اگر از بینندگان سریال هم گناه هستید یا قصد دارید تماشای آن را شروع کنید حتما این نقد را درباره آن بخوانید.

هر دو سخنرانی «مصیب» به شکل کنایه‌آمیزی پر از اصطلاحات معمول سیاستمداران در کشور ماست. او از «نگاه بنیادین» می‌گوید، با «راهکارهای مقطعی» مخالف است، ادعا می‌کند تن به «مصلحت اندیشی» نمی‌دهد و...

شب‌ها بینندگان سریال بوی باران سرگردانند نمی‌دانند با یک درام سریالی مواجهند یا معمایی؛ بازیگرانی که نام‌آشنا هستند و توانایی‌شان را نمی‌بینند و خام‌دستی و کم‌تجربگی نویسندگان هم به چشم می‌آید.

چیزی که در سریال نشان داده شده یک پرونده بسیار گسترده است. ظاهراً همه این‌ها مربوط به پرونده جیسون رضاییان است اما کارگردان می‌گوید چند پرونده را ادغام کرده!

این سریال به جهت نوع ورود به مسائل امنیتی کشور که کمتر با پرده‌پوشی‌های سریال‌های مشابه خود همراه است مورد توجه قرار گرفته و خیلی زود توانست جای خود را میان مخاطبان تلویزیون باز کند.

گاندو، افزون بر کارگردانی خوب، فضاسازی‌های مناسب و بازی‌های درست و جذابیت‌های موضوعی و تصویری، به مضامین جدید که ریشه در مسایل و رخدادهای واقعی دارند، پرداخته است.

هیجان نبرد خیر و شر بر سرمساله غیرمعمولی و مرتبط با امنیت یک کشور تبدیل به یکی از شیوه‌های مرسوم قصه‌گویی شده که سینمای هالیوود بیش از سایر نقاط جهان نسبت به آنها توجه داشته است.

در سینمای آمریکا هم آثار فراوانی در این زمینه تولید می‌شوند چون هر کشوری نیاز دارد تا صلابت خود را به رخ جهانیان بکشد.

اصلانی بعد از تجربه بد «کلمبوس» سراغ «هیولا» رفت. او همان نقش یک فرد ساده و درستکار در میان عده‌ای آدم دورو و شرور را بازی می‌کند که تا به حال در آثار مهران مدیری دیده‌ایم.

یکی از مشابهت‌های گاندو با محصولات مشابه و سطح اول جهان، پروداکشن وسیع و باعظمت است.

سریال نجوا سریالی است که ثابت کرد، می‌توان مبتذل نبود و بدون تهییج احساسات مردم و استفاده ابزاری از دین و قهرمان‌سازی‌های بیهوده در مدیوم تلویزیون، ساده و بی‌آلایش قصه تعریف کرد.

هادی به دلیل بی نظمی شبکه سه در پخش سریالش و ترجیح مداوم پخش رقابتهای ورزشی به جای آن، بارها گرفتار آسیب در قطع ارتباط با بینندگان شد.

اگر امروز در کشور ترکیه چند فرهنگی وجود دارد ، ریشه این چند فرهنگی را باید در رسانه‌های ترکیه جستجو کرد. کشوری که میلیاردها دلار سود بابت فروش تولیدات نمایشی‌اش از سایر کشورها دریافت می‌کند.

در نقد قسمت سوم سریال ممنوعه باید گفت مخاطب سریال ممنوعه در طول این سه قسمت آغازین مدام میان آدم های داستان پرت شده بدون آنکه بتواند به عمق شخصیت ها پی ببرد. شخصیت ها همان شاخصه های قسمت اول را در قسمت سوم هم دارند و هیچ کار تازه ای که به شخصیت شان بعد تازه ای بدهد را انجام نمی دهند.

این که می‌گویند آثار نمایشی آیینه‌ای باشد رو به روی جامعه، تئوری قابل قبولی است اما این آیینه چه چیزهایی را به چه شکل باید نشان دهد که به جای درمان، عفونت ایجاد نکند.

در سریال پدر بیننده با داستان عاشقانه و مثلث عشقی روبروست که پیش از این کمتر در سریال های تلویزیونی شاهد بوده است که از این رو توانسته مخاطبان بسیاری را به خود جلب کند. اما علی رغم پرمخاطب بودن سریال و محبوبیتی که در بین خانواده ها کسب کرده، داستان چند ایراد اساسی دارد که به آنها می پردازیم.

تئاتر «یک دقیقه و سیزده ثانیه» نوشته محمد چرمشیر و بهمن عباسپور با کارگردانی شهرام گیل آبادی مرداد ماه در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه رفت تا تحقیقات میدانی از زندگی 53 زن کارتن خواب را به تصویر بکشد.

نقد امیربیکی، تحلیل‌گر سینما، را درباره فیلم «رگ‌خواب» بخوانید: