چگونه می‌توان کودکان ربوده شده را از خطر دور کرد

دوات آنلاین-در سال ١٩٩٦میلادی(١٣٧٤) دخترى به نام "امبر هيگرمن" در شهر آرلينگتون ايالت تگزاس آمريكا دزديده شد. در آن زمان امبر ٩سال داشت. جسد امير ٤روز بعد در منطقه‌اى نزديك به محل ربوده شدن او پيدا شد.

چند روز پس از مرگ این دختر پدر و مادر او كه معتقد بودند در صورت تلاش‌هاى پيگير بيشتر امكان زنده ماندن دخترشان وجود داشت خواستار قوانين سختگيرانه‌ترى براى محافظت از كودكان شدند و با تلا‌هاى مكرر آنان سيستم هشدارى تحت عنوان "هشدار امبر"  در تمام ايالت‌هاى آمريكا راه‌اندازى شد كه به پيدا شدن كودكانى كه ربوده شده‌اند كمك مي‌كند.

مطابق با قانون آمريكا در صورت ربوده‌شدن یک کودک،  "امبر الرت" بايد در كانال‌هاى راديويى، راديوهاى اينترنتى، بيلبوردهاى بزرگراه‌ها، شبكه‌هاى تلويزيونى، راديوهاى ماهواره‌اى تمام ايالت اعلام شود و همينطور مطابق با يك قانون جديد ارسال پیام به موبايل ها هم جديدا شروع شده است.البته هر بچه دزدى شامل سيستم هشدار "امبر" نمي‌شود بلكه در شرايطى امبر الرت اعلام مي‌شود كه:

١-بايد جرم آدم ربايى محرز و مشخص و اتفاق افتاده باشد و فرضا كودك فرار نكرده يا موضوع ديگرى مطرح نباشد.

٢-طفل به واقع در معرض آسيب مرگ يا خطرى جدى باشد.

٣-اطلاعاتى كامل از مشخصات ظاهرى بچه و آدم‌ربا و فرضا ماشينى كه با آن بچه به سرقت رفته و يا اطلاعاتى از اين دست موجود باشد.

٤-سن كودك ربوده شده زير ١٨سال باشد.

فعالان اجتماعى در جهت حذف شرط دوم كه آن را منافى حقوق كودك مى دانستند بسيار تلاش كردند كه البته در سال 2013 فقط توانستند در ايالت ويرجينيا اين شرط را حذف كنند و اكنون مشغول فعاليت براى حذف آن در ساير ايالات نيز هستند.

كشور كانادا نيز از سال 2002از سيستم امبر الرت استقاده مي‌كند و اگر رباينده قصد فرار از از ايالت متحده به كانادا را داشته باشد قطعا سيستم در كانادا نيز فعال مي‌شود.

در كانادا پليس به مردم مي‌گويد:" اگر شما سيستم امير الرت را مي‌بينيد يا مي‌شنويد به اين دليل است كه پليس باورد دارد شما مي‌توانيد كمك كنيد".

در ایران در حوادث تلخ اخير از جمله ربوده‌شدن ومرگ بنیتا شاهد مشاركت شبكه‌هاى اجتماعى بوديم. در برخى موارد نيازمند بررسى رفتارهاى خود در فضاهاى مجازى هنگام بحران‌هاى اجتماعى هستیم. كارشناسان دو نوع رفتار را براى كاربران اجتماعى در نظر مي‌گيرند،مدل اول رفتارهاى شخصى است كه هريك از كاربران بصورت انفرادى از خود نشان مى‌دهند و مدل ديگر رفتار جمعى است که در آن گروهى از كاربران يك رفتار و رويه خاص را دنبال مي‌كنند و بدون برنامه ريزى خاص و بطور ناگهانى واكنشى يكسان در برابر يك حادثه و پديده اجتماعى از خود نشان مى دهند.

حال اگر اين رفتارها كارشناسى و بررسى شود و با ساماندهى مناسب سمت و سو و جهت‌دهى صحيحى داده شود، مى‌توان از اين حجم بالا حد اكثر استفاده صحيح را كرد.به عنوان مثال در حادثه تلخ بنيتا و يا آتنا ما شاهد توان بالاى مشاركت مردمى در فضاى مجازى بوديم حال اگر به گونه اى صحيح اين حجم بالاى ميل به مشاركت مديريت شود شايد در صورت تكرار اين حوادث تلخ شاهد نتيجه اى شيرين باشيم.خصوصا اينكه مطابق با آخرين تحقيقاتى كه صورت گرفته از ميان كاربرانى كه با دستگاه موبايلى وارد شبكه هاى اجتماعى ميشوند٥٥٪زن و٤٥٪مرد هستند.

همچنين گروه سنى ٣٥تا ٥٤سال افرادى هستند كه بيش از بقيه از روى گوشى هوشمند خود صفحه شخصى را به‌روز كرده‌اند و پس از آن گروه ٢٥تا ٣٤ساله‌ها قرا دارند.

پس در واقع مي‌بينيم كه هرچه زمان جلوتر مي‌رود مردم ترجيح مي‌دهند كه بيشتر وقت خود را در شبكه هاى اجتماعى بگذرانند و در عين حال آن طيف سنى هم كه بيشترين تماس را با شبكه‌هاى اجتماعى دارند بيشترين تماس را با اجتماع و محيط اطراف و جامعه پيرامون دارند وقطعا استفاده از سيستم هشداردهى همچون "هشدار امبر" قطعا مى تواند در مواقع خطر و ربودن طفل به يافتن او كمك كند.

قطع كردن برنامه‌هاى عادى راديو و تلويزيون در فواصل زمانى معين و ارسال مشخصات كامل كودك و رباينده طفل و هرگونه اطلاعاتى كه از موضوع در دسترس است و همچنين ارسال اين اطلاعات به تلفن‌هاى همراه اشخاصى كه در ناحيه مورد نظر هستند و همچنين نصب مشخصات در بيلبوردهاى بزرگراهها و...همگى مى‌تواند به يافتن طفل كمك كند همانطور كه از زمان راه اندازى اين سيستم صدها طفل ربوده شده در آمریکا يافت شدند.

بار ديگر اين جمله پليس كانادا را تكرار مى كنيم:"اگر سيستم هشدار امبر را مي‌بينيد يا مي‌شنويد به اين دليل است كه پليس باور دارد كه شما مي‌توانيد كمك كنيد."