دیوان شهریار/ ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت

دوات آنلاین-غزلی از استاد شهریار بخوانید:

ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت/ وی جام بلورین که خورد باده نابت

خواهم همه شب خلق به نالیدن شبگیر/ از خواب برآرم که نبینند به خوابت

ای شمع که با شعله دل غرقه به اشگی/ یارب توچه آتش که بشویند به آبت

ای کاخ همایون که در اقلیم عقابی/ یارب نفتد ولوله وای غرابت

در پیچ و خم و تابم از آن زلف خدا را/ ای زلف که داد اینهمه پیچ و خم و تابت

عکسی به خلایق فکن ای نقش حقایق/ تا چند بخوانیم به اوراق کتابت

ای پیر خرابات چه افتاده که دیریست/ در کنج خرابات نبینند خرابت

دیدی که چه غافل گذرد قافله عمر/ بگذاشت به شب خوابت و بگذشت شبابت

آهسته که اشگی به وداعت بفشانیم/ ای عمر که سیلت ببرد چیست شتابت

ای مطرب عشاق که در کون و مکان نیست/ شوری به جز از غلغله چنگ و ربابت

در دیر و حرم زخمه سنتور عبادت/ حاجی به حجازت زد و راهب به رهابت

ای آه پر افشان به سوی عرش الهی/ خواهم که به گردی نرسد تیر شهابت

شهریست بهم یار و من یک تنه تنها/ ای دل به تو باکی نه که پاکست حسابت