شهاب سنگ چگونه به وجود می‌آید

دوات آنلاین-شهاب سنگ ها یکی از زیباترین اجرام آسمانی هستند که تماشا کردن آنها در آسمان بسیار لذت بخش است. رد شدن با شتاب یک گلوله آتش در آسمان و محو شدن آن در یک آن از مقابل چشم بسیار هیجان انگیز است اما وقتی همین شهاب سنگ ها به زمین می رسند دیگر زیبایی و نوری که در آسمان دارد را نخواهند داشت چون شتابی که باعث می شود آسمان را بشکافند و آتش بگیرند دیگر وجود ندارد.

 شهاب سنگ ها چگونه شکل می گیرند

در فضای منظومه شمسی، اجرام سرگردانی وجود دارند که دارای مدارهای مستقلی هستند. این اجرام تا زمانی که در فضا سرگردانند شهاب واره خوانده می شوند. وقتی که وارد جو زمین می شوند بر اثر اصطحکاک با لایه های مختلف جو به شدت داغ شده و می سوزند و به رنگهای مختلفی می درخشند. اگر این اجرام به طور کامل در جو بسوزند شهاب و اگر تکه هایی از این اجرام به زمین سقوط کنند، شهاب سنگ نامیده می شوند.

اگر این اجرام به طور کامل در جو سوخته شوند، شهاب و اگر تکه هایی از این اجرام به سمت زمین سقوط کنند، شهاب سنگ نامیده می شوند. جالب است بدانید که شهاب سنگ انواع مختلف دارد و لزوما از سنگ تشکیل نشده است.

انواع شهاب سنگ ها

شهاب سنگی: این نوع شهاب سنگ از سیلیکات هایی مانند سیلیکات های سنگ های زمینی تشکیل شده و به همین دلیل پیدا کردن این سنگها مشکل است.

شهاب های آهنی: از نیکل و آهن تشکیل شده اند. این نوع سنگ ها نیز بسیار کم در معرض هوازدگی قرار دارند. بنابراین چندین سال که از سقوط آن ها بگذرد، باز هم شکل اولیه خود را حفظ می کند.

شهاب های سنگی-آهنی: نایاب ترین نوع شهاب که در آن ها بلورهای سنگی در زمینه فلز دیده می شود و در مواردی نیز سنگ و فلز با هم ترکیب شده اند.

دلیل رنگی بودن شهاب سنگ ها چیست

اغلب شهاب ها به رنگ های جذابی مانند سبز، قرمز، آبی، زرد و سفید دیده می شوند. دلیل این امر نیز این است که شهاب واره ها با سرعتی معادل ۱۰ تا ۷۵ کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین می شوند و به علت تماس و اصطکاک با اتم های جو به شدت داغ و دمای آن ها به ۲۰۰۰ درجه سانتی گراد افزایش می یابد. این دمای بالا مانند یک محرک عمل می کند و گازهای اطراف شهاب بر اثر این دمای بالا می سوزند و به رنگ های زیبایی دیده می شوند.

به عنوان نمونه رنگ سبز شهاب ها از مولکول های داغ اکسیژن جو گسیل می شود. نیتروژن رنگ آبی و سدیم رنگ زرد تولید می کند. عموماً شهاب های پر سرعت به رنگ سفید دیده می شوند. چون در این سرعت تمام رنگ ها با هم ترکیب می شوند. اگر سرعت شهاب کم شود، رنگ قرمز به وجود می آید.

شهاب ها ممکن است از سیارات مختلف از جمله سیاره مریخ، سیاره عطارد، سیاره زهره، سیاره مشتری و… به سمت زمین فرود آمده باشند که از این شهاب سنگها برای شناسایی ویژگی های سیاره مورد نظر استفاده می شود.  شهاب ها متعلق به منطقه خاصی از زمین نیستند و در همه جا می توان آن ها را پیدا کرد. در مناطق قطبی شهاب ها را به راحتی می توان شناسایی کرد. چون در این سرزمین همه جا پوشیده از برف و یخ است و خبری از سنگ زمینی نیست. منطقه کویر مرکزی ایران نیز محل مناسبی برای جست و جو شهاب است. بزرگ ترین شهاب حدود ۸۰ هزار سال پیش با وزن ۶۰ تن بر روی زمین سقوط کرد.

طول عمر شهاب سنگ ها چقدر است

سن زمینی: مدت زمانی که از سقوط شهاب بر روی زمین می گذرد.

سن تابش پرتوهای کیهانی: مدت زمانی که طی آن جرمی کوچک و سرگردان در مداری به دور خورشید می گردد. (شهابواره).

سن پیدایش: مدت زمانی که از آخرین رویداد دمای زیاد در شهاب می گذرد.

سن ما قبل پیدایش: فاصله زمانی میان پیدایش یک عنصر در ستاره تا شرکت آن در تشکیل سیارات یا شهاب ها

شهاب سنگ ها در کجای زمین پیدا می‌شوند؟

در بیشتر مناطق دنیا به خصوص مکان‌هایی که تغییرات کمتری دارند شهاب سنگ‌ها یافت می‌شوند؛ مانند کویر ها، بیابان ها و مناطق قطبی. زیرا در این مناطق شهاب سنگ ها کمتر دچار فرایندهای دگرسانی و هوازدگی میشوند همچنین جابه جایی انها کمتر است.

در ایران هم گسترده ترین مکانی که امکان بیشتری برای اکتشاف شهاب سنگ ها در انجا وجود دارد کویر لوت است که تا کنون بیشترین حجم شهاب سنگ های آنجا کشف شده است.

در سالیان اخیر گروه های اکتشافی زیادی در سراسر ایران به دنبال اکتشاف شهاب سنگ در کوه ها و بیابان های ایران به جستجوی این سنگ‌های آسمانی پرداخته اند که متاسفانه تلاش خیلی از این گروه ها به نتیجه خاصی نرسیده است. علت این عدم موفقیت هم به نداشتن اطلاعات کافی در مورد شهاب سنگ ها برمی‌گردد.