خودروهای لوکس اجاره‌ای زیر پای چه کسانی است؟

دوات آنلاین-در بین انبوه رانندگان ماشین‌های لوكسِ چند صدمیلیونی و میلیاردی كه هر روز خیابان‌ها را بالا و پایین می‌كنند و می‌شوند خارچشم عده‌ای و مایه افسوس و آه عده‌ای دیگر،هستند كسانی كه دستمایه این گزارشند، آدم‌هایی خاص با رفتاری عجیب و نیاتی مجهول. اینها صاحب این ماشین‌های لوكس نیستند، ولی آن‌قدر پول داده‌اند و ضمانت گذاشته اند كه سوئیچ را تحویل گرفته اند و نشسته اند پشت رل. ولی مردم كوچه و خیابان چه می‌دانند ماجرا چیست، چه می‌دانند كه خیلی ازاین ماشین‌های جلب توجه كن كه نگاه‌ها رویشان كش می‌آید و چشم‌ها روی تن و بدنشان میخ می‌شود و در ذهن هزاربار تكرار می‌شود كه خوش به حالشان، اجاره‌ای‌اند و عاریه‌ای.

با این‌كه صاحبان موسسات كرایه ماشین‌های لوكس خودشان ظاهر كار را بزك می‌كنند و اسم این كسب و كار را می‌گذارند «صنعت اجاره خودرو» ولی از بزك‌ها كه چشم‌پوشی کنیم. فاكتور بگیریم یك ماشین می‌ماند و یك قرار داد برای عاریه گرفتن و مشتی پول بی زبان كه این وسط خرج می‌شود و البته یك دنیا پُزعالی كه ریخته می‌شود پای اهدافی كه درباره شان كلی حرف وحدیث هست.  با این‌كه رئیس اتحادیه موسسات توریستی و اتومبیل كرایه تهران به ما گفت این موسسات مجوز ندارند و سبك و سیاق كارشان، میلی و توافقی است ولی این موسسات بسیار رو بازی می‌كنند و چه در سایت‌هایی كه دارند و چه در صفحات مجازی‌شان، مخفی نمی‌كنند كه چه در چنته دارند. با این كه مرد میانسالی كه صدای گرفته‌ای داشت و صاحب یكی ازاین موسسات تجملی بود روی خوش به ما نشان نداد و مكالمه با او به بن‌بست خورد، ولی مرد جوانی كه صاحب موسسه دیگری بود، باب گفت‌وگو را نبست و حرف‌هایی زد كه صادقانه بود.  موسسه او 109 ماشین كرایه‌ای دارد كه 43 دستگاه آن متعلق به خود اوست و بقیه ماشین‌ها ازآن كسانی است كه ماشین‌های گران‌قیمت خارجی‌شان را آورده اند به موسسه تا اجاره برود و پولی گیرشان بیاید كه البته دندانگیر است.

اجاره‌های میلیونی

عشق ماشین‌ها، لوكس‌بازها، عاشقان مارك و برند و كیفیت و سرعت و شیفتگان یك سر و گردن بالاتر ایستادن از مردم عادی، ازموسسات اتومبیل كرایه دست خالی بیرون نمی‌آیند. مازراتی، پورشه، بنز و‌ بی‌ام‌دبیلو و كفگیر كه به ته دیگ بخورد، كیا و هیوندای و تویوتا، همه چیز در این موسسات پیدا می‌شود به شرط شل كردن سر كیسه و سخاوتمندانه دست به جیب شدن.

در فهرست ماشین‌های اجاره‌ای، ما گران‌تر از مازراتی پیدا نكردیم كه اگر از نوع كواتروپورته باشد اجاره یك روزش می‌شود 18میلیون تومان، اجاره یك هفته‌اش112 میلیون و اجاره یك‌ماهه‌اش 390 میلیون. باوركنید این مازراتی مشتری دارد، همچنین چند مدل پایین‌ترش كه اجاره یك روزش 9 میلیون تومان است و اجاره یك‌ماهش 240 میلیون، اگر یك هفته‌ای هم خواسته باشند60 میلیون.

پرسیدیم بی‌ام دبلیو  i8 مدل 2015 امروز دو‌میلیارد تومان قیمت دارد و اجاره‌اش را كه دیدیم به همین مناسبت جا نخوردیم كه اجاره یك روزش می‌شود ده میلیون، یك هفته‌اش 56 میلیون و یك ماهش 120 تا. بی‌ام دبیلو x6 اجاره می‌رود روزی یك میلیون و 600 هزارتومان، ایكس پنجش یك میلیون و 700 هزار و ایكس چهار آن روزی یك میلیون و ماهی 22 میلیون تومان.  مرسدس بنز اما با این كه یال و كوپالش بیشتر است و هیبت و هیمنه‌اش بالاتر، ارزان‌تر است. مدل s500 سال 2012 آن روزی یك میلیون و200 هزارتومان اجاره می‌رود و مدل e350 آن بابت هرروز یك میلیون و400 هزار تومان.  پورشه اما نه نزدیكی‌های بنز اجاره داده می‌شود ونه نزدیكی‌های مازراتی بلكه بینابین است این پورشه پرطرفدار. اجاره روزانه پورشه پانامرا 2012 دو میلیون و 500 هزار تومان است كه اجاره یك ماهه‌اش می‌شود 60 میلیون. پورشه ماكان 2016 هم به همین ترتیب ولی پورشه 911 كه مدل هفت سال قبل است اجاره می‌رود به قرار هرروز سه میلیون و500 هزارتومان و به قرار یك هفته 23 میلیون تومان.  در بساط ماشین‌های كرایه‌ای انواع و اقسام تویوتا و هیوندای و كیا و فولكس هم پیدا می‌شود كه خرج‌سوار شدن به آنها برای فقط یك هفته در ارزان‌ترین حالت معادل است با حقوق یك ماه خیلی‌ها، قاطبه مردم، مردم معمولی كوچه و بازار كه همیشه خط فقر بازیشان می‌دهد و فقط می‌دانند كه نمی‌دانند بعضی‌ها این پول‌های گزاف را از كجا می‌آورند.

​​​​​​​

اینها كلاهبردارند؟

مشتریان این ماشین‌های اجاره‌ای یك معمای بزرگند؛ پولدارند، مارك بازند، دلشان خوش است، پول زحمت نكشیده دارند، بی‌غم‌ند یا كلاهبردار؟ پیگیرهویت این مشتری‌ها كه بودیم هركدام ازاین الفاظ چند باری جهیدند وسط بحث‌ها و مثل یك فرضیه مطرح شدند.  با مرد جوانی كه صاحب یكی از این موسسات اتومبیل كرایه است حرف می‌زدیم اما او همان ابتدای بحث كار را تمام كرد و آب پاكی را ریخت روی دستمان و با خنده گفت اكثر اینها كلاهبردارند. او جزئیات كلاهبرداری این مشتری‌ها را نگفت و البته وقتی ما گفتیم كه پس خودش نیز جاده صاف كن كلاهبرداران است بازخنده تحویل داد. بیشتر كه پا پی شدیم او گفت مشتریانی هستند كه ماشین‌های مدل بالا را برای دور دور اجاره می‌كنند و عده‌ای هم برای كارهای غیراخلاقی، بعضی‌ها هم وقتی می‌خواهند پای قراردادی خاص بنشینند یا وقتی كه قراری با آدم‌های پولدار و خاص دارند.  از موسسه دیگر كه پیگیر شدیم، فهمیدیم برخی ایرانی‌های مقیم خارج كه به ایران بازمی‌گردند از این ماشین‌ها اجاره می‌كنند و عده‌ای دیگر كه قصد سفر دارند یكی از این ماشین‌ها را می‌گیرند چه می‌دانم برای راحتی بیشتر یا قپی‌آمدن و قمپز دركردن.  قاسم قربانی‌خواه، رئیس اتحادیه موسسات توریستی و اتومبیل كرایه تهران كه به ما گفته بود هیچ كدام از این موسسات مجوز ندارند، وقتی به نیات مشتریان این خودروها رسید سهم را نصف به نصف داد به چشم و همچشمی و كلاهبرداری و از تجربیاتش گفت كه یكی از این مشتری‌ها چند وقت پیش ماشین اجاره‌ای را با سندسازی در سیستان و بلوچستان فروخت كه دستگیر شد و مشتری دیگری همین كه ماشین را اجاره كرد خانه‌ای را كه درآن ساكن بود بلافاصله تخلیه كرد و متواری شد.

اما مرد جوانی كه صاحب یكی ازاین موسسات بود به ما گفت نگرانی از بابت خطرات اینچنینی ندارد چون آن‌قدر وثیقه و چك و سفته می‌گیرند كه خیال صاحبان اصلی خودروها جمع می‌شود. اگر فرض كنیم كه هیچ فكر پلیدی پشت اجاره ماشین‌های لوكس و تجملی وجود ندارد و كسی برای بالا كشیدن این لقمه‌های چرب دندان تیز نمی‌كند ولی باید این را قبول كنیم كه اینها همه نقاب زدن است به چهره برای پوشاندن چهره واقعی، با چه نیتی ا... اعلم.

جعفر بای، جامعه‌شناس است. از این آدم‌های نقاب دار زیاد دیده كه همه‌شان را با یك چوب می‌زند و می‌گوید اینها محصول ظاهرگرایی جامعه هستند. او می‌گوید وقتی جامعه ما به لباس و خانه و ماشین افراد نمره می‌دهد و آنها را ملاك تشخص می‌داند عده‌ای نیز پیدا می‌شوند كه با حسن‌های عاریتی برای خودشان منزلت می‌خرند و با این ترفند به اهدافشان می‌رسند. او می‌گوید عده‌ای می‌خواهند با این روش‌ها هرچه زودتر به قافله ثروتمندان بپیوندند و نگرش دیگران درباره خود را تغییر دهند و به این طریق جایگاه اجتماعی جعلی برای خود بسازند و به اهداف پنهانشان برسند. اما چه نقاب باشد و چه پز، چه وقت گذرانی وعشرت طلبی باشد و چه راهی برای گول زدن مردم و انجام كلاهبرداری، این روشی است كه دركشورمان باب شده است، باب و بی سرو صدا آن هم زیر چتر كسب و كاری موجه. این چرخه به خیلی‌ها سود می‌رساند، به موسسات با واسطه گری شان، به صاحبان خودروها با اجاره‌های دست به نقدی كه می‌گیرند و به مشتری‌ها كه چه حق و چه ناحق به اهدافشان می‌رسند؛ اما آن كه ضرر می‌كند روح جامعه است از بابت همه فریبكاری‌ها و نقاب به صورت زدن‌ها و شكاف طبقاتی ساختگی كه با این ماشین‌های گران قیمت لوكس به كف خیابان‌ها كشیده می‌شود.

منبع: جام جم