دوات آنلاین-غزل شماره 87 حافظ را بخوانید:
حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت/ آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع/ شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت
زین آتش نهفته که در سینه من است/ خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت
می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست/ از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم/ دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت
آن روز شوق ساغر می خرمنم بسوخت/ کاتش ز عکس عارض ساقی در آن گرفت
خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان/ زین فتنه‌ها که دامن آخرزمان گرفت
می خور که هر که آخر کار جهان بدید/ از غم سبک برآمد و رطل گران گرفت
بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اند/ کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت
حافظ چو آب لطف ز نظم تو می‌چکد/ حاسد چگونه نکته تواند بر آن گرفت
12jav.net