لس آنجلس-تهران ظاهراً قرار است یک کمدی فانتزی باشد اما هیچ‌کدام از آن‌ها نیست و جذابیت‌های بصری آن‌هم نه در نسبت منطقی با درام که صرفاً برای چشمگیر شدن تصویری و لاکچری شدن آن معنا پیدا می‌کند و مخاطب امروز دیگر مسحور رنگ و لعاب تصویر و لوکیشن و جلوه‌های بصری فیلم نمی‌شود.