شان جذب بازیکنان و بعد انتخاب سرمربی برای بازیکنانی بوده که براساس تفکرات خود جذب شده‌اند نه تفکرات سرمربی.

در این شرایط نباید انتظار آنچنانی از سرمربی تیمی داشت که خود در بخش مهم جذب بازیکنان اثرگذار نیست و صفر تا 100 کار را مدیران انجام می‌دهند.

 آن هم افرادی که تخصصی در این امور ندارند و حتی از عهده مسئولیت‌های محوله خود در دایره مدیریتی نیز کوتاهی‌های بزرگی انجام می‌دهند.

افشاگری‌های استراماچونی نگاه‌ها را متوجه فردی کرده که گفته می‌شود این روزها دائم در کنار امیرحسین فتحی است و در سفر ترکیه هم حضور داشت.

 شخصی که ظاهراً نقل و انتقالات استقلال را در خفا مدیریت می‌کند و در تصمیم‌گیری‌ها نقشی کلیدی دارد. پیش‌تر و در ماجرای جذب بسیاری از بازیکنان نیز نام یک ایجنت نام آشنا به میان می‌آمد و نقشی که او در بستن قراردادهای بازیکنان جدید در استقلال داشته است.

شاید لازم باشد دوباره فلش بک بزنیم به صحبت‌های علی خطیر که در نشست افشاگرانه خود اعلام کرد 9 بازیکن توسط یک مدیربرنامه به استقلال آمده‌اند.

در ماجرای هوپر هم به نظر می‌رسد همین افراد باشگاه را مجاب به جذب بازیکن جدید کرده‌اند و عجبا که امیرحسین فتحی و دیگر اعضای هیأت مدیره باشگاه استقلال تن می‌دهند.

به پیشنهادها و درخواست‌های این افراد که کاملاً روشن است هرگز در جذب بازیکنان جدید منافع فنی باشگاه را در نظر نمی‌گیرند و بیشتر به فکر پورسانت‌های رد و بدل شده در این قبیل انتقال‌ها هستند.

جذب بازیکن بدون نظر مساعد استراماچونی در حقیقت تیری است بر قلب سرمربی استقلال که باید در مهم‌ترین بخش آماده‌سازی نظر نهایی را اعمال کند و تیمی را پدید آورد که ابتدا به تأیید خودش رسیده باشد نه مدیران و اطرافیان.

 روال معکوس شکل‌دهی به استقلال لیگ نوزدهم بیشترین لطمه را به این باشگاه وارد کرده است.

رویه‌ای که مشخص نیست از ذهن چه کسانی تراوش کرده است. آخر کجای دنیا ابتدا بازیکن می‌خرند و بعد سرمربی انتخاب می‌کنند و حتی اجازه نمی‌دهند خود سرمربی در جذب بازیکنان میانه فصل نیز نظر دهد؟!