نقد فیلم معکوس ساخته پولاد کیمیایی

دوات آنلاین-معکوس ساخته پولاد کیمیایی به‌عنوان تجربه اول یک فیلمساز تازه‌کار قابل قبول و در فصل‌هایی جذاب و دیدنی است. نیمه اول فیلم، کمی کند است و قصه دیر راه می‌افتد. برای اینکه سالار (بابک حمیدیان) را بشناسیم و دلیل تلخی‌ و انزوای خودخواسته‌اش را بدانیم زمان زیادی هدر می‌رود. اما نیمه دوم که ماجرای مسابقه و رودر رویی پیمان (علیرضا کمالی) و رضا (اکبر زنجانپور) جدی و پای ندا (لیلا زارع) به قصه باز می‌شود، فیلم جذاب‌تر می‌شود.

پولاد برای روایت قصه، به فضای اجتماعی امروز اشاره می‌کند، حتی به شکلی خفیف و ظریف نقد قدرت کرده است. این ویژگی‌ها فیلم را از یک درام تجاری و قهرمان‌محور صرف دور کرده و به آن بعد می‌دهد. امتیاز فیلم ساختار شسته رفته و بازی‌های قابل قبول آن است. شهرام حقیقت‌دوست (سیا) شخصیت شیرینی دارد و کار یک وردست قهرمان را بخوبی در فیلم انجام می‌دهد. بامزه است و شوخی‌هایش با مسائل روز مثل اینستاگرام، داعش و... به فیلم گرما داده است. حقیقت‌دوست می‌تواند یکی از نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین نقش مکمل باشد.

فیلم، زیاده‌گو نیست. برخلاف فیلم‌های متأخر مسعود کیمیایی، نه در نمایش رفاقت مردانه و نه در نقد قدرت و اشاره به گذشته پدر ندا و سالار، تند نمی‌رود و اغراق نمی‌کند. اینها فیلم را به اثری قابل تحمل و متوسط تبدیل کرده که می‌شود بعضی شخصیت‌هایش را دوست داشت و مناسبات آنها را درک کرد، حتی اگر بعضی از این روابط مانند ارتباط ندا و رضا کمی غریب باشد. «معکوس» مضامین مورد علاقه مسعود کیمیایی را دارد، اما کمتر به فیلم‌های او شبیه می‌شود. حتی در دیالوگ‌نویسی از دنیای او فاصله دارد. آشفتگی فیلم‌های یک دهه اخیر کیمیایی را ندارد و یکدست است.

فیلمبرداری خوب تورج منصوری و تدوین مصطفی خرقه‌پوش از امتیازهای دیگر فیلم است که نمی‌توان از آن به سادگی عبور کرد. عیار این همکاری بویژه در فصل‌های مسابقه در کارخانه و بزرگراه مشهود است. احتمالاً بسیاری پس از دیدن فیلم، امتیازهای آن را به پای تیمی می‌گذارند که با پولاد در این پروژه همکاری کرده‌اند. هر سال، فیلم‌های بسیاری با گروهی حرفه‌ای و معتبر ساخته شده و شکست می‌خورند.

لزوماً نمی‌توان همراهی یک تیم حرفه‌ای را دلیل موفقیت یک فیلم دانست. با این همه، حاصل این همکاری ما را برای دیدن فیلم دوم پولاد کیمیایی مشتاق‌ می‌کند. آن زمان بهتر می‌توان تشخیص داد که تسلط او به‌عنوان کارگردان، چه اندازه است. تا اینجا، با «معکوس» می‌توان به آینده این فیلمساز فارغ از نام و اعتبار پدر امیدوار بود.

منبع: ایران- محدثه واعظی‌پور